Bad Guy คุณพ่อลูกอ่อน (แม็กซ์) เล่ม 2

ผลงานที่เคยลงออนไลน์และตีพิมพ์หนังสือ มี Ebook แล้ว นำมาลงใหม่ 

ตัวละครในเรื่อง 

1 แม็กซ์ อดีตผู้ชายที่ไม่เอาไหนสุดห่าม ต้องสร้างเนื้อสร้างตัวเพื่อครอบครัวและลูกๆ ของเขา 

2 ข้าวหอม พริตตี้สาวที่เคยพลาดท่าท้องและถูกทิ้ง เธอเลี้ยงลูกคนเดียวจนกระทั่งเขาเข้ามาดูแลเธอและลูก 

3 แก๊ป (เพื่อนของแม็กซ์ จากเรื่อง Bad Guy นายตัวแสบ) 

4 มินตา (เพื่อนของข้าวหอม, เมียของแก๊ป) 

ตัวอย่างในเรื่อง 

[Part: แม็กซ์] 

“พ่อ…..” เสียงร้องเรียกของมิกซ์ทำให้ผมต้องละสายตาจากโทรศัพท์ไปเลิกคิ้วมองเจ้าตัวร้ายที่เดินมากระตุกขากางเกงผม เงยหน้ามองตาแป๋ว แต่สภาพเปลือยครึ่งท่อนนี่มันอะไร? 

“หือ? ทำไมไม่ใส่เสื้อ ไม่ไปเที่ยวหรือไง” ผมเปลี่ยนไปย่นคิ้วเข้าหากัน เงยหน้ามองข้าวหอมที่เดินมายืนกอดอกมองลูกแล้วยิ้มให้ผมพร้อมชูเสื้อของมิกซ์ขึ้น 

“ลูกชายสุดที่รักของนายเปลี่ยนใจไม่ไปแล้ว” คำพูดของข้าวหอมทำให้ผมต้องก้มมองมิกซ์อีกรอบก่อนจะย่อตัวนั่ง 

“ทำไมล่ะ ไม่อยากไปดูเข้เหรอ?” 

“ดูในโทรทัศน์ก็ได้” มิกซ์ส่ายหน้าแล้วหันไปชี้นิ้วที่โทรทัศน์ ผมกะพริบตาปริบ ๆ แปลกใจสุด ๆ ที่มิกซ์ไม่ยอมไป น่าจะตื่นเต้นที่จะได้เห็นจระเข้นี่ ข้าวหอมเดินเข้ามาหาผมแล้วดึงแขนผมให้ลุกขึ้นยืนก่อนจะเอียงหน้า มากระซิบข้างหู 

“มิกซ์อยากนอนดูสารคดีกับนายมากกว่า คงอยากอยู่กับนายมากกว่าไปเที่ยวล่ะมั้ง” 

ผมหลุบตามองมิกซ์หลังจากข้าวหอมพูดจบ ตอนแรกงอแงจะให้เล่น รถบังคับด้วยก็เพราะไม่อยากไปเที่ยวนี่เอง ผมยิ้มมุมปากบาง ๆ แล้วย่อตัวอุ้มมิกซ์ขึ้นขี่คอพาเดินไปที่โซฟา 

“ไม่ไปก็ไม่ไป นั้นมาดูเข้กับพ่อแล้วกัน” ผมวางมิกซ์ลง เดินไปหยิบกล่องแผ่นดีวีดีสารคดีของมิกซ์มาวางบนพื้น 

“เลือกเลย จะดูเรื่องอะไร” ผมพยักพเยิดหน้าให้มิกซ์ เจ้าตัวร้ายทิ้งตัวนั่งลงบนพื้นแล้วก้มหน้าก้มตาเลือกสารคดีมากอง ๆ ข้างตัว ก่อนจะหอบแผ่นดีวีดีที่เลือกมายื่นให้ผม 

“จะดูหมดนี่เลยหรือไง” ผมเลิกคิ้วถาม 

มิกซ์พยักหน้าหงึกหงักแล้วเดินต้วมเตี้ยมไปปีนนั่งห้อยขาบนโซฟา ผมจัดการเปิดดีวีดีให้แล้วเดินมานั่งข้าง ๆ ข้าวหอมเดินถือถ้วยขนมกับ น้ำผลไม้มาวางบนโต๊ะ 

“ตอนเย็นไปส่งของให้หน่อยนะ” ยัยข้าวหอมหันมาบอกแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างผม เอนหัวมาพิงบ่า ผมหลุบตามองยัยนั่นเล็กน้อยแล้วลากสายตาไปมองทีวี 

