พ่ายรักหมอราม

​

คำโปรย

เพราะการเรียนที่โง่บัดซบในสายวิทย์-คณิต มันทำให้เธอต้องมาเป็นบัดดี้กับหนุ่มเย็นชาที่สุดในห้อง เขาแอบชอบเธอมาตลอดตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันในวัยมัธยมต้น 'แต่เพราะเขาไม่ปริปากพูด เธอจึงกลายเป็นคนโง่ที่ไม่รู้อะไรเลย'

ผลัก!

"รามปล่อยนะ!"

เด็กสาวตัวเล็กภายใต้ร่างของชายตัวยักษ์พยายามปรามรามสูร คนเอาแต่ใจให้หยุดนิ่ง

"..."

"รามบอกให้ปล่อยไง!"

"สนิทกับมันมากเลย ชอบมันหรอ!"

"ราม ฉันกับตุลย์เป็นแค่เพื่อนกัน"

"คุยกับมันต้องยิ้มขนาดนั้นเลยหรอ!!"

"รามฟังกันหน่อยสิ"

"เธอเป็นของฉันคนเดียวไออุ่น"

แคว๊กกกก

เสื้อที่ถูกฉีกขาดเห็นหน้าอกผ่องศรีถูกโยนลงเตียงอย่างง่ายดาย ลิ้นหยาบโลนเลียยอดประทุมทัดอย่างหื่นกระหาย รามสูรไม่ปล่อยให้ไออุ่นได้พักหายใจแย่งอากาศจากริมฝีปากของหญิงสาวอย่างต่อเนื่อง...

อึก!

"ราม...อย่า..."

ไออุ่นพยายามจะห้ามปรามเขาไม่ให้ล่วงเกินเธอไปมากกว่านี้ มือเล็กๆพยายามตีตะกุยชายบนร่าง ไม่ว่าจะขูดจะข่วนยังไงเขาก็ไม่สะทกสะท้านเลยแม้แต่น้อย

"ราม..."

"อย่ายุ่งกับมันอีก!"

สวบบ

กรี๊ดดดด