เมื่อสิ้นสุด​วาสนา​เดิม​ จึง​ก่อเกิด​เป็น​วาสนา​ใหม่​

คำ​โปรย​

ใบหน้างดงามปานดอกไม้บานสะพรั่ง​ กำลังทอดสายตา​มองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึก​แปลกประหลาด​ใจ ไฉนเขาจึงอยู่ทุกที่ที่นางไป

" ขออภัย​เพคะฝ่าบาท หม่อมฉัน​ไม่รู้ว่าศาลาหลังนี้ห้ามไม่ให้เหล่าสนมเข้ามา " เสิ่นอันกล่าวขออภัย​คนที่เป็นดั่งเจ้าของชีวิตของนาง นางไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ หากรู้นางจะไม่เข้าใกล้อย่างเด็ดขาด​

มือเรียวโอบอุ้มเครื่องดนตรี​ที่ตนเองนำมาแน่นขึ้น นางหวาดกลัวต่อ​ท่าทางและสายตาเย็นชาของเขาเสียยิ่งกว่าอะไร เพราะนางไม่รู้เลยว่าเขากำลังคิดสิ่งใดอยู่

" กฎระเบียบ​ของวังหลังไม่มีใครบอกเจ้าเลยรึ? " ลู่หยางว่าพลางยกจอกสุราขึ้นดื่ม

" ฮองเฮาทรงบอกแล้วเพคะ แต่เป็นความผิดของหม่อมฉัน​เอง เช่นนั้น.. หม่อมฉัน​จะรีบออกไปเดี๋ยวนี้เลยเพคะ" เสิ่นอันมีท่าทีลนลาน​ เมื่อได้ยินอีกฝ่ายกล่าวออกมาเช่นนั้น นางรีบหันกายเตรียมไปจากที่นี่โดยเร็ว​ หากอยู่นานเกรงว่าอาจทำให้อีกฝ่ายเสียอรรถรส​ในการร่ำสุรา​

ทว่า... 

" ไม่ต้อง! ขึ้นมาดีดผีผาให้ข้าฟัง" น้ำเสียงทรงอำนาจ​ออกคำสั่งให้นางสนมของตนขึ้นมาบนศาลา

คิ้วเรียวสวยยกขึ้นด้วยสงสัย เมื่อครู่นี้​เขาเอ่ยถามเหมือนกับจะหาเรื่องนาง แต่ทำไมตอนนี้ถึง... " เพคะ "

เสิ่นอันไม่สามารถ​ปฏิเสธ​อีกฝ่ายได้ นางจึงก้าวขาขึ้นไปบนศาลา เลือกที่นั่งตรงข้ามกับเขา ยิ่งอยู่ใกล้ หัวใจของนางก็ยิ่งเต้นกระหน่ำ​ประหนึ่งว่า​จะหลุดกระเด็น​ออกมา พอจัดท่านั่งให้ตนเองเรียบร้อย​แล้ว นางก็เลือกบทเพลงตามที่ตนเองถนัด

พอลู่หยางได้ฟังเสียงเครื่องดนตรีที่ตนเองคุ้นเคย​ ในใจเขาก็หวนนึก​ถึงใครบางคน ไม่ว่าจะผ่านไปกี่วันกี่ปี เขาก็ไม่สามารถ​ลบเลือน​นางออกจากใจได้เลย บทเพลงที่อีกฝ่ายบรรเลง​ไม่ใช่เพลง​เศร้าแต่อย่างใด​

ทว่า... น้ำตาของเขากลับรินไหล โดยไร้สาเหตุ​

" ฝ่าบาท!" 

เสิ่นอันทั้งตกตะลึง​และตกใจที่เห็นประมุข​ของแผ่นดิน​หลั่งน้ำตาออกมาเช่นนี้ อาจเป็นเพราะเขาเมาสุราก็เป็นได้ จึงมีอารมณ์​อ่อนไหว​ต่อบทเพลงของนาง

" หนิงอ้าย! ข้าทำผิดอะไร เหตุใด​เจ้าจึงทิ้งข้าไป " ลู่หยางมองเห็นสตรีตรงหน้าเป็นอดีต​คนรักของตน เขาดึงนางเข้ามาโอบกอดรัดแน่น ริมฝีปากหยักพร่ำพูด​ถึงเรื่องราว​ในอดีต​ไม่หยุด

เรื่องราวในวันวาน​ที่ทำให้ชีวิต​ของเขา ต้องพลิกผันไปตลอดกาล.... 

​​​​

ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ หากชอบฝากกดหัวใจหรือคอมเม้น​ให้ด้วยนะคร้าบบบ

นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการ​ของไรท์เองนะคะ มีฉากเศร้าสะเทือน​ใจนิดหน่อย​ ดราม่าไม่มากเกินไป จบดีแฮปปี้​แน่นอน​คร้าบ พระเอกเป็นคนดี 80% อีก 20% ไปรอลุ้นในเนื้อหาเอาเด้ออ...