อดีตที่ขมขื่นทำเธอปิดตายหัวใจ ขังตัวเองไว้ในความเกลียดชัง...
เขาพยายามค้นใจ เพื่อแก้ไขในสิ่งที่อาจเคยผิดพลาด ขอแค่โอกาส...
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 8-
“ยัยเขมเก่งมากค่ะ แพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลก็ว่าได้” ทอฝันหันไปยิ้มให้เพื่อน
“พูดเกินไปน่า” คนฟังส่ายหน้า ไม่ชินกับการที่มีใครมาชมต่อหน้า
“น้องฝันก็เก่งเหมือนกันนะ กุมารแพทย์มือหนึ่งของโรงพยาบาลเราเชียว”
ติณนภพพูดพลางยิ้มให้อีกฝ่ายด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู หลังจากนั้นคนที่ครองบทสนทนา ก็คือทอฝันกับติณนภพ บทสนทนาที่ทั้งลื่นไหล เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า เขมสรณ์สัมผัสได้ถึงความพยายาม ‘นำเสนอ’ ทอฝันให้มารดาของเขาอย่างกระตือรือร้น มวลความอึดอัดเข้ามาปกคลุมทีละนิด ก้อนบางอย่างเคลื่อนมาจุกที่ลำคอ...
‘ส่วนเกิน’ น่าจะเป็นคำที่นิยามความเป็นตัวเธอในเวลานี้ได้เหมาะที่สุด
“เอ่อ เอาเป็นว่า เขมขอตัวไปตรวจคนไข้รายอื่นก่อนนะคะ” หญิงสาวตัดสินใจเอ่ยแทรกขึ้น และหันไปพยักหน้าให้เอมิกา
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 16-
“จะ เจ็บค่ะ อะ เอาออกไปก่อน ดะ ได้ไหม” เธอละล่ำละลัก หยดน้ำใสๆ ไหลรินที่ปลายหางตาเพราะความเจ็บ
“ได้ครึ่งหนึ่งแล้ว ทนอีกนิดนะคนดี”
“!!!!”
เขาบอกว่า ครึ่งเหรอ นี่แค่ครึ่งเหรอ ไม่นะ…. ฮือ เขมสรณ์ตาเบิกกว้างขณะครวญครางในใจอย่างทดท้อในชะตากรรมที่กำลังจะเผชิญ พอก้มลงมองจุดที่เชื่อมประสาน ลำเนื้อที่เหลืออยู่อีกหลายนิ้วก็ทำเอาเธอแทบจะลมจับ
แกตาย ตายแน่นังเขม!
คนตัวโตยิ้มพราวให้กับท่าทีที่ตื่นตระหนก เขายังพยายามต่อไป ค่อยๆ ขยับเข้าออกทีละนิดพร้อมกับก้มลงจูบที่หน้าผากมนซึ่งชื้นไปด้วยเหงื่อของเธอเพื่อปลอบโยนให้คลายจากอาการเกร็ง
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 16-
“อืม แน่นเป็นบ้า”
ติณนภพครางกระเส่าเมื่อช่องทางที่อ่อนนุ่มคับแน่นตอดรัดตัวตนเขามากขึ้น แยกเรียวขาของหญิงสาวออกจากกันให้กว้างขึ้น มือสองข้างกระชับสะโพกของเธอไว้ เริ่มสาวแก่นกาย แต่คราวนี้เขาเร่งจังหวะขึ้นจนร่างเล็กสั่นคลอนตามจังหวะเข้าออก ขยับตอกตรึงความเป็นชายที่มีขนาดใหญ่โตกว่ามาตรฐานเข้าใส่อย่างหนักหน่วง จนเขมสรณ์ร้องครางออกมาคล้ายเสียสติ เมื่อเขากระแทกเข้าที่จุดอ่อนไหวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่อ่อนโยนแล้ว เขาไม่อ่อนโยนเหมือนที่ใครๆ พูดเลยสักนิด
ไอ้… คน…. บ้านี่ อา….
“แอ่นอีกครับ ดี แบบนั้นแหละ คนเก่ง”
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 20-
คำว่า ‘รวบหัวรวบหาง’ ทำให้ใครบางคนหลุบตาลงและหันหน้าไปทางอื่นอย่างมีพิรุธ มีหรือที่คนฉลาดฟ้าประทานอย่างคุณชายจักราเทพจะไม่สังเกตเห็น ผีย่อมเห็นผีด้วยกันเป็นธรรมดา
“ไอ้ชั่ว อย่าบอกนะว่า...” คุณชายจักราเทพลากเสียงยาว ท่าทางที่รู้ทันเกิดจากประสบการณ์ส่วนตัวล้วนๆ
“เอ่อ ก็.... นะ”
“เชี่ย ไปล่อลวงยังไงวะ หมอเขมถึงได้พลาดให้มึงได้” เพื่อนเมียของเขาคนนี้ดูไม่น่าจะพลาดท่าให้กับเรื่องแบบนี้ได้ง่ายๆ เขมสรณ์ฉลาดเป็นกรด
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 24-
“...” เขมสรณ์ก้มหน้า ดวงตาคมสวยจับจ้องที่แก้ววิสกี้สีอำพัน
“ไม่คิดจะให้โอกาส?”
