คำโปรย
เขาเป็นดั่ง ‘ไฟอสูร’ ที่พร้อมจะแผดเผา “ขยับเข้ามาอีกนิดสาวน้อย แล้วจะได้รู้ว่าตอนอยู่ใต้ร่างฉัน..มีอะไรที่ถึงใจเธอบ้าง! ” และเธอ เป็นดั่ง ‘เชื้อเพลิง’ ที่พร้อมจะปลุกปั่น “ต่อให้นายขยี้ฉันให้แหลกคาเตียงก็ไม่คณามือ..ผู้ชายอย่างนายมันกระจอก!”
ทมิฬ : หัวหน้าแก๊งมาเฟีย ‘อสูรทรราช’
“เมื่อคืน..ถึงใจมากมั้ย ร้องเรียกชื่อทมิฬไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง! ” นิ้วเรียวยาวบีบปลายคางบังคับให้แหงนหน้า พร้อมรอยยิ้มมุมปากหนากระตุกเย้ยหยัน
“เพราะนายเอายานรกนั่นกรอกปากฉันต่างหาก ไม่อย่างนั้นนายไม่มีวันแตะต้องตัวฉันได้แม้แต่ปลายเล็บ!! ” สองมือบางขยุ้มปลายผ้าห่มด้วยความคับแค้น ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจับจ้องไปยังคนตรงหน้าขอบตาแดงก่ำ
“จุ๊ๆ จะว่าบังคับขืนใจก็จะกระดากปาก เสียงครางของเธอ…อื้อหืมม กระตุ้นอารมณ์ฉันโคตรๆ ” เสียงแหบห้าวกระซิบต่ำพร่าล้อเลียนร่างบอบบางที่สั่นไหว ยิ่งเขาเห็นคนตัวน้อยหน้าแดงจัดด้วยความโมโหยิ่งสาแก่ใจ
“ไอ้เลวทมิฬ!!!! ”
“อย่าเพิ่งดิ้นไปสาวน้อย นี่แค่น้ำจิ้ม” อุ้งมือหนาบีบกรามได้รูปทั้งเจ็บแสบจนหญิงสาวน้ำตาเล็ด แต่ไม่มีแม้แต่เสียงขอความเห็นใจนับว่าเธอใจแข็งใช้ได้! “จากนี้ไปคือการแก้แค้นของจริงที่แม้แต่จะวิงวอนแค่ไหนก็ไร้ค่าสำหรับฉัน!! ”
เสียงพิณ
นัยน์ตาสีน้ำตาลทองมองชายตรงหน้าด้วยแววตาว่างเปล่า สองมือบางยกขึ้นยันแผงอกกำยำพร้อมน้ำเสียงที่ไร้เยื่อใย
“ต่อให้นายกราบแทบเท้าตรงนี้ก็อย่าหวังจะได้โอกาสจากคนอย่างฉัน”
ริมฝีปากร้อนจัดประทับลงบนขมับบางอย่างนุ่มนวล ท่อนแขนแกร่งโอบรัดเอวน้อยกระชับเข้าหาตัวแนบแน่นราวกับกลัวหญิงสาวจะหนีออกจากอ้อมแขนหนี
แววตาสีอำพันเว้าวอนพร้อมกับปลายนิ้วชี้เรียวยาวเกลี่ยพวงแก้มนวลอย่างทะนุถนอม
“และต่อให้เธอจะหนีไปไกลแค่ไหนฉันก็จะตามล่าหาจนเจอ”
“ออกไปจากชีวิตของฉัน ทมิฬ..ฉันเกลียดนาย!! ”
น้ำเสียงแข็งกร้าวเหมือนหอกทิ่มลึกถึงขั้วหัวใจแกร่ง ร่างสูงใหญ่คุกเข่าทั้งสองข้างลงกับพื้นสองมือหนากอบกุมมือเรียวเล็กเอาไว้แน่น ริมฝีปากร้อนจัดจูบลงบนหลังมือนุ่ม
ทมิฬช้อนดวงตาทรงสเน่ห์จับจ้องสาวน้อยตรงหน้า “ขอแค่โอกาส..ได้มั้ย เสียงพิณ”
อิทธิ
“ผมรักคุณ พิณ” สองดวงตาคมทอดมองหญิงสาวที่ตัวเองหลงรักตั้งแต่แรกพบอย่างมีความหวัง “รัก..มาตลอด ผมพร้อมยอมรับทุกอย่างในตัวคุณ”
“ตะ แต่ว่า…”
“รับรักผมเถอะนะครับ ถ้าพิณรับรักผม..ผมสัญญาว่าคุณจะเป็นอิสระจากทมิฬ”
“ว่าไงนะคะ!! ” เงื่อนไขท้ายประโยคทำเอาสาวน้อยตาลุกวาว เพียงแค่นี้เธอจะพื้นจากเงื้อมมือของทมิฬจริงๆ งั้นเหรอ “คุณอิทธิ์ไม่ได้โกหกพิณนะ”
“ผมพูดคำไหนคำนั้นครับ แค่คุณพิณยอมคบกับผม..แค่นั้น”
กะทิ
ดวงตากลมทอดมองไปยังเสียงพิณที่ถูกทมิฬอุ้มขึ้นไปบนชั้นสอง ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสองคนนั้นขึ้นไปทำอะไรบนห้องนอน!
