"ทำปากดีมาตลอด ทำไมยอมตกลงซะหละ"
"จะอยากรู้ไปทำไม ได้ในสิ่งที่ต้องการก็ควรพอใจแล้วไม่ใช่หรอ"
"ใช่! แต่ยังไม่จบแค่นี้หรอก อย่าลืมซิว่าสิ่งที่ฉันอยากได้จากเธอ..." เขามองเรือนร่างฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ก่อนจะจ้องเข้ามาในดวงตาฉันราวกับสัตว์ดุร้ายที่ขู่สัตว์เล็กไม่มีทางสู้ "เตรียมทำให้ฉันพอใจไว้ได้เลย"
"พี่นี่มัน..หยาบคายที่สุด!"
"หยาบคายหรอ! จะเป็นผัวเมียกันอยู่แล้ว ไม่สิ.. เป็นผัวเมียกันแล้ว พูดเรื่องแบบนี้มันก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรอ จะมาทำเขินอายอะไร!"
"เชิญพี่พูดเรื่องปกติของพี่ไปคนเดียวเถอะ" ฉันหันตัวเตรียมจะเดินไปที่ประตูแต่มือหนาคว้าข้อมือฉันและออกแรงดึงจนตัวฉันถลาตามแรงมาซบกับอกเขา ฉันทุบอกเขาไปทีนึงก่อนจะเงยหน้ามองเขาโดยที่ตัวยังคงถูกโอบรั้งเอวไว้
"เดี๋ยวก่อนซิ จะไม่จ่ายหนี้มัดจำก่อนหรอ"
"หนี้มัดจำอะไรอีก! ฉันจะกลับบ้าน"
"นี่ไง"
ยังไม่ทันได้ถามอะไรริมฝีปากหนาก็ครอบครองริมฝีปากของฉัน ฉันพยายามเม้มไว้แต่ความเจ็บจากที่เขาบดจูบลงมาทำให้ฉันต้องยอมเปิดให้เขาได้ดูดชิมรสจูบ สัมผัสที่รุนแรงแทบทำสติฉันขาดผึง ลมหายใจเริ่มติดขัด เขาจึงยอมถอนจูบจากริมฝีปากแต่เลื่อนมาตามใบหู ลำคอ เขาวนเวียนอยู่ตรงนั้นและทิ้งรอยเอาไว้อย่างจนพอใจถึงยอมหยุดและผลักฉันออกจากตัวเหมือนขยะแขยงขยะยังไงยังงั้น ทั้งที่ฉันพยายามดิ้นหนีตั้งแต่แรกแล้ว
"นี่นาย!!!" ฉันกำมือแน่นอยากจะพุ่งเอาไปฟาดมันลงบนหน้าเจ้าเล่ห์นั้น
"มัดจำและตีตราไว้ไง จะได้รู้ว่าเธอมีเจ้าของ แบบว่า...ใส่ปอกคอแล้ว"
"ฉันไม่ใช่หมา!!" ฉันตะโกนใส่หน้าเขาก่อนจะรีบพุ่งไปที่ประตูแล้วรีบเดินออกจากห้องนี้ให้ไวที่สุดก่อนที่ความอดทนฉันจะหมดลง
เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการ ผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
Guest
