โรเซียร์ที่หนีตายจากการถูกตามล่าผลัดหลงเข้าไปในดินแดนมรณะนั้น หล่อนได้ยินเพียงคำเล่าขานถึงความโหดร้ายของป่าต้องห้าม แต่เมื่อได้มาเยือนความจริงทุกอย่างก็ปรากฎ และเปลี่ยนหล่อนไปตลอดกาล....
ในคืนที่หิมะหนาวเหน็บ ความเร่าร้อนของเรือนกายกลับหลอมละลายทุกความรู้สึก เพลิงสวาทจากเขา...ทั้งแผดเผาและกักขังหล่อนเอาไว้ ให้เป็นทาสในเสน่หา
"ลูซิเฟอร์" สมญานามที่ใช้เรียกขานปีศาจร้ายในดินแดนต้องห้าม วีรกรรมอันเหี้ยมโหดสร้างความหวาดกลัวให้ชาวเมืองมาร์โซลีนเป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่มีใครคนได...สามารถกำจัดลูซิเฟอร์ผู้นี้ได้สักทีแม้แต่บิดาของเขา พระราชาเฟเรนท์ ลาซอง หรือแม้แต่รูปร่างหน้าตาของบุรุษอำมหิตผู้นี้ก็ไม่มีใครเคยรู้เห็น
นั่นก็เพราะ...ปราสาทแบล็คเพิร์ลที่ลูซิเฟอร์พำนักอยู่นั้นได้ถูกซ่อนเร้นจากสายตาผู้คน โดยม่านมนต์ที่เกิดจากแม่มดผู้ทรงสิทธิ์เสียสละชีพสร้างมันขึ้นมาเพื่อพิทักษ์รักษาชีวิตของลูซิเฟอร์เมื่อครั้งที่เขาถือกำเนิดขึ้นมาท่ามกลางการถูกตามล่าจากราชสำนักนั่นเอง
และแม่มดผู้นั้นก็คือมารดาของลูซิเฟอร์ ซึ่งเล่าขานกันว่าใช้เสน่ห์ยั่วยวนจนเฟเรนท์ซึ่งในตอนนั้นดำรงชันษาเพียง ยี่สิบเศษๆ และยังเป็นแค่เจ้าชายรัชทายาทหลงใหล จนรับเป็นชายาและเวลาต่อมาเมอร์ลีน่าแม่มดสาวก็ตั้งครรภ์
อาจเป็นเพราะเหตุนี้เวทมนต์ของนางจึงสร่างซาลดกำลัง นางจึงจำเป็นต้องเสริมศัลยเวทย์ด้วยการดื่มเลือดสดๆ จากสาวพรหมจรรย์ และถูกจับได้ ความลับก็ถูกเปิดเผยในที่สุดว่านางคือแม่มดที่น่าชิงชังสำหรับผู้คนในยุคสมัยนั้น
เฟเรนท์เองก็หาได้มีใจปกป้องนางไม่ กลับออกคำสั่งให้ตามล่านำตัวนางไปเผาทั้งเป็นเพื่อกำจัดมนต์ดำที่อาจนำความโชคร้ายมาสู่ราชวงศ์ตามความเชื่อ เมอร์ลีน่าหนีหัวซุกหัวซุนกลับไปยังปราสาทของตนที่อยู่กลางป่าลึก ด้วยอำนาจที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดนางเกือบสิ้นลมก่อนเหยียบเยือนบ้านเกิด ทั้งยังถูกทำร้ายอาการสาหัส
เมื่อรู้ว่าไม่มีทางรอดแน่แล้ว เมอร์ลีน่าจึงใช้พลังทั้งหมดในห้วงลมหายใจสุดท้ายให้กำเนิดลูฟลูกชายอันเป็นที่รักของนาง จากนั้นก็ส่งต่อให้บรรดาข้าบริวารดูแล
นางเสียสละลมหายใจและจิตวิญญาณของตัวเองในการปกป้องอานาจักรจากคนภายนอกโดยการร่ายมนต์บทสุดท้าย สลายร่างตนเองให้กลายเป็นกำแพงเวทมนต์คลอบคลุมอานาเขตของปราสาทแบล็คเพิร์ลเอาไว้ นับแต่นั้นมา...ก็ไม่มีผู้ใดเคยเห็นปราสาทที่ทั้งงดงามและลึกลับนี้อีกเลย
คงเหลือไว้เพียงตำนานที่เล่าขานมาหลายสิบปี...
บางอย่างก็ถูกเติมแต่ง บางอย่างก็ถูกลบเลือน ผู้คนรุ่นเก่าที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ทยอยห่างหายตายจากไปคนเล่าคนเล่า จนไม่มีใครพอจะจับต้นชนปลายได้ว่าอันไหนเรื่องจริงหรืออันไหนเรื่องแต่ง
แม้แต่ในราชสำนักเองก็ลบประวัติศาสตร์ในส่วนนี้เสมือนเมอร์ลีน่าไม่เคยมีตัวตน เฟเรนท์ขึ้นครองราชย์ในเวลาต่อมาไม่นาน และอภิเษกใหม่กับหญิงงามต่างเมือง และยังออกตามล่าอดีตชายากับลูกที่ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ไหมในช่วงแรกๆ จนกระทั่งแน่ใจว่าทั้งคู่จะไม่กลับมาสร้างความสั่นคลอนให้อีก เขาจึงรามือ...
แต่ทว่า...เรื่องไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น เมื่อมีข่าวการหายสาบสูญอย่างไร้ร่องรอยของประชาชนในเมืองบ่อยครั้ง ทั้งชาวบ้านที่เข้าไปหาของป่า ทั้งนักเดินทาง หนักเขาพวกพ่อค้าเร่ก็หายตัวไปยกขบวน ข่าวลือเรื่องลูกของเมอร์ลีน่าที่เป็นทายาทเชื้อสายแม่มดจึงแพร่สะพัด จนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ป่าในแถบนั้นอีกเลย
นานๆ ครั้ง...จะมีนักเดินทาง พ่อค้าต่างถิ่นซึ่งมักไม่รู้เรื่องรู้ราวอันชวนน่าสะพรึงนี้ผ่านมา
ผลสุดท้าย...ชาวบ้านก็มักจะพบเพียงเกวียน รถม้า หรือม้าที่ยังหลงเหลือร่องรอยให้เห็น ยิ่งเป็นที่หวาดกลัวของประชาชนทั้งหลาย ยังผลสร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับพระราชาเฟเรนท์เป็นอย่างมาก แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้เนื่องจากไม่มีเบาะแสไดสามารถสืบเสาะไปถึงตัวผู้กระทำได้ จึงจำต้องปล่อยเลยตามเลย จนเวลาผ่านไปเป็นสิบๆ ปี
เหตุการณ์เลวร้ายก็ยังดำเนินอยู่เช่นนั้น...และทุกอย่างก็ยังคงเป็นปริศนาไร้ทางแก้
Guest