“ถ้าฉันไม่ได้ แกก็อย่าหวังว่าจะได้..ยัยเสียงพิณ! ”
ร่างบางเดินไปทางประหลังครัวและเดินลัดเลาะออกไปจนถึงบริเวณที่พักของเวรยาม พร้อมกับส่งซิกให้ ‘หิน’ ชายที่หลงรักตนออกมาพบเจอ
“มีอะไรกะทิ มาหาซะดึกดื่น”
“ฉันมีงานให้แกทำ” น้ำเสียงเล็กพูดรอดไรฟันด้วยไฟริษยาสุมอก “พรุ่งนี้แกเรียกเพื่อนไปสักสี่ถึงห้าคน ไปเจอกันที่กระท่อมปลายหมู่บ้าน ฉันจะพาเนื้อสดๆ หอมๆ ไปถวายให้ถึงที่เลย”
“ใครว่ะ” หินเกาหัวอย่างงุนงง
“ทำตามที่บอก รับรองพวกแกได้กินเนื้อหวานๆ ถูกใจแน่” ยิ่งคิดว่ายัยสตอนั่นจะได้มีผัวเพิ่มอีกเกือบสิบคน เท่านี้ก็สะใจอีกะทิแล้วเว้ย!
สิชล
เสื้อคอปกถูกกำด้วยสองมือแน่น ทมิฬจับจ้องเพื่อนรักด้วยแววลาตาผิดหวังระคนโกรธแค้น
“แกทำอย่างนี้กับนิลได้ยังไงว่ะ! ไอ้ชล”
“ฉัน…” คนถูกกระทำได้แต่น้ำตาไหลพรากด้วยความเสียใจไม่แพ้กัน ภาพร่างไร้วิญญาณของนิลที่ถูกย่ำยียังคงติดตาเขาอยู่ทุกวินาที “ขอโทษ..ขอโทษว่ะ ฉันผิดเอง”
“เออ!! แล้วแค่คำขอโทษมันเอาชีวิตน้องสาวของฉันกลับมาได้มั้ย! ได้มั้ยฮะ!!!! ไอ้เพื่อนชั่ว! แกเอาตัวรอดแล้วทิ้งให้นิลต้องมาเจอกับเรื่องเลวระยำแบบนี้ได้ยังไง! ไอ้สวะเอ๊ยย”
ผลั๊วะ!!
หมัดเน้นๆ หนึ่งหมัดถูกปล่อยกระทบมุมปากของสิชลจนเสียหลักล้มลงกับพื้น
“...”
“ออกไปจากแก๊งกูเดี๋ยวนี้ มึงจะไปตายห่าที่ไหนก็ไป!!!! ”
จากใจไรท์..ถึงรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน
เรื่องนี้มาอัพเรียกน้ำย่อยให้ก่อนนะค่าาา ... ถ้าเค้าอัพ #มนต์ยั่วพิศวาส และ #วิวาห์จอมมาร จบแล้ว (สองเรื่องนี้สามารถอ่านได้ที่ readawrite นะคะ)
ถึงจะได้ฤกษ์มาเริ่มต้นน้าา แต่ว่าๆๆๆ ถ้ามีรีดเดอร์เม้นเยอะ รอเยอะ .. อันนี้อาจจะพิจารณาเป็นกรณีพิเศษ อิอิ
และก็อย่าลืมติดตามข่าวสารได้ที่เพจ #หรรษา นะคะ กานจะแจ้งวันอัพที่เพจด้วยน้าา
กานลงทะเบียน 'นักเขียนสนับสนุน' ของธัญวลัยไม่ผ่านนะค่าา
เรื่องนี้จึงขอลบตอนที่ติดเหรียญใน #fictionlog และ #readAwrite น้าาา
ตามไปอ่านที่สองเว็บไซต์นี้ได้เลยค่าาา
หรือรีดคนไหนคนหาไม่เจอ..เข้าไปที่เพจ #หรรษา กานจะมีแปะลิงค์เอาไว้น้าา
ทั้งนี้ขอบคุณคอมเม้นท์จากรีดเดอร์ทุกคน ขอบคุณจากใจจริงๆ ค่ะ
กานอ่านทุกเม้นท์ และมันเป็นแรงบันดาลใจให้กานแต่งนิยายในเรื่องต่อๆ ไป ^^
Guest
