แนะนำจากไรต์
1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย [ดราม่านะคะ] ไม่เหมาะกับคนโลกสวย ท่านใดรับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปทันทีนะคะ อย่าหลงเข้าไปเป็นอันขาด
2.รูปภาพตัวละครต่างๆ เป็นเพียงบทบาทสมมุติ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้
3.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยจินตนาการและภาพสมมุติเท่านั้น
4.นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหา คำพูดหยาบคาย และการใช้ความรุนแรง ทั้งต่อร่างกายและจิตใจ เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรพิจารณา
5.นิยายเรื่องนี้มีการใช้ภาษาพูดวิบัติบ้าง เพื่อการเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ใครที่รับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ
6.นิยายเรื่องนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอกดัดแปลงเนื้อหาภายใน นะคะ
“คืนนี้....คุณยังอยากนอนกับผมหรือเปล่า?” ผมพูดออกไปแล้วสิ่งที่มันวิ่งวนอยู่ในหัวของผมตลอดทั้งวัน
“ฮึ...ฉันรู้สึกพิเศษที่นายคิดจะขายคืนแรกให้กับฉัน” คุณสเตฟานเชยคางผมขึ้นไปหาแววตาเยาะหยันเหมือนกำลังได้ใจเพราะในที่สุดผมก็เป็นฝ่ายเดินเข้ามายื่นข้อเสนอให้กับเขาเอง
“คืนแรกสำหรับงานขาย แต่คุณไม่ใช่...ครั้งแรกของผม” ผมจ้องตอบดวงตาที่กำลังยิ้มเยาะนั้นพร้อมกับหวนนึกถึงความทรงจำ “ครั้งแรก” ที่ผมไม่ได้หวนคิดถึงมันนานมาแล้ว
“อันที่จริงคืนนี้ฉันตั้งใจว่าจะมารับเพียวกับ...”
“แค่ผม...แค่คุณกับผม...แค่เราสองคน”
ผมเสสายตาตัวเองไปจับอยู่กับรูปหล่อทองเหลืองแทนใบหน้าและดวงตาคู่คม พยายามเก็บซ่อนความไม่มั่นใจและความรู้สึกพ่ายแพ้ต่อความจน เพราะในที่สุดผมก็ต้องยอมรับว่าผมหมดหนทางที่จะหาเงินเพื่อส่งกลับไปเลี้ยงปาก เลี้ยงท้องคนที่บ้าน ทางเดียวที่ผมมองเห็นในเวลานี้มีเพียงแค่ยอมขายศักดิ์ศรีซึ่งมันกินไม่ได้นี้แล้วเปลี่ยนถ่ายให้มันกลายเป็นเงินเพื่ออนาคตของน้องๆ เพื่อปากท้องของคนทางบ้าน
“ห้องแดงมีเด็กขายเพิ่มอีกคนแล้วสินะ ของสดซะด้วย”
*
*
*
“เธอจะไปไหน”
“กลับไงครับ เสร็จแล้วนี่” ผมนั่งแหงนคอจิกเล็บลงไปกับท่อนแขนที่มีรอยสักรูปงูตัวใหญ่
“กลับเหรอ....จะกลับได้ยังไงงานของเธอยังไม่เสร็จ”
“ฮะ”
“เห็นถุงยางในถาดนั่นมั้ย” คุณสเตฟานชี้นิ้วกลับไปตรงหัวเตียงซึ่งผมเพิ่งหยิบของจากในถาดแก้วออกมาและของชิ้นนั้นยังอยู่ในมือผมตอนนี้
“ต้องทำอีกเหรอ....”
“จนกว่าฉันจะหมดแรง”