ภริยาเทพารักษ์
คำโปรย
ถ้ามีคนถามว่า ‘ใครอยากเป็นเศรษฐี’
‘การันต์’ คงจะยกมือตอบว่า ‘ฉันน่ะสิๆ’ เป็นคนแรก จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ชายหนุ่มพกสินค้าชวนสยิวไปนำเสนอขายที่บริษัทค้าปลีกแห่งใหญ่ แต่ใครจะรู้ล่ะว่าไม่ทันที่จะได้ทำตามความฝัน เขากลับถูกรถพ่วงชนเสียชีวิตเสียอย่างนั้น
การันต์คิดว่าชีวิตของเขาคงจบสิ้นลงแค่นั้น แต่ใครจะรู้เลยว่าดวงวิญญาณของเขากลับไม่ได้ไปสู่สุคติ หากแต่ย้อนอดีตกลับไปยังนครพันปีที่สูญหายไปจากประวัติศาสตร์ ซ้ำยังไปเข้าร่างของ ‘เจ้าชายปวิรวร’ องค์รัชทายาทที่ได้รับการขนานนามว่าเป็น ‘เจ้าชายแห่งซ่องโสเภณีชาย’ อีก
คิดว่านั่นเป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซัดใช่ไหม?
สำหรับการันต์นั้นไม่ใช่ ในเมื่อเจ้าชายอะไรนั่นหมกมุ่นขนาดนั้น เขาจะพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสด้วยการตั้งตนเป็นเอเย่นต์ผลิตสินค้าสยิวกิ้วเสียเลย โลกในยุคพันปีจะได้รู้ซึ้งว่ามนุษย์ยุคใหม่มีความแฟนตาซีขนาดไหน และความฝันที่จะเป็นเศรษฐีของเขาจะได้สานต่อในชีวิตใหม่นี้นี่ละ!
ทว่า...ทุกอย่างไม่เป็นดังฝันเมื่อเหล่าโหรหลวงกล่าวหาว่าเขาเป็นเหตุที่ทำให้ ‘เทพารักษ์’ ของนครพิโรธ ทั้งเภทภัยและโรคระบาดที่แพร่กระจายมา ทำให้โหรหลวงพวกนั้นหาทางรอดด้วยการเซ่นสังเวยเขาเป็นเครื่องบูชายัญแก่เทพเจ้า
เป็นบ้ากันไปหมดแล้ว ไอ้พวกมนุษย์ยุคหินนี่!
กระนั้นก็ทำได้เพียงกรีดร้องโวยวาย เพราะสุดท้ายแล้ว เขาก็ต้องกลายเป็นเครื่องเซ่นของเทพารักษ์อย่าง ‘อัทธ์’ โดยไม่มีทางเลือก เพียงแต่การเป็นเครื่องเซ่น...ไม่ใช่เพื่อการกินทางปาก หากแต่เป็นการกินทาง...
ถ้าเป็นการกินอย่างนั้น ก็เป็นเรื่องถนัดของการันต์ที่จะบำรุงบำเรอให้เทพารักษ์อิ่มกระอักทุกทิวาและราตรีเลยล่ะ!
___
TALK
กลับมาเขียนนิยายวายแล้วค่ะ เรื่องนี้เป็นแนวคอเมดี้ - พีเรียดไทย - แฟนตาซี
ใครเครียดๆ อยู่ แวะมาอ่านเรื่องนี้กันได้นะคะ
ขอฝากผลงานด้วยนะงับ