รักร้ายเจ้านายอัลฟ่า

​ 

แนะนำจากไรท์ 

1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย [ดราม่า] ไม่เหมาะกับคนโลกสวย ท่านใดรับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปทันทีนะคะ อย่าหลงเข้าไปเป็นอันขาด 

2.รูปภาพตัวละครต่างๆ เป็นเพียงบทบาทสมมุติ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ 

3.นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นด้วยจินตนาการและภาพสมมุติเท่านั้น 

4.นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหา คำพูดหยาบคายและการใช้ความรุนแรง เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรพิจารณา 

5.นิยายเรื่องนี้มีการใช้ภาษาพูดวิบัติบ้าง เพื่อการเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ใครที่รับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ 

6.นิยายเรื่องนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอกดัดแปลงเนื้อหาภายใน นะคะ 

เพราะต้นกำเนิดของเผ่าพันธุ์อันต่ำศักดิ์ ชีวิตจึงถูกลิขิตให้ด้อยค่าเกินกว่าจะได้รับเกียรติใดๆ 

“เจสัน” จึงเป็นได้เพียงแค่เครื่องระบายอารมณ์ใคร่ ในยามที่เขารู้สึก “อยาก” เพราะหัวใจอันเปราะบางและอ่อนโยน ทำให้มันแอบเผลอไปรักเจ้านายหนุ่มผู้ไร้หัวใจ 

“อัลเดร” เจ้านายอัลฟ่าสายเลือดบริสุทธิ์ผู้หยิ่งทะนงในตัวเอง ใช้อำนาจบังคับให้เจสันยอมนอนกับตัวเองแต่เพราะหัวใจดวงนี้ไม่เคยรู้จักคำว่า “รัก” แม้จะมีเจสันแต่อัลเดรกลับประกาศแต่งงานกับ หญิงสาวซึ่งมีเชื้อสายอัลฟ่าบริสุทธิ์เหมือนกัน 

เจสัน....หัวใจอันเปราะบางดวงหนึ่ง จะแบกรับความเจ็บปวดได้สักแค่ไหนกัน? 

***-------------------------*** 

"ฉันแค่อยากมีลูก....อลิเซียหล่อนมีลูกให้กับฉันได้ ส่วนนายมีหน้าที่แค่ทำให้ฉันมีความสุขก็พอ" 

“คุณแต่งงานกับคุณอลิเซียแล้ว ทำไมยังมายุ่งกับผมอีก” 

“ฉันแต่งงานกับอลิเซีย เพราะหล่อนกำลังท้องลูกของฉัน” คำยืนยันจากริมฝีปากหนาที่ขยับขึ้นลงอยู่ตรงหน้าเหมือนน้ำกรดที่สาดรดใส่ลงมาในหัวใจผม คุณอัลเดรเป็นคนฉลาดแต่เขามองไม่ออกจริงๆ หรือว่าผมเจ็บปวดแค่ไหนกับการกระทำของเขาในครั้งนี้ 

“นั่นเป็นเหตุผลที่มากพอแล้ว คุณควรหยุดทุกการกระทำที่เคยทำกับผม” 

“ทำไมฉันต้องหยุด นายมีสิทธิ์ขอร้องอย่างนั้นเหรอ เจสันชีวิตนาย วิญญาณนายมันเป็นของตระกูลอัลบราเซสแม้แต่เถ้ากระดูก นายก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะยกมันให้ใครถ้าฉันไม่อนุญาต” 

“ถ้าอย่างนั้น คุณก็เอามันคืนไปสิ...ลมหายใจทาสรับใช้อย่างผมไม่เคยมีค่าสำหรับคุณ ปล่อยให้มันลอยหายไปในอากาศเถอะ” 

เพี๊ยะ! ฝ่ามือหนาร้อนฉ่าฟาดเปรี้ยงตบลงมาบนแก้มของผมฉาดใหญ่ แรงฝ่ามือนั้นส่งใบหน้าของผมเหวี่ยงสะบัดไปตามแรงมือของเจ้านายหนุ่ม แววตาแข็งกร้าวอันเยือกเย็นดุจน้ำแข็งขั้วโลกราวกับเจ้าของมันถูกฝังหัวใจเย็นชาให้ลึกลงไปใต้ภูเขาน้ำแข็งจ้องลงมายังผมนิ่งปราศจากซึ่งความรู้สึกใดๆ 

“อย่ามาพูดจาจองหองประชดใส่ฉันอีก เจสันนายเป็นแค่คนใช้ ไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับฉัน” 

​