"น้องไออุ่น แกเป็นลูกของคุณกับผมใช่หรือเปล่าครับนที"
อัคคีเอ่ยถามขึ้นทันที เมื่อเห็นว่าโอเมก้ากลิ่นลาเต้เดินมาหยุดยืนตรงหน้าตน
นทีหลุบตาลงต่ำ หลบสายตาคู่คมที่จ้องมองตนอยู่ ก่อนจะตอบกลับด้วยน้ำเสียงร้อนรนปนตะกุกตะกัก
"มะ ไม่ใช่ครับ น้องไออุ่นไม่ใช่ลูกของคุณ"
นัยน์ตาสีอำพันหรี่ลงเล็กน้อยเมื่อได้ฟังคำตอบของนที อัคคีอยากจะรู้เหลือเกินว่าคนตัวเล็กจะปากแข็งไปได้อีกนานสักแค่ไหน
"หึ งั้นเหรอ ถ้าผมไม่ใช่พ่อของแก แล้วทำไมลูกชายของคุณถึงได้หน้าตาคล้ายผมนักล่ะครับ"
"..."
นทีทำได้เพียงเม้มริมฝีปากแน่น ไม่รู้จะหาเหตุผลใดมากล่าวโต้แย้ง เพราะน้องไออุ่นมีใบหน้าคล้ายกับคุณอัคคีมากจริงๆ
ระหว่างที่นทีกำลังกระวนกระวายใจอยู่นั้น เจ้าของใบหน้าเรียบนิ่งพลันส่งกระดาษแผ่นหนึ่งยื่นมาตรงหน้าเขา ซึ่งนทีเห็นแล้วถึงกับตกใจจนหน้าถอดสี
สิ่งที่คุณอัคคียื่นให้เขาคือเอกสารการตรวจสารพันธุกรรมที่แสดงผลการตรวจพิสูจน์ความเป็นบิดากับบุตรระหว่างอีกฝ่ายกับน้องไออุ่น ซึ่งผลที่ได้ระบุชัดเจนว่าคนตรงหน้ามีโอกาสเป็นบิดาของน้องไออุ่นสูงถึง 99.99%
"นี่คุณแอบเอาผมของน้องไออุ่นไปตรวจดีเอ็นเอเหรอครับ"
"ถ้าผมไม่ทำแบบนี้ คุณคงยืนกรานไม่ยอมรับว่าผมเป็นพ่อของลูกชายคุณ"
อัคคีไม่เข้าใจว่าเพราะเหตุใดนทีถึงได้ปากแข็ง ไม่ยอมรับว่าเขาคือพ่อของน้องไออุ่น คงไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายมีใจให้อัลฟ่าเจ้าของร้านกาแฟนั่นหรอกนะ...
นัยน์ตาสีอำพันคล้ายมีประกายเพลิงพาดผ่านแวบหนึ่งเมื่อนึกถึงท่าทีที่ดูสนิทสนมกันของนทีกับเจ้านายของอีกฝ่ายที่เขาได้เห็นวันนี้
อัคคีเอื้อมมือเชยคางเจ้าของใบหน้างามที่เอาแต่ก้มหน้าและหลบตาตน ก่อนจะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ถ้าไม่อยากให้ผมตามหาคุณกับลูกเจอ ทำไมตอนนั้นคุณถึงไม่ยิงผมให้ตายล่ะหืม นที"
.........
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด
Guest
