"เลิกกับเขาเมื่อไร จะพิสูจน์ให้เห็น...ว่าผมดีกว่าผู้ชายคนนั้นร้อยเท่าพันเท่า จำเอาไว้...พลอยลลินณ์"

 

รณกร - พลอยลลินณ์ 

เธอ...เคยรักคนอื่นที่ไม่ใช่เขา 

และเขา...ก็ไม่เคยคิดจะรักใคร 

แต่ใครจะรู้ว่าเมื่อเวลาผ่านไป จากเคย(ไม่)รัก เขาจะ ‘รัก’ จนมองไปทางไหนก็ยังเห็นแค่ ‘เธอ’ เพียงคนเดียว... 

 ---------------------------------------------------------------------------------- 

ชายหนุ่มวางปากกาที่กำลังเซ็นเอกสารลงบนโต๊ะแล้วเดินอ้อมไปหยุดข้างโต๊ะทำงานของเลขาสาว โน้มลงไปพูดใกล้ ๆ เสียจนเกือบชิดใบหน้าอีกฝ่าย “ผมรู้ ว่าผมก็ไม่ใช่คนดีอะไร” 

           ดวงตาเขาคล้ายราชสีห์ที่เพิ่งเห็นเหยื่อน่าตะครุบ ริมฝีปากหยักยกยิ้มด้วยท่าทางมีเลศนัย และสำหรับเธอมันไม่ได้มองแล้วให้ความรู้สึกหวั่นไหว แต่กลับน่ากลัวมากกว่าด้วยซ้ำ 

           เขาเจ้าชู้และอันตรายต่อใจของผู้หญิง เรื่องนั้นเธอรู้ดี แต่ตลอดสองปีที่ผ่านมา ท่าทีเหล่านั้นเขาไม่เคยเผื่อแผ่มันให้เธอ ไม่เคยดูสนใจ และไม่เคยหว่านล้อมให้ต้องหวั่นไหว  

แต่นี่...มันเกิดอะไรขึ้นกัน 

           ในจังหวะที่ดวงหน้าหวานกำลังสะบัดหลบ ปลายนิ้วของชายหนุ่มก็ยื่นมาแตะที่แนวคางแล้วออกแรงรั้งไม่ให้หันหนี ดวงตากลมโตจึงส่งประกายสั่นระริกของความหวาดกลัวให้เขาเห็น ซึ่งนั่นทำให้เขาแปลกใจพอดู 

           เธอคบกับผู้ชายคนนั้นได้ เขาก็คิดว่าเธอจะมีเล่ห์เหลี่ยมกว่านี้เสียอีก แต่นี่นอกจากแววตาซื่อใสคู่นั้น เขากลับไม่เห็นว่ามีสิ่งใดซ่อนเร้น แล้วความสัมพันธ์สี่ปีของเธอกับมัน ดำเนินมาในรูปแบบใดกันแน่ 

“ผู้ชายคนนั้น เขาคงเป็นคนดีสำหรับคุณสินะ” 

“ดีสิคะ ถ้าไม่ดีเราคงไม่คบกันมาจนถึงสี่ปีหรอกค่ะ อย่างน้อยก็ดีกว่า...ใครหลายคน” คำตอบของเธอทำให้ชายหนุ่มชะงักไป ดวงตาหรี่ลงมองหญิงสาวในปกครองอย่างคนจะหาความนัยสักอย่างในนั้นก่อนจะยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม  

ชายหนุ่มโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้จนสันจมูกชนกัน สองมือค้ำไว้กับที่วางแขนของเก้าอี้บีบให้พลอยลลินณ์ต้องอยู่ตรงกลางอย่างช่วยไม่ได้ 

“กำลังจะบอกว่าเจ้านายของคุณเป็นคนไม่ดีงั้นเหรอ?” 

หญิงสาวเม้มริมฝีปากแล้วส่ายหน้ารัวเร็วแทนคำตอบ ไม่กล้าเอ่ยคำใดเพราะความใกล้ชิดที่มากเกินปกติก็พาให้หวาดกลัวว่าเขาจะทำในสิ่งที่ไม่สมควรลงไป 

“คบมาแค่สี่ปี ก็ไม่นานนี่นา หวังว่าถ้าคุณตาสว่างเมื่อไรคงจะทำได้จริงอย่างที่พูดนะ เรื่องจะเลิกกับหมอนั่น” 

“...” 

“แล้วหลังจากนั้นจะพิสูจน์ให้เห็น...ว่าผมดีกว่าผู้ชายของคุณร้อยเท่าพันเท่า จำเอาไว้พลอยลลินณ์!” 

 

ฮัลโหลล เซย์ไฮค่ะทุกคน 

ขอฝากนิยายเรื่องใหม่ของลัลล์นราไว้ด้วยนะคะ เป็นแนวเจ้านายเลขา รักหวาน ๆ 

ดราม่ากรุบกริบพอเป็นสีสัน แต่ธงของเรื่องคือนิยายรักค่ะ (ลงให้อ่านฟรีถึงแค่ตัวอย่างอีบุ๊กนะคะ หลังจากนั้นขออนุญาตติดเหรียญค่ะ) 

  

เรื่องนี้เป็นตัวละครน้องชายนางเอกจากเรื่อง 'ดาวดวงนั้นมีฉันเป็นเจ้าของ' ในเรื่องนั้นคุณเรย์ พระเอกของเรื่องนี้จะยังอายุแค่ 17 ปีค่ะ 

ใครที่อ่านมาตั้งแต่เรื่องก่อนก็คงจะรู้จักเจ้าเรย์ ไอ้เด็กเจ้าชู้ของเราดีอยู่แล้วเนอะ แต่ถ้ายังไม่เคยอ่าน ไปทดลองได้ที่อีบุ๊กเลยน้า 

ปล.เนื้อหาไม่เกี่ยวเนื่องกัน ไม่มีปมต่อกัน อ่านแยกได้ค่ะ 

สำหรับสายเล่ม กดจองได้ที่อินบ็อกเพจนะคะ 

 

และสุดท้าย ฝากกดติดตามนักเขียน กดหัวใจ กดเพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะคะคนดี จุ๊บ 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว