นิยายเรื่องนี้ เป็นเรื่องสั้นๆ นะคะ และเป็นเพียงจินตนาการของคนแต่ง
ตัวอย่าง...
“คุณไคยะ...ผมไม่ได้มีเวลาว่างมากพอ ที่จะมานั่งรอคุณร่างสัญญาขึ้นมาใหม่หรอกนะครับ และคำสั่งของท่านประธานถือเป็นคำขาด คุณต้องเซ็นรับข้อเสนอนี้โดยไม่มีทางเลือก” ร่างบางเดินเข้ามาเพื่อต้องการให้เรื่องมันจบเขาจะได้กลับเสียที
“ผมไม่ได้สั่งให้คุณเข้ามา ออกไป!!” ชายหนุ่มตวาดกร้าวดวงตาแดงก่ำ
ร่างบางไหวไหล่น้อยๆ ลมหายใจขาดห้วงอย่างประหม่า ถ้าเขาทำไม่สำเร็จข้อตกลงของเขากับท่านประธานก็จะเป็นโมฆะเช่นกัน
...ร่างเล็กทำใจดีสู้เสืออีกครั้ง เขาต้องทำให้ได้!!
“ผมคิดว่าคุณพ่อคุณ...ท่านคิดมาดีแล้วและขะ.. (.คุณ) ” ผมยังพูดไม่ทันจบเลยก็โดยลูกชายท่านประธานตวาดกลับเป็นคำรบที่สอง
“ไม่ได้ยินเหรอว่าผมบอกให้ออกไป!!!”