“โอกาส? แกจะบ้าเหรอฝัน เขาไม่เคยจีบฉันเลยด้วยซ้ำ ตลอดเวลาที่รู้จักกัน ฉันอยู่ในโซน ‘น้องสาว’ ข้างบ้าน แกลืมไปแล้วเหรอว่า คนที่เขาตามจีบน่ะ แกนะ ไม่ใช่ฉัน แล้วถ้าเขาเปลี่ยนใจจากแกมาหาฉันได้ง่ายๆ แสดงว่าเขาต้องเป็นผู้ชายแบบไหน? อย่าเรียกว่าให้โอกาสเลย สำหรับผู้ชายโลเลที่สามารถเปลี่ยนใจจากคนหนึ่งไปหาอีกคนได้ง่ายดาย วันหนึ่งเขาก็ไปจากเราได้ง่ายๆ เหมือนกันนั่นแหละ ในเมื่อรู้จุดจบตั้งแต่ต้น แกคิดว่าควรเล่นกับไฟอย่างนั้นเหรอ...”
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 26-
“ฉันให้เธอ... เจ้าของนามบัตรพวกนี้ เป็นหมอที่ทั้งหนุ่ม โสด หล่อ แถมโคตรรวย ที่สำคัญคือ ‘ฉลาด’ เธอเลือกเอาเลยทิพย์เกสร ว่าจะเอาคนไหน ฉันยกให้ เพราะการ์ดที่ส่งมาจีบพวกนี้ เดี๋ยวก็ส่งมาอีกเรื่อยๆ แหละ ก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไมเหมือนกัน ภาวนาให้เธอเจอคนที่ถูกใจสักคนนะ เกิดว่าจับพลัดจับผลู ได้ตกล่องปล่องชิ้นกับใครสักในนี้ อย่างน้อยคงมั่นใจได้บ้างว่า ลูกที่เกิดมาไม่น่าจะโง่เหมือนแม่…”
ทิพย์เกสรนั่งนิ่งอ้าปากค้าง กะพริบตาปริบๆ เพราะสมองกำลังประมวลคำพูดยาวๆ ของอีกฝ่าย
“นี่! นี่แกด่าว่าฉันโง่เหรอ นังวิปริต!” พอรู้ตัวว่าถูกด่า ก็ลุกจากโซฟาพร้อมชี้หน้าเขมสรณ์ทันที ท่าทางดูเอาเรื่อง
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 26-
“ไว้ใจได้ที่ไหน ไอ้แทนมันตามจีบเขมมาตั้งนาน...” ติณนภพถอนหายใจอีกครั้ง ยัยเด็กนั่นคิดอย่างไร ถึงได้ให้คนที่แอบชอบตัวเองไปส่งที่คอนโดฯ
“จีบมาตั้งนาน ก็ไม่เห็นหมอเขมจะสนใจ แถมจีบมาตั้งนาน กูก็ไม่เห็นจะว่าไอ้แทนจะกล้าทำอะไรมากไปกว่าค่อยเดินตามตูดต้อยๆ คอยดูแลตามพัดตามวี มันไม่ได้เหี้ยเหมือนมึง กล้าจับเขาทำเมียทั้งที่ไม่เคยจีบ ไม่เคยบอกชอบเลยด้วยซ้ำ ด้านกว่าหน้ามึงนี่ ก็ฝ่าตีนกูละ”
คุณชายจักราเทพอดรนทนไม่ไหว เอ่ยเตือนสติตามแบบของตัวเอง ทำเอาติณนภพถึงกับยกมือไหว้ขอร้องให้หยุด คำด่าที่เจ็บยิ่งกว่าถูกถีบเข้าที่ยอดหน้า ที่น่าเจ็บใจคือมันดันพูดไม่ผิดแม้แต่คำเดียว
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 27-
“ขอเข้าไปหน่อยนะ”
ไม่ทันที่จะได้เอ่ยอนุญาต คนหน้ามึนก็เบี่ยงตัวเข้ามาในห้องของเธออย่างถือวิสาสะ กวาดสายตามองภายในห้องที่ตกแต่งโทนหวาน แล้วก็ยิ้มออกมา ยัยเด็กนี้ยังชอบสีชมพูไม่เคยเปลี่ยน แม้แต่โซฟายังโทนสีเดียวกันหมด
“พี่เอานี่มาคืน เธอลืมไว้” เขาวางนามบัตรของบรรดาแพทย์โพรไฟล์ดีลงบนโต๊ะที่อยู่ข้างโซฟาขณะทรุดกายลงนั่ง ท่าทางที่ดูสบายๆ ทำเหมือนเป็นบ้านของตัวเองทำเอาศัลยแพทย์สาวอดที่จะกลอกตามองบนไม่ได้ เธอกอดอกมองอีกฝ่ายด้วยสีหน้าอย่างหนึ่ง มือเรียวยกขึ้นชี้ไปทางประตู
“ไล่?”
