"พี่มิวสิคคะ!" เสียงสดใสตะโกนเรียกชื่อชายหนุ่มจากด้านหลัง จนทำให้เขาต้องชะงักมือที่กำลังจะเปิดประตูรถเพื่อหันไปหาเจ้าของเสียงที่วิ่งมาหยุดยืนหน้ารถเขา ร่างบางหอบหายใจเล็กน้อยด้วยความเหนื่อยก่อนจะสูดลมหายใจแล้วก้าวเดินเข้ามาหาเขาจนระยะห่างระหว่างเราเหลือเพียงหนึ่งก้าว
"อิงมีอะไรรึเปล่า" เขาตัดสินใจถามออกไปก่อน
"คืออิง..มีเรื่องอยากจะคุยกับพี่มิวค่ะ"
"เรื่องอะไรครับ"
"เอ่อ คือถ้าพี่มิวไม่รีบไปไหน เชิญบนห้องอิงก่อนนะคะ ดื่มอะไรก่อนแล้วค่อยคุย"
"คุยเลยก็ได้นะ จะได้ไม่รบกวนเราหาเครื่องดื่มอีก"
"ไม่รบกวนเลยค่ะ" สายตาอ้อนวอนของน้องรหัสเพื่อนทำให้เขายอมใจอ่อนทำตามที่เธอขอ เธอเดินนำเขาไปที่ลิฟต์อย่างเงียบๆไม่พูดเจื้อยแจ่วเหมือนทุกที จนทำให้ผมอึดอัด
"แล้วเราออกมาแบบนี้ไอชิไม่บ่นหรอ"
"พี่อชิเขามัวแต่คุยกับพี่ๆคนอื่นอยู่ค่ะ อิงก็เลยแวบออกมา" เธอตอบเป็นจังหวะเดียวกับที่ลิฟต์เปิดพอดี
.
.
.
.
"ขอโทษนะอิง แต่พี่ไม่ได้ชอบผู้หญิง" สิ่งที่เธอได้ยินเหมือนเสียงกดหยุดเครื่องเล่น เป็นไปได้ยังไง..เขาไม่เคยหลุดอะไรให้แม้แต่รู้สึกได้เลย ผู้ชายที่ฉันแอบรักมา 2 ปี เขาอาจจะแค่โกหกก็ได้เพราะเขาแค่ไม่ได้รู้สึกแบบฉัน ฉันต้องพิสูจน์
"ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ไม่ต่อไปอาจจะเปลี่ยนก็ได้"
"อย่าคาดหวังเลยอิง"
"ถ้างั้นอิงจะยอมรับก็ได้ค่ะ แต่อิงขอพี่แค่อย่างเดียว.." เธอก้าวเท้าเข้าไปชิดตัวชายหนุ่มก่อนจะยกมือขึ้นคล้องรอบคอของเขาและโน้มลงมาเบาๆ
"อิง ปล่อยพี่"
"อิงขอมอบความบริสุทธิ์ของอิงให้พี่ได้ไหมคะ อิงอยากให้พี่เป็นคนแรกของอิง"
"อิง อย่าทำแบบนี้! มันไม่คุ้มกันหรอกนะ" เขาพยายามจะแกะมือเธอออก แต่ร่างบางกลับยิ่งรั้งและเขย่งปลายเท้ามาประทับริมฝีปากบางบนริมฝีปากของเขา ก่อนจะค่อยๆขยับน้อยๆตามประสาคนไม่เคย แต่มันกับทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหวั่นๆปนรู้สึกเอ็นดูคนไม่เคย
**เนื้อหาและตัวละครแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้
Guest
