แนะนำจากไรต์
1.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายแนว ชายรักชาย [ดราม่า] ไม่เหมาะกับคนโลกสวย ท่านใดรับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปทันทีนะคะ อย่าหลงเข้าไปเป็นอันขาด
2.นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อมาจาก ถ้าดุไม่รักนะ,รักร้ายเจ้านายอัลฟ่า อาจมีการพาดพิง กล่าวถึง บุคคลต่างๆ ในภาคแรกบ้างซึ่งไรต์อาจจะไม่ได้ลงรายละเอียดลึกนักนะคะ
3.นิยายเรื่องนี้เป็นแนว โอเมก้าเวิร์ส > Omegaverse < แต่งขึ้นด้วยจินตนาการและภาพสมมุติ เท่านั้นอย่าได้คิดเป็นจริงเป็นจังนะคะ
4.นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหา คำพูดหยาบคายและการใช้ความรุนแรง บางท่อน บางตอนอาจมีเนื้อหาอ่อนไหวเกี่ยวกับความสัมพันธุ์ในครอบครัว เยาวชนอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรพิจารณา
5.นิยายเรื่องนี้มีการใช้ภาษาพูดวิบัติบ้าง เพื่อการเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ใครที่รับไม่ได้ ให้รีบกดหนีออกไปอย่างรวดเร็วค่ะ
6.นิยายเรื่องนี้ถือเป็นลิขสิทธิ์ ห้ามคัดลอกดัดแปลงเนื้อหาภายใน นะคะ
ผมโชคดีที่เกิดมาในตระกูลสายเลือดอัลฟ่า ตั้งแต่คุณทวด คุณปู่ คุณพ่อ แต่ผม...ผมผิดแผกแปลกประหลาดไปจากทุกคนเพราะผมดันเกิดมาเป็น “โอเมก้า”
ท่ามกลางการแก้แค้นระหว่างพ่อกับแม่เพื่อช่วงชิงชัยชนะที่เรียกว่า “ความสะใจ” โดยมีผมยืนอยู่ตรงกลางระหว่างความรักจากพ่อ และความแค้นของแม่
ลูกที่ไม่ได้เกิดขึ้นมาเพราะความรัก แต่เป็นเพราะความผิดพลาด จนเกิดเป็นความร้าวฉานของความสัมพันธุ์ระหว่างพ่อกับแม่ แม้ภูเขาและท้องทะเลหรือแม้กระทั่งแผ่นเปลือกโลกจะแยกให้ทั้งสองคนอยู่ห่างกันคนละทวีป แต่สุดท้ายโชคชะตาก็พัดพาให้ผมต้องมารับผลกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
“ปกติกรงนั้น ฉันเอาไว้ขังหมา”
“ผมไม่ใช่หมา”
“นายคือหมา...จำไว้ให้ขึ้นใจเคลย์ตัน...นายมีค่าแค่นั้น”
** ยกมือขึ้นมากุมหัวใจคุณให้แน่น ! **