มาเฟียรวบรัดรัก

เธออกหักจากแฟนเพราะถูกนอกใจ แล้วเผลอไปมีอะไรกับผู้ชายคนหนึ่งที่เจอกันในผับ

ตื่นมามีผัวไม่รู้ตัวแถมยังถูกตีตราไว้ด้วยทะเบียนสมรสห้ามหย่าอีกต่างหาก ยิ่งไปกว่านั้นคนที่เธอได้มาเป็นสามีเพียงชั่วข้ามคืนเป็นถึงมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่เธอไม่มีวันจะหลีกหนีเขาพ้น...

👩‍❤️‍💋‍👨👫

อิษวัต วิวัฒน์ไพศาลกุล (อิฐ) อายุ 30 ปี

หล่อ รวย ด้วยความที่ต้องรับช่วงธุรกิจต่อจากปู่ตั้งแต่อายุยังน้อย เขาจึงมีบุคลิกที่ค่อนข้างเคร่งขรึม เด็ดขาดในคำพูด แต่ก็มีมุมอบอุ่นน่ารัก(แค่กับเมียคนเดียว) อยากได้อะไรก็ต้องได้ อยากทำอะไรก็ทำเลยไม่ชอบคิดมาก รักแรงหึงแรง

พิมพ์พิชชา ภิญญนนท์ (พิพิม) อายุ 19 ปี

เธอมีดวงหน้าที่สวยสะดุดตาและน่ารักสดใส นิสัยอ่อนโยนแต่ไม่อ่อนแอ มีความดื้อรั้นอยู่หน่อยๆ สู้ชีวิต ขยันและมีน้ำใจ

📌สปอยล์เนื้อหา👩‍❤️‍💋‍👨

“ที่จริง…ค…คุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบหนูก็ได้ค่ะ หนูว่า…เราหย่ากันเถอะ เรื่องที่เกิดหนูจะไม่บอกใคร คุณไม่ต้องกลัวว่าหนูจะทำให้คุณเสียหายหรอกนะคะ”

พิมพ์พิชชาทำใจกล้าพูดออกไปอย่างที่ใจคิด....✂️....ได้ยินทุกคำพูดจากปากของเธอ อิษวัตถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเยียบเย็น

“เธอคิดว่าฉันเป็นเด็กน้อยที่ชอบเล่นขายของรึไง จดทะเบียนสมรสกันเมื่อสองวันก่อน วันที่สามจะให้เซ็นใบหย่า!!”

“กะ...ก็…ก็เรามีอะไรกันเพราะหนูเมาไม่รู้เรื่องหนิคะ”

“แต่ฉันรู้…และ ฉัน ก็ ตั้ง ใจ!”

มาเฟียหนุ่มเอ่ยตอบเน้นชัดทุกถ้อยทุกคำ จนคนฟังถึงกับขนลุกเกรียว เธอเม้มปากแน่นอย่างใช้ความคิด

‘เขาพูดแบบนี้แปลว่าจะไม่ยอมหย่าใช่มั้ย แกนะแกไม่น่าไปเมาจนสร้างเรื่องแล้วมีปัญหาตามมาแบบนี้เลยพิพิม’

เธอต่อว่าตัวเองอยู่ในใจ ก่อนจะสะดุ้งน้อยๆ เมื่อเจ้าของอกแกร่งที่โอบกอดเธอไว้ยื่นหน้าเข้ามาพูดย้ำหนักแน่นที่ข้างหูของเธออีกครั้ง

“แล้วก็รู้ไว้ด้วยว่าฉันไม่หย่า…ไม่มีวันหย่า!! ต่อจากนี้ไปถ้าไม่อยากมีปัญหาก็ทำตัวเป็นเมียที่ดีรึถ้าเธออยากหย่ามากนักก็ไปฟ้องหย่าเอาก็แล้วกัน…กล้ามั้ย?”

“แต่ใบทะเบียนสมรสนั่นมันจะมีผลในทางกฎหมายเหรอคะ ในเมื่อเราไปจดกันตอนดึกไม่ใช่เวลาทำการ ทะเบียนบ้านก็ไม่ได้เตรียมไปด้วย ถะ…แถมตัวหนูเองก็ยังอายุไม่ถึงยี่สิบปีเลยด้วยซ้ำ”

พิมพ์พิชชาเถียงกลับอย่างไม่ยอมลดละเธอพยายามดิ้นเฮือกสุดท้ายเพื่อหวังหลุดพ้นจากพันธนาการ...✂️...

คนตัวโตกัดกรามแน่น เมื่อได้ยินถ้อยคำที่ฟังดูหัวหมอจากปากของเมียเด็ก ถึงแม้ว่าสิ่งที่เธอพูดออกมามันจะถูกต้องก็ตาม ก็แล้วยังไงล่ะเขาต้องสนใครหน้าไหนไหม ในเมื่อมีอำนาจและสามารถทำมันได้ ยิ่งเรื่องนี้มันเกี่ยวกับตัวเธอด้วยแล้วเขาก็ยิ่งไม่ยอมถอย

มือหนาเอื้อมมาจับปลายคางมนให้เหลียวไปสบตากับเขา เธอพบใบหน้าหล่อเหลาที่ดูเรียบนิ่งและความแข็งกร้าวในแววตามันทำให้พิมพ์พิชชารู้สึกเย็นจนหนาวเสียววาบลงไปตามแนวกระดูกสันหลัง เธอประหม่าและรู้สึกกลัวมากขึ้นกว่าเดิม

“หึ! เธอคิดว่าคนที่สามารถสั่งสำนักงานเขตให้เปิดนอกเวลาได้ แล้วกะอีแค่เรื่องทะเบียนบ้านกับอายุของเธอ คิดจริงๆ เหรอว่ามันจะมีผลอะไรกับฉันน่ะหืม ไหนตอบผัวมาหน่อยสิครับคนดี”

ปากเขาพูดยิ้มแต่ตาเขาไม่ยิ้มด้วยเลย มันดูเย็นยะเยือกและฉาบไว้ด้วยความเย็นชาอันน่ากลัว

“…”

“ว่ายังไง…ทีนี้จะกลับไปกับผัวได้รึยัง”

          #️⃣คำเตือน⚠️

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา18+🔞 มีคำบรรยายเกี่ยวกับฉากร่วมรักระหว่างชาย,หญิง มิได้มีเจตนาชักนำให้ทำตามเนื้อหานิยายแต่อย่างใด เด็กอายุต่ำกว่า18 ปีควรมีผู้ใหญ่ให้คำแนะนำ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ชื่อ นามสกุลบุคคล,ชื่อสถานที่ที่กล่าวอ้างมาทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงแค่เรื่องสมมุติขึ้นมาจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น มิได้มีเจตนาก้าวล่วงใครและอาชีพหรือสถานที่ใด บางช่วงบางตอนในนิยายอาจมีความเวอร์วังไม่สมเหตุสมผล,ไม่ได้อ้างอิงจากความเป็นจริง(กรุณาเสพเพื่อเป็นอรรถรสนะคะ)

...

⚠️ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 และทุกฉบับที่แก้ไขเพิ่มเติม

⚠️ไม่อนุญาตให้ก็อป , คัดลอก , ถ่ายเป็นรูปภาพจากหน้าจอโทรศัพท์หรือถ่ายเอกสาร , ทำซ้ำ ห้ามนำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ไปดัดแปลง หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ ถ้าพบเจอจะดำเนินตามกฎหมาย

⚠️นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของ นามปากกา กุลกร. แต่เพียงผู้เดียว