วันนี้ไม่ชอบหน้า อย่ามารักข้าวันหลังก็แล้วกัน (ลงให้อ่านฟรีจนจบก่อนติดเหรียญ)

สวัสดีค่ะ คุณผู้อ่านที่รักของบานบุรีสีชมพูทุกท่าน ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยนะคะ "วันนี้ไม่ชอบหน้า อย่ามารักข้าวันหลังก็แล้วกัน" ผู้เขียนอยากเชิญชวนให้ทุกท่านไปร่วมดื่มด่ำกับความรักแบบน่ารักใสๆ ของวัยรุ่นหัวใจว้าวุ่นด้วยกัน นางเอกของเราตอนเด็กๆ เป็นลูกเป็ดขี้เหร่แสนซน ที่แอบรักพี่ชายรูปหล่อใกล้บ้าน แต่ก็ไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึก เพราะเขามีหญิงงามในดวงใจอยู่แล้ว อยากรู้ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ต้องติดตามอ่านจนจบค่ะ 

- เนื้อเรื่องทุกตัวอักษรแต่งขึ้นมาเพื่อเน้นความสนุกสนานที่มีเนื้อหาในสไตล์จีนโบราณเท่านั้น เป็นอีกหนึ่งในรูปแบบของนิยายรักที่ผู้เขียนอยากถ่ายทอด 

- สำนวนภาษาไม่ได้จีนเป๊ะ ไม่ได้มีการอ้างอิงบุคคลและเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ชาติจีนใดๆ ทั้งสิ้น 

-ก่อนอ่านวางความจริงจังความสมเหตุสมผลทิ้งไป มาเสพความบันเทิงแบบไม่คิดอะไรมากดีกว่าค่ะ อ่านแล้วอาจจะมีทั้งถูกใจและไม่ถูกใจ หากไม่ถูกใจรบกวนเลื่อนผ่าน และแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำสุภาพ 

- ขอบพระคุณที่สนับสนุนผลงานค่ะ 

..................................... 

        “เอ่อ ปล่อยข้าก่อนเถิดเจ้าค่ะ” 

         “ไม่ ขอข้ากอดเจ้าให้สมกับความคิดถึงอีกหน่อยเถิดนะ แล้วข้าจะปล่อย” 

         “ก็ได้เจ้าค่ะ” 

         นึกถึงตอนที่เจ็บปวดว่าอาจจะไม่ได้เจออี้หานอีกชั่วชีวิต เหมยลี่รู้ว่ามันเจ็บปวดมากเพียงใด  เมื่อได้เขากลับคืนมาเหมยลี่จึงไม่คิดที่จะขัดขืน อี้หานกระชับอ้อมกอดให้แน่นเข้าไปอีก จนอกอวบเบียดกับอกแน่น มือใหญ่เคลื่อนไปทั่วแผ่นหลังบอบบาง แล้วมันก็ลูบวนเบาๆ อยู่แถวสะโพกผาย 

 จมูกโด่งเป็นสันของอี้หานพรมจูบไปทั่วดวงหน้าสวยของเหมยลี่ ไล่มาตั้งแต่เปลือกตา จมูกโด่งเล็ก จนถึงพวงแก้มแดงสุกปลั่ง เขาอยากจะเชยชมกลีบปากบางนั่นให้สมใจอยาก แต่ก็ต้องหักห้ามใจตัวไว้ก่อน หาไม่แล้วอารมณ์ดิบที่อยู่ข้างในต้องปะทุออกเป็นแน่แท้ ดูท่าทางเหมยลี่เองก็จะยินยอมพร้อมใจไปกับเขาเสียด้วย เขาต้องหยุด เพราะไม่ใช่ที่นี่และเวลานี้ ให้ถึงเวลาอันเหมาะสมก่อนเถิด เขาจะจับนางกินไม่ให้เหลือคราบ