มิกซ์ปีนขึ้นมานั่งบนตักผม มือทั้งสองข้างปิดลูกตาตัวเองแน่น ผมก้มมองลูกแล้วเขกหัวเบา ๆ อยากจะดูแต่ก็กลัว ไม่สมกับเป็นลูกผู้ชายเอาเสียเลย 

“เจ็บ” มิกซ์เงยหน้ามองผมตาขุ่น ข้าวหอมหยิกหมับที่เอวผมทันที 

“แกล้งลูกอีกแล้ว” 

“ก็น่าหมั่นไส้ กลัวแล้วก็ชอบดู เพราะกลัวล่ะสิ ก็เลยไม่กล้าไปดูตัวจริง” ผมจับหูมิกซ์บิดเล่น เจ้าตัวร้ายปัดออก ทำหน้าทำตาเหมือนผมไปหมิ่น ความเป็นลูกผู้ชายเข้าจัง ๆ ก่อนจะทำหน้าเชิด คอตั้ง จ้องทีวีเขม็ง 

ผมมองลูกยิ้ม ๆ ไอ้นิสัยไม่ยอมให้ใครมาหมิ่นนี่ได้ผมไปชัด ๆ โตขึ้น หวังว่าจะไม่เหมือนผมไปเสียทุกเรื่องหรอกนะ ผมเอนหลังพิงโซฟาเหล่มองยัยข้าวหอมนิด ๆ ว่าแต่ยัยนี่เถอะ จะทิ้งผมไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ผมลืมตัวถอนหายใจเฮือก ข้าวหอมเงยหน้ามองผมทันที 

“เป็นอะไร ถอนหายใจอย่างกับแบกโลกไว้ทั้งใบ” 

“ยังจะมาถาม” ผมตวัดสายตามองเคือง ๆ ยัยตัวดีเลิกคิ้วทำหน้า แปลกใจก่อนจะยักไหล่แล้วจับมือผมไปวางบนท้องนูน ๆ ของตัวเองก่อนจะก้มลงถามมิกซ์ 

“มิกซ์ หนูอยากได้น้องผู้ชายหรือผู้หญิง” แต่คำถามของข้าวหอมไม่ได้เข้าไปในหัวของเจ้ามิกซ์เลย กลับสะดุ้งเฮือก เมื่อจระเข้ในทีวีโผล่ขึ้นมาจากน้ำพร้อมเสียงเอฟเฟกต์ 

“แล้วนายล่ะ อยากได้ลูกชายหรือลูกสาว” ข้าวหอมเลิกคิ้วถามผม จับมือผมลูบบนหน้าท้องเบา ๆ ผมรู้สึกว่าลูกกำลังขยับตัว ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า ถึงจะมีลูกสองแล้วแต่ว่าผมก็ไม่เคยสัมผัสผู้หญิงท้องมาก่อน อย่างที่รู้ว่าตอนข้าวหอมท้องมิกซ์ ผมไม่เคยดูแลยัยนี่เลย 

“ถ้าตอนท้องมิกซ์ ฉันได้อยู่กับนายแบบนี้ก็คงดีเนอะ นี่มิกซ์ หนูรู้มั้ย ตอนหนูอยู่ในท้องแม่น่ะ พ่อเขาไม่สนใจแม่เลย” อยู่ ๆ ยัยข้าวหอมก็หันไปฟ้องลูก มิกซ์เงยหน้ามองแม่ตาแป๋วแล้วเงยหน้ามองผมต่อ 

“พ่อไปไหน?” 

“ก็พ่อเขาไม่รักมิกซ์นี่ ไม่รักแม่ด้วย” ยัยข้าวหอมยังสนุกสนาน ผมกลอกตาไปมา ย่นคิ้วมองอย่างไม่พอใจ 

“ยัยนี่” 

“คิกคิก!แต่ตอนนี้พ่อเขารักมิกซ์นะ” ข้าวหอมหัวเราะคิกคัก ลูบผมลูกเบา ๆ จากนั้นมิกซ์ก็หันไปให้ความสนใจกับจระเข้ต่อ ผมเผลอถอนหายใจ รู้สึกกังวลขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ผมกลัวว่ามิกซ์จะคิดว่าผมไม่รัก 

“แล้วเมื่อไหร่จะรักฉัน” ยัยข้าวหอมเหลือบมองผม หลอกถามชัด ๆ ผมเหล่มองยัยนั่นทางหางตาแล้วถอนสายตาหนี ข้าวหอมเบะปากใส่ เอื้อมหยิบโทรศัพท์มาเล่นง่วน