หลังจากคืนปาร์ตี้นั้นเขาก็ไม่อาจมองใครได้อีกเลยนอกจากเธอ…
เพราะการลวนลามโดยไม่ได้ตั้งใจของ ‘พายัพ’ ในคืนนั้นทำให้ ‘สีฝุ่น’ เมินเฉยต่อเขาทั้งที่เรื่องนั้นผ่านมาเกือบ3ปีแล้ว เขาไม่ชอบใจที่เธอปฏิบัติกับคนอื่นๆ ด้วยความอ่อนโยน ตรงข้ามกับเขาที่ได้รับแต่ความด้านชาไร้อารมณ์จนน่าหงุดหงิด แต่หลังจากที่เขาได้รับรู้ชีวิตของเธอว่าแท้จริงแล้วเธอแทบจะไม่พูดกับใครเพราะโดนตราหน้าว่าเป็นลูกของผู้หญิงหากิน หลังจากนั้นเขาก็พบว่าตัวเองไม่ได้เพียงแต่อยากรู้ความเป็นไปของชีวิตเธอเท่านั้น แต่เขาโหยหาความหอมหวานจากริมฝีปากของเธอด้วยต่างหาก
“ศพแช่แข็ง” พายัพกล่าวแต่ดวงตาของเขายังคงจับจ้องอยู่บนถนน สีฝุ่นหันมามองเขาแล้วเลิกคิ้วถาม
“ว่าไงนะคะ”
“เธอเหมือนศพแช่แข็ง ไร้อารมณ์ อยู่ด้วยแล้วอยากเฉาตาย” พายัพคิดว่าถ้าเขาเป็นคนไข้ของเธอคงรู้สึกหดหู่ไม่มีความหวังในการรอดชีวิตเลย เพราะบุคลิกของสีฝุ่นโศกเศร้าและด้านชามาก แต่ไม่รู้ทำไมทั้งที่เธอเป็นแบบนี้มันกลับดึงดูดความสนใจของเขาได้อย่างน่าประหลาด เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอสวยงามและโศกเศร้าไปในคราเดียวกัน