ภ ร ร ย า เ จ้ า
________________________________________________________________________________________
20 August 2015
By เฌอมา
..เออ! แต่งก็ได้! แต่แหวนฉันน่ะต้องเพรชเม็ดโตๆเท่านั้นนะ ขอเม็ดใหญ่กว่าชมพูอารยา!..
..แกไปเลือกเอาเองล่ะกันในวัง ฉันให้ 10 วงเลย ใส่มันทุกนิ้ว!..
...แกพูดแล้วนะ! งั้นแต่งพรุ่งนี้เลย ฉันจะรีบกอบโกย!..
ลัลนามองก้อนเพชรเม็ดโตที่ประดับอยู่บนเรือนแหวนอย่างชอบอกชอบใจ น้ำเพชรงามบนนิ้วนวลนางข้างซ้ายต้องแสงไฟในห้องวิบวับจับตาเธอไปหมด
...มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อเลย แหวนวงนี้มันเขามือไอ้ลูกไม้ซะจริงๆ คิคิ
“ทำอะไรของแกน่ะ เห็นนั่งมองแหวนมาตั้งแต่เย็นแล้ว ผัวกลับมาบ้านไม่คิดจะมานวดมาถูให้ซะหน่อยเหรอ”
เสียงของหม่อมเจ้ากิตติกรผู้เป็นสามีดังขึ้นด้านหลัง เรียกให้หญิงสาวสามัญผู้ถูกยกขึ้นเป็นหม่อมเมื่อไม่กี่วันมานี้ให้หันมอง
“ฉันก็กำลังชื่นชมสมบัติของฉันนะสิถามได้” หญิงสาวกล่าว ก่อนจะมองไปทางสามีในนามด้วยตาฉ่ำเยิ้มแลดูหวานผิดปกติ
หม่อมเจ้ากิตติกรมองแววตาหวานนั้นอย่างขนลุก อดกลัวความเจ้าเล่ห์ของคนตรงหน้าไม่ได้
“อะไรของแก ทำไมมองฉันแบบนั้น”
“แหมมมมมแกก็ ฉันก็มองบ่อเงินบ่อทองของฉันน่ะสิ” ลัลนากล่าวเสียงหวาน “นี้ถ้ารู้ว่าแต่งกับแกแล้วดีแบบเนี้ยะ ฉันแต่งด้วยตั้งแต่อนุบาลหนึ่งแล้ว”
ชายหนุ่มไม่รู้ว่าควรขำหรือเคียดกับคำพูดของคนที่เป็นทั้งภรรยาและเพื่อนดี แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบต่อประโยคของเธอไป หญิงสาวก็หันกลับไปมองแหวนแต่งงานของเขาและเธอต่อ ปากก็ไม่หยุดพึมพำรำพันถึงเจ้าแหวนเพชรบนนิ้วเรียวที่ยกขึ้นเสมอหน้าขณะมอง
ลัลนาไม่รู้เลยว่าบุรุษด้านหลังเคลื่อนตัวมาใกล้เพราะตนมัวแต่ชื่นชมก้อนเพชรเม็ดเป้งที่ประดับอยู่บนนิ้วนางข้างซ้าย จนกระทั้งเตียงขนาดคิงไซส์ที่นั่งอยู่ยุบยวบลงไปนั้นล่ะเธอถึงได้รู้สึกตัวแล้วรีบหันไปมอง
หม่อมเจ้ากิตติกรโน้มหน้าเข้ามาประชิดลัลนาคล้ายจะยอกเย้า หากแต่นัยน์ตาคู่คมที่มักสนุกสนานอารมณ์ดีกลับนิ่งสุขุมจนหญิงสาวใจสั่น
“ถ้าชอบขนาดนั้นฉันจะให้ที่ใหญ่กว่านี้...แต่ต้องแลกกับลูกชายของเรานะ”
“...”
“ตกลงไหม...”
______________________________________________________________________________________________________________________________________________
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจิตนาการและความคิดของผู้แต่งเท่านั้น ทั้งตัวละคร เนื้อเรื่อง สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงบุคคลที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มอรรถรสเนื้อหาของนิยายให้มีความน่าสนใจขึ้นเท่านั้น
ผู้อ่านที่รักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ
นิยายเรื่องนี้สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.
2537
ห้ามคัดลอก
ทำซ้ำ ดัดแปลง
หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งใน นิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.
2537
ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
[
สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน ]