🌹🌹🌹
ราชาแวมไพร์อย่างข้า
ถูกเจ้ามนุษย์นี่ล่อลวงไปเสียแล้ว
เมื่อราชาแวมไพร์อายุมากกว่าพันปีตัดสินใจหลับนิรันดร์ไปจากโลกแห่งนี้เพราะคิดว่าตัวเองมีชีวิตอยู่มานานเกินไปจนมองทุกสิ่งทุกอย่างเบื่อหน่ายไปเสียหมด จึงคิดหยุดเวลาชีวิตแต่ใครจะไปคิดว่าหลังจากลงโลงไปแล้วลืมตาขึ้นมาอีกทีจะอยู่ในโลกใบใหม่ เป็นโลกที่เขาไม่รู้จักและไม่เคยพบเห็น คล้ายกับโลกมนุษย์แต่แปลกตาไปหมด ข้าหลุดมายุคไหนกันนี่!
และราชาแวมไพร์ก็ได้ช่วยชีวิตมนุษย์คนหนึ่งที่กล้าสบตากับเขาอย่างไม่เกรงกลัว
เพียงแต่เจ้ามนุษย์คนนี้ก็น่าสนใจไม่น้อย...
โดยเฉพาะเลือดในกายที่ดึงดูดความสนใจจากเขาไปได้
...
“อยู่กับเจ้าต่อแล้วข้าจะได้อะไรเป็นสิ่งตอบแทน”
“ครั้งก่อนที่ดูดเลือดของผมไปดูเหมือนว่าคุณจะไม่ได้ไถ่โทษเลยนะ”
“....”
“ถ้าหากอยู่กับผม คุณจะได้ในสิ่งที่ต้องการ”
ด้วยคำล่อลวงอันหอมหวานเช่นนี้ราชาแวมไพร์อย่างเขาจะปฏิเสธได้อย่างไร เขาไม่กลัวอันตรายเลยแม้แต่น้อยคนที่ต้องกลัวไม่ใช่เขา แต่ที่ทำให้ตัดสินใจได้ไม่ยากก็คงเป็น...
เจ้ามนุษย์คนนี้ดูจะร่ำรวยไม่น้อยน่าจะเลี้ยงดูข้าได้ดีเลยทีเดียว
“เลือดของเจ้ามันช่างหอมหวาน ข้าต้องการมัน” ราชาแวมไพร์บอก ชายหนุ่มเผยรอยยิ้มล่อลวงปรากฏให้เห็น “ถ้าอยากได้ก็ต้องมีของมาแลกเปลี่ยน...อย่างเช่นตัวของคุณเป็นต้น”
รอยยิ้มงดงามของราชาแวมไพร์ที่สะกดสายตาเหล่าสิ่งมีชีวิตปรากฏในเห็นในรอบหลายร้อยปี
.....
🌹🌹🌹
เข้ามาติดตามกันเยอะๆ นะคะ