ประธานนักเรียนแหกกฎ

“เป็นไรไหมโม” หมอกเอ่ยถามนะโมที่ร่างกายซีดเชียวนั่งเอาหัวพิงพนังอยู่หน้าห้องน้ำ หมอกที่เห็นแบบนั้นจึงรีบอุ้มร่างเล็กขึ้นมาจนลอยหวือในท่าเจ้าสาว

“จะจะทำอะไร”

“ไปนอนพักก่อน ในห้องกู” หมอกว่าพร้อมอุ้มนะโมเข้ามาในห้องพร้อมวางร่างเล็กให้นอนราบไปกับเตียง

“กูไปทำงานให้เสร็จเดี๋ยวออกไปซื้อยาให้”

“ไม่ต้อง กูกลับบ้านไปจะดีกว่า”

“อย่าดื้อ เดี๋ยวบอกแม่ให้ว่ามึงท้องเสีย ห้องน้ำก็อยู่ใกล้แค่นี้ แต่กูแนะนำให้นอนพักจะดีกว่านะ” หมอกเอ่ยจบก็เดินออกจากห้องไปปล่อยให้โมได้นอนพักผ่อน

______________

“ต่อให้นั่งข้างกูแต่ถ้ามึงไม่ขยัน การเรียนมึงก็ไม่ดีขึ้นหรอก ไอหน้าหมา!” นะโมเอ่ยด่าพร้อมจิ๊ปากใส่ พร้อมลุกขึ้นลากฉัตรออกจากห้องไปเพื่อไปกินข้าวกัน

“น่ารักฉิบหาย”

“มันด่ามึงอยู่นะ ยังจะไปชมมันอีก”

“เพื่อนด่าแปลว่าเพื่อนรักเว้ย”

~~

เนื้อเรื่องไม่มีปมอะไรมากเน้นอ่านเพื่อความสนุก เราอยากสื่อช่วงความทรงจำวัยมัธยมมากกว่า หวังว่าจะเอนจอยกันนะคะ 

สุดท้ายนี้ฝากกดใจเพื่อเปิดการมองเห็นให้กันหน่อยนะคะ🫶🏻