“ใช่”
“ไม่ไป”
“คุณหมอติณนภพ” เสียงที่ลอดผ่านไรฟัน ฟังเหมือนแมวน้อยที่กำลังขู่ฟ่อ
“ครับ” เขาเลิกคิ้วอย่างยียวน ส่งยิ้มหวานหยดมาให้
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 27-
“พี่ไม่ไหวแล้ว ขอนะ” ดวงตาคมที่มองเธอดูแพรวพราว จนคนถูกมองสั่นไหว หัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักถี่รัวจนเจ้าของกลัวว่ามันจะหลุดออกมานอกอก
“ไม่... อย่านะ มัน มันเจ็บ” เธอละล่ำละลักเอ่ยออกมา หยดน้ำใสๆ แต้มที่ปลายหางตา ยังจดจำความเจ็บปวดในครั้งนั้นได้เป็นอย่างดี แม้ว่าจะหวานล้ำในตอนหลัง แต่ความหวาดกลัวก็ยังคงมีอยู่...
“พี่จะทำเบาๆ สัญญา...”
ขาดคำจิตแพทย์หนุ่มก็ประกบปากหยักลงมาอย่างหมดสิ้นความอดทน บดจูบอย่างตะกละตะกลาม สอดแทรกลิ้นหนา สลับขบเม้มอย่างเอาแต่ใจ มือหนาปัดป่ายโลมลูบตั้งแต่หน้าท้องแบนราบ ไล่เลาะขึ้นไปทั่วเรือนกายขาวนวลเนียน ถอดกางเกงในตัวจิ๋วสีหวานออกแล้วโยนทิ้งไปทางหนึ่งอย่างไม่ไยดี
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 31-
ติณนภพนั่งนิ่งฟังอีกฝ่ายร่ายความรู้สึกออกมา รับรู้ถึงความจริงใจที่แทนไทมีต่อหญิงสาว แต่...
“เรื่องที่ฉันจะพูดต่อไปนี้ อาจจะทำให้แกรู้สึกแย่ แต่ในฐานะที่เรารู้จักกันมานาน ฉันจำเป็นที่จะต้องพูด...”
“ครับ?”
“เขมสรณ์...เป็นเมียฉัน”
แทนไทหันมามองหน้าหมอหนุ่มรุ่นพี่ พร้อมกับที่คิ้วหนาค่อยๆ เคลื่อนเข้าหากัน รู้สึกชาวาบไปทั้งตัว แววตาบ่งบอกว่าต้องการคำอธิบายในสิ่งที่เพิ่งได้ยิน เขาไม่ได้หูฝาด...
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 37-
“มันยากนะคะ ที่เราจะเรียกความเชื่อใจกลับคืน ยิ่งพี่ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้ามาตลอดเวลาหลายปีให้เขาเห็นเสียขนาดนั้น ไหนจะเรื่องของฝันอีก... ต่อให้พูดคำว่ารักสักกี่ร้อยกี่พันครั้ง ก็ไม่มีผู้หญิงที่ไหนเชื่อหรอกค่ะ สามเดือนก่อนพี่ยังมานั่งเฝ้าฝันอยู่หน้าห้องตรวจ ยังไปกินข้าวด้วยกันทุกวันอยู่เลยนี่นา...”
คำพูดของทอฝัน แทบไม่ต่างจากการตอกฝาโลง...
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 38-
“ต้องขอโทษด้วยนะครับ คุณคงลืมไปว่า นักเรียนแพทย์ทุกคน ใช้ทุนของหลวงในการเล่าเรียน”
“แต่ค่าเล่าเรียนตั้งแต่ประถม มัธยม ค่ากินอยู่ของแกกับแม่ ก็มาจากเงินที่ฉันส่งเสียให้ทุกเดือน”
“มันก็เป็นเรื่องที่สมควรแล้วไม่ใช่หรือคะ เป็นหน้าที่ของคนเป็นพ่อ ที่อย่างน้อยถึงแม้จะไม่ได้เลี้ยงดูเอาใจใส่ให้ความรัก ก็ยังสนับสนุนไม่ให้ลูกกับเมียลำบาก เงินที่ให้มาเป็นสิ่งที่ช่วยยืนยันว่า อย่างน้อยคุณไม่ใช่เดรัจฉานเสียทีเดียว ที่ทำเป็นแค่ไข่แล้วทิ้ง”
แม้จะไม่ชอบการทะเลาะเบาะแว้ง แต่เมื่อถูกอีกฝ่ายดูแคลนและลดทอนคุณค่าในตัวเอง ย่อมจะไม่ทน ผู้หญิงที่ลาออกจากงานมาเพื่อทำหน้าที่แม่บ้านเต็มตัว เหมือนอย่างที่เธอทำอยู่ ไม่สมควรที่จะถูกด้อยค่า
“คุณดวงใจ!”
