meridian ทิวาสวัสดิ์

การเกิดมาของ ‘ตะเกียง’ ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีสำหรับตระกูลเก่าแก่อย่าง ‘สัตบรรณ’ หลังจากการตายของแม่และพี่ชายเธอก็ถูกยกตำแหน่งตัวกาลกิณีให้แบบหลีกเลี่ยงไม่ได้ หมอดูประจำตระกูลแนะนำให้ส่งเธอไปให้เขาเพื่อเข้าพิธีเปลี่ยนดวง และดูเหมือนทั้งพ่อและปู่จะไม่คัดค้านเสียด้วย 

แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่บ้าง หลังจากวิ่งหนีออกจากพิธีกรรมอุบาทว์ ตะเกียงก็ได้รับความช่วยเหลือโดยคนใจดีสองคน เธอไม่รู้จะตอบแทนอะไรพวกเขานอกจากให้ของมีค่ากับชายวัยกลางคนเพื่อขอติดสอยห้อยตามไปด้วย ส่วนชายหนุ่มเจ้าของดวงตาสีฟ้าหม่นเธอไม่รู้จะตอบแทนยังไงดี ซึ่งเขาเพียงแต่ตอบกลับมาว่าไม่มีอะไรให้เธอช่วยเหลือ 

หลายปีผ่านไปจนกระทั่งเธอเจอเขาอีกครั้ง คนที่พูดว่าไม่มีอะไรให้เธอช่วยเหลือกลับพูดซ้ำๆ ย้ำเตือนให้รู้ว่าเธอติดหนี้บุญคุณเขา ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาเจอหน้าก็ย้ำแต่คำว่าเขาเคยเป็นคนใจดีของเธอ ผู้ชายคนนั้นที่ชื่อ ฟรานเชส… 

“หนูเคยรับปากอะไรไว้จำได้ไหม” เขาเลิกคิ้วถาม ตะเกียงลอบกลืนน้ำลายลงคอเพราะไม่รู้ว่าเขากำลังจะพูดอะไร หรือเขาจะให้เธอทำอะไรที่เหนือความคาดหมายหรือเปล่า เพราะคนอย่างเขาจะมีอะไรให้เธอช่วยเหลือ 

“ตอนนั้นเกียงยังเด็ก ถ้าเกียงรับปากอะไรไว้แบบไม่ไตร่ตรอง...” 

“จะรับปากด้วยเพราะไม่มีสติหรือตั้งใจ ฉันถือว่าหนูรับปากฉันแล้ว”