เขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ปู่เธอรับมาอุปการะ ส่วนเธอคือทายาทของผู้มีพระคุณ เพราะความใกล้ชิดกันจึงก่อเกิดเป็นความรักขึ้นมาในหัวใจสองดวง
เขาแอบรักเธอ เธอแอบรักเขา ต่างคนต่างรักแต่ไม่มีใครกล้าบอก เพราะคำว่าสถานะที่ต่างกันจนเกิดเป็นปมขึ้นมาในใจ เขาพยายามทำตัวถอยห่าง แต่เธอพยายามขยับเข้าไปชิดใกล้
เขาคิดและย้ำเตือนตัวเองไว้อยู่เสมอว่ายังไงก็คงจะไม่มีวันได้รักกัน จนกระทั่งวันหนึ่ง...เรื่องราวทุกอย่างก็ได้เปลี่ยนแปลงชีวิตของเธอและเขาไป เมื่อเธอต้องสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปตลอดกาลและเขาคือคนที่ต้องคอยดูแลเธอ.....
..
“มะลิเสียใจมั้ยที่ได้เป็นของอา”
“ไม่ค่ะ! ตั้งแต่วันนั้นมะลิไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองพลาดหรือเสียใจเลย มะลิรักอาทศ มะลิอยากเป็นของอาทศและก็จะเป็นของอาทศคนเดียวแบบนี้ตลอดไป แล้วอาทศละคะจะเป็นของมะลิคนเดียวได้มั้ย”
“เด็กโง่! อาเป็นของหนูทั้งกายและใจ เป็นของหนูตั้งแต่แรก แล้วก็เป็นของหนูมาโดยตลอด”