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 45-
“พี่ชาย?” ติณนภพเลิกคิ้ว
“ใช่ค่ะ พี่เตเพิ่งกลับมาอยู่ไทยได้ไม่นานค่ะ”
ด้านคุณชายจักราเทพ เซนส์ที่มีติดตัวราวกับเครื่องตรวจคลื่นปรมานูบ่งบอกว่า ไอ้คนนอนหยอดน้ำข้าวต้มอยู่บนเตียงคิดไม่ดีกับว่าที่พี่เมียของเขา จำได้ว่าคราวก่อนเพจเล่าข่าวเคยลงภาพของเตชินท์กับทอฝันหรา แล้วมันก็คลุ้มคลั่งไปหลายวัน เอาแต่ส่งข้อความมาถามเขาว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร เขาเองก็นึกสนุกตามสันดาน เลยแกล้งบอกว่าไม่รู้ไป อาหะ... คนชั่วยิ้มเย้ยอย่างที่ชอบทำ
“อย่าบอกนะ อย่าบอกนะว่า มึงแอบคิดไม่ดี คิดบัดสีบัดเถลิงว่าหมอเขมกับว่าที่พี่เมียแสนประเสริฐของกูอย่างพี่เตจะมีซัมติงกัน” คนหัวสีเทาเอามือทาบอก สีหน้าประณาม
“....” วิเคราะห์จากประโยคแล้ว ติณนภพได้ข้อสรุปในทันทีว่า เตชินท์กับเขมสรณ์เป็นเพียงคนรู้จักกันในฐานะพี่ชายเพื่อนเท่านั้น และวิเคราะห์ได้อีกชั้นว่ามันกำลัง ‘เลีย’ ว่าที่พี่เมียเพื่อเอาหน้า
_____________________________
-ตัวอย่าง ตอนที่ 45-
“อา...ไง” คนถูกเสียบพุงทัก
“พี่ติณเป็นยังไงบ้างคะ ดีขึ้นหรือยัง” เป็นเสียงของทอฝันที่เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“เดี๋ยวๆๆ ไอ้ติณน่ะ มันผัวเพื่อนเธอ ผัวเธออยู่นี่ฝัน ไม่ต้องไปเป็นห่วงมันหรอก เมียมันก็ยืนทำหน้าสวยอยู่นั่น” คุณชายจักราเทพยื่นใบเตือนให้ว่าที่ภรรยา ทำเอาอีกฝ่ายค้อนปะหลับประเหลือก
“พี่ติณ...เจ็บตรงไหนบ้างไหมคะ” เขมสรณ์ถูกทอฝันคว้าแขนให้มายืนข้างเตียงตรงจุดที่ใกล้อีกฝ่ายที่สุด เสียงหวานๆ ที่เอื้อนเอ่ยทำเอาหัวใจของเขาพองโต ยิ้มหวานแต่เซียวเพราะพิษไข้ไปให้
“ไม่เป็นไรหรอกครับ มีเขมคอยดูแลข้างๆ เดี๋ยวก็หาย”
“อุแหวะ จะอ้วก”
“เสือก” แม้จะยังติดเตียง แต่ติณนภพก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาปรามาสความรักของเขา ทว่าเมื่อสายตาคมเห็นร่างของใครคนหนึ่งที่ทั้ง โคตรหล่อ หน้าตี๋ สูงใหญ่กำยำ มาดเซอร์แต่มีแววฉลาดเฉลียว... ไอ้ล่ำตี๋มังกรนี่ มาอยู่ปลายเตียงเขาเพื่อ?! คิ้วหนาของจิตแพทย์หนุ่มเคลื่อนเข้าหากันทันที ทอฝันที่เห็นท่าทางของคนป่วยก็นึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้แนะนำพี่ชายของตนเองให้อีกฝ่ายได้รู้จัก
_______________________________
-นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับฉากอีโรติกร่วมเพศ ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 20 ปีควรได้รับการแนะนำ
-ชื่อตัวละคร สถานที่ ฉาก เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น
-สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้ทำการคัดลอก สแกนเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น
Guest
