ช่างใจรัก
[รักแมนๆฉบับเด็กช่าง vs อาจารย์ฝึกสอน]
-INTRO-
ถ้าคืนนั้นผมไม่เมา... ผมก็คงไม่ตื่นสายจนมาเลือกที่ฝึกงานไม่ทัน
ถ้าคืนนั้นผมไม่พาใครไม่รู้กลับมามีอะไรด้วย... ผมก็คงจะไม่มายืนหัวโด่อยู่ในโรงเรียนช่างอย่างนี้!
จะไม่ฝึกงานก็ไม่ได้เพราะดันเป็นวิชาสุดท้ายของนักศึกษาปี 4 ที่ต้องเรียนก่อนจบ ผมเลยต้องระเห็จจากกรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมรมาไกลถึงจังหวัดทางภาคเหนือตอนล่าง มารับมือกับไอ้พวกเด็กเวรแผนกช่างไฟปากไม่มีหูรูดในฐานะอาจารย์ผู้ช่วยอาจารย์ที่ปรึกษาแผนกทุกวี่ทุกวัน ที่รับมือยากหน่อยเห็นจะเป็นไอ้เด็กโข่งหัวโจกที่ชื่อ ‘ธารใจ’ ที่คอยกวนอวัยวะเบื้องล่างผมอยู่ทุกวินาที
“น้องครับ นั่งที่ครับ พี่จะเริ่มสอนแล้ว”
“หุบปากไปออโรร่า! คนจะนอน”
ออโรร่าป้ามึง! กูชื่อ ‘แสงเหนือ’ เว้ย!
กำมือแน่นมาก! ให้ตายเถอะ นี่ผมจะต้องรับมือกับความกวนประสาทของเด็กนี่อีกนานแค่ไหนกันนะ ไหนจะพวกเด็กเวรนี่จะมีเรื่องต่อยตีกันทุกวันอีก ว่าแต่ทำไมอาจารย์ฝึกสอนอย่างผมจะต้องไปคอยรับผิดชอบการกระทำของเด็กเวรพวกนี้ด้วยวะ!
“มองไร’จารย์ มองหน้าหาเรื่องงี้ ต่อยมั้ย ไม่ต่อยก็ตุ๋ยได้นะ”
นะ...หน็อย... ไอ้พวกเด็กโรงเรียนช่างนี่มันน่ากระทืบจริงๆ โว้ย!
-TALK-
เรื่องนี้แต่งสนองนี้ดค่ะ เขียนเพราะรู้สึกว่าอยากลองเขียนแนวคอมเมดี้ไร้สติ เกรียนๆ แบบเรียลๆ ผสม Feel Good บ้าง อารมณ์แบบอาจารย์ฝึกสอนกับนักศึกษา ก็เลยเปิดเรื่องนี้ขึ้นมา (แน่นอนว่าเมะต้องอายุน้อยกว่าเคะนะฮ้าาา กินเด็กกรุบกรอบ) อัพช้าเช่นเคยเพราะไม่มีเดดไลน์ ไม่มีที่ส่ง ถ้าเขียนจบก็คงจะลองหาที่ส่งล่ะนะ บอกไว้ก่อนว่าเรื่องนี้ไม่เรตนะคะ ไม่หื่นด้วย PG-13 เราขายความฮากับความเกรียนอย่างเดียว บอกไว้แล้วนะ อย่ามาโวยวายว่าไม่สะหวีวี่วีเน้อ กร๊ากกกก XD
-งานขายอ้อย-
โปรเจ็กต์ Pre-order ของพรีเมี่ยม หมอนไดคัท #คู่รักพ่อค้าอ้อย
ยังไม่เปิดพรีฯ จนกว่าหนูแดงจะได้ผลพิจารณาจากทาง สนพ.ที่ตั้งใจจะส่งไปนะคะ
แต่เอามาสอบถามความเห็นกันก่อนเพื่อสำรวจยอดว่ามีใครอยากได้บ้าง สนใจเข้าไปอ่านรายละเอียดที่นี่นะ >> จิ้ม
ตัวอย่างหมอน
สำหรับคนที่เล่น Twitter ติดแท็ก #ช่างใจรัก นะคะ XD