เพราะรักมากไป

โชคชะตาทำให้เขากับเธอต้องมาเจอกันในสถานการณ์ที่อันตราย แต่ท่ามกลางความเสี่ยงกลับเกิดความรักขึ้นมา เป็นรักที่เหนียวแน่นและมั่นคง แต่ก็มีเหตุให้ต้องพลัดพรากจากกันไป  

เขาพยายามต่อสู้กับความตายเพื่อจะมีชีวิตรอดกลับมาหาเธอผู้เป็นดวงใจ แต่กลับพบว่าเธอมีคนใหม่เข้ามาแทนที่เขา และทิ้งผู้ชายที่เธอเคยบอกว่ารักมากที่สุด โดยไม่คิดจะกลับไปเหลียวแล 

เมื่อมาเจอกันอีกครั้ง จากที่เคยรักมากก็กลายเป็นแค้นสุด เธอต้องชดใช้ให้เขาทุกอย่าง เมื่อเขาเจ็บ เธอก็ต้องเจ็บมากกว่า เมื่อเขาไม่สมหวัง เธอก็ต้องผิดหวังมากกว่า แล้วอะไรจะช่วยให้คนที่หัวใจเต็มไปด้วยความแค้นค้นพบความจริง ว่าทุกสิ่งที่ทำลงไป ล้วนแต่ทำร้ายหัวใจของคนที่รักเขามากที่สุดให้เจ็บปวด  

............................. 

“ท่านรองเคยบอกว่าชอบอัญ ครั้งนี้อัญขอได้ไหมคะ อย่างน้อยคนรักกันก็...” 

“ฉันชอบเวลาที่เธออยู่บนเตียงเท่านั้น ไม่เคยบอกว่ารัก เธอเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า” สินสมุทรก้มลงพูดกับเธอเบา ๆ แววตาเย้ยหยัน น้ำเสียงดูหมิ่นดูแคลน 

ราวกับถูกตบหน้าอย่างแรง อัญญารู้สึกชาไปทั้งหน้า ก่อนความรู้สึกนั้นจะไหลบ่าไปทั่วร่าง ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะขยับตัว  

ความรู้เจ็บปวดบีบหัวใจอย่างแรง โกรธเกลียดความใจร้ายของเขา จนอยากเข้าไปตบใบหน้าคมที่อยู่ห่างเธอไม่ถึงคืบ อยากทุบตีเขาให้เจ็บ เหมือนที่เธอรู้สึกเจ็บตอนนี้ อยากด่าเขาแรง ๆ ให้สมกับความร้ายของเขา แต่ที่ทำได้ก็แค่เพียงกลั้นเสียงสะอื้นไว้ ไม่ปล่อยให้มันร้องออกมา 

.............................