เครื่องหน้าแรร์ไอเทมกับหุ่นแน่นปั่กของธีทัตดึงดูดภูริชได้เสมอมา ไม่ว่าจะคืนหวามคืนนั้นหรือแม้กระทั่งตอนนี้
แต่เบื้องลึกเบื้องหลังกำลังทำให้ทั้งคู่ถลำลึกในความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนนี้ขึ้นเรื่อยๆ วนเวียนไปมาหาจุดจบไม่ได้….หรือก็เพราะต่างคนต่างไม่เคยอยากให้มันจบลง
“ผมก็ไม่มี”
“……….”
“งั้นแสดงว่าพรุ่งนี้เราจะตื่นกี่โมงก็ได้”
“……….”
“หรือจะมีอะไรกันกี่รอบก็ได้ด้วย คุณว่าไง?”
ทันทีที่พูดจบร่างสูงก็ผละลุกขึ้นแนบชิดจนภูริชตั้งตัวไม่ทัน
แขนใหญ่ๆโอบรอบเอวดึงแนบตัวไร้อากาศช่องว่างระหว่างกลาง ใบหน้าโน้มชิดจนระยะสายตาชัดกว่าครั้งใดๆ
หัวใจทั้งสองต่างเต้นสนั่นหวั่นไหวเพราะความใกล้ชิดหลังห่างหายไปร่วมอาทิตย์
“สองรอบก็ไปแล้วคุณน่ะ”
วาจากระตุ้นอีโก้อย่างง่ายดายเล่นเอาหนุ่มวัยยี่สิบแปดผู้อีโก้สูงจรดเสียดฟ้ายิ้มมุมปาก ช้อนมือกระตุกท้ายทอยแกร่งโต้ตอบกลับทันที
ว่าอะไรก็ว่าได้ แต่อย่ามาว่าไอ้ภีมหมดแรง