เรื่องมีอยู่ว่า.....
“กล่อมยังไง?”
เผลอไผลถาม แม้จะรู้ดีว่าแต่ละอย่างที่ภาวิตขอไม่เคยเป็นเรื่องทั่วไป พลันสะดุ้งพรวดยามมือที่จับกันอยู่โดนลากไปวางไว้ที่เป้ากางเกงสีเข้มของอีกฝ่าย
“.....!!!”
เผลอผละมือหนีออกอย่างรวดเร็ว โดยที่เจ้าตัวก็พึงระลึกได้ถึงความเร็วนั่น
คนขี้แกล้งเกือบหลุดขำ ช้อนมือไปหลังคอร่างหนาดึงโน้มมาใกล้อีกครั้ง
“อะไร กลัวของใหญ่เหรอ”
“พี……”
เขาไม่ได้ไร้เดียงสากับเรื่องจำพวกนี้ แต่ก็ไม่ได้หน้าหนาพอที่จะพูดเรื่องอย่างว่ากลางรถตู้เช่นกัน
--------------------
“ถ้าไม่เด็ดจริง มึงโดนกูเอากลับแน่”
“.........”
“มีเจลไหม”
หนุ่มหน้าละมุนส่ายหน้าไปมา เล่นเอาคนที่ทำใจได้แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลุบมองขนาดไม่เบาที่ดูทรงจะเป็นปัญหาใหญ่
ไส้แตกพอดี
“งั้นมึงต้อง-!!”
ยังไม่ทันได้ไกด์แนวทางวิชาชีพ ตัวกลับถูกโอบลงคว่ำกลางเตียง แรงกดหนักกลางหลังและเนื้อส่วนขาที่ทาบทับมาเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ
ความตื่นเต้นแปลกๆ อย่างที่ไม่ควรจะเป็นเริ่มรบกวนใจภาวิต ขนตั้งแต่หัวจรดปลายนิ้วเท้าเรียงตัวชูชันยามเสียงหุ้มดังข้างหู
“กูใช้อย่างอื่นได้ถึงไม่มีเจล”
ไอ้ความมั่นใจนี้เริ่มหักลบความมั่นใจของภาวิตแทน ร้อนผ่าวทั่วหน้าและทำท่าจะลามไปทั้งตัว
แล้วทำไม….เขาถึงรู้สึกเหมือนเด็กสาวที่พึ่งแตะเรื่องอย่างว่าด้วยวะ! ทันใดนั้นเองต้นขาก็ถูกดันกางออกอย่างช้าๆจากหน้าขาแกร่งของไรวินทร์
“ดะ ดีน!”
Guest
