ซาตานบงการรัก

“จะเล่นตัวอะไรนักหนา! คุณอยากได้เท่าไหร่ก็ว่ามาสิ!“ 

“ปล่อยค่ะ! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างนั้น ถ้าคุณอยากนักล่ะก็ทำไมไม่ลองไม่เลือกดูที่บ่อน ยังมีสาวๆ อีกมากที่พร้อมจะพลีกายเพื่อให้ได้เศษเงินจากคุณ แต่ไม่ใช่กับฉัน!” พิลพ์ลภัทรตวาดสู้อย่างเหลืออด คำพูดของเขามันช่างร้ายกาจยิ่งนัก เขาไม่ใช่แค่จาบจ้วงเหยียดหยาม แต่เขากำลังพยายามดูถูกความเป็นคนของเธอด้วย 

“ยอมเป็นเมียผม! แค่นอนอ้าขาร้องครางเบาๆ บนเตียงก็สุขสบายไปทั้งปีทั้งชาติ หรือจะทำงานที่นี่ไปจนตายในสภาพเหมือนหมาข้างถนนแบบนี้ก็เลือกมา!” สิ้นคำถามที่หยาบคายมือบางของพิมพ์ลภัทรก็ตบเข้าไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้าอย่างแรง ด้วยความโกรธที่ยากจะหักห้ามใจได้ไหว 

“คนเลว! ฉันยอมลำบากทำงานเป็นทาสที่นี่ไปจนตายดีกว่าจะยอมเป็นเมียคนใจร้ายที่คิดว่าเงินสามารถซื้อได้ทุกสิ่งเช่นคุณ!” 

“พิมพ์ลภัทร!”