สองมือของเขาอยากรั้งเธอเอาไว้
ยิ่งอ้อมแขนอยากคว้ามากอดมากเท่าไร
ต่อให้พูดคำว่าไม่อยากให้เธอไป
เพราะถึงยังไง บทสุดท้าย...ไม่ใครก็ใครที่ต้องเดินจากกันไป
แนวนิยายเรื่องนี้
1. แนวโหด เลวทราม ต่ำช้า สถุลมากค่ะ (พระเอกกระทำนางเอก แต่ก็ได้รับผลกรรม)
หากใจบางผ่านก่อนได้นะคะ^^
2. นางเอกท้อง แกร่งบ้าง อ่อนแอบ้าง
3. เลิฟซีน 20+++ ไรท์จะเปิดให้อ่าน ถ้ารุนแรงมากไปอาจจะไม่เปิดให้อ่านนะคะ และถ้าอีบุ๊กวางขาย จะไม่เปิดเลิฟซีน บทนั้นนะคะ
4. พระเอกปากร้าย ปากหมา หยาบคาย หยาบโลน อารมณ์รุนแรงเวอร์ สายเลือดสาด มือหนัก เลว เอวดุ ปากร้าย ใจหยาบช้า
5. นิยายเรื่องนี้อัปไม่จบนะคะ อัปแค่ 70%
6. มีวางจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊กจ้า
ตัวละคร
พระเอก
ชวัล หรือ กรชวัล
พ่อเลี้ยงชวัล เจ้าของไร่ชาชวัล ผู้มีอิทธิพลในละแวกของคนในจังหวัดนั้นทางภาคเหนือ มือไม่สะอาด ค้าขายของผิดกฎหมายเกือบทุกรูปแบบ เย้ยกฎหมายไม่กลัวตาย
อดีตเคยเป็น CEO หนุ่มเนื้อหอม ใช้เงินฟาดหัวทุกอย่างที่ต้องการ แต่ช่วงขาลงชีวิตมันก็ดิ่งลงเหวไม่ทันตั้งตัว ด้วยเศรษฐกิจไม่ดี กลายเป็นผีพนันไปจนสิ้นเนื้อประดาตัว เกิดความล้มเหลวทางด้านการเงิน ทำให้เป็นบุคคลล้มละลายชั่วพริบตา โดนฟ้องค่าเสียหายหลายร้อยล้าน โดนยึดทรัพย์สิน แทบหมดสิ้นความเป็นมนุษย์
"ทำไมวันนี้ฉันจะพรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเธอไม่ได้ แม้แต่ความเป็นคน ก็อย่าหวังว่ามันจะเหลือ"
“ถ้าเธอพร้อมที่จะชดใช้ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็จำเอาไว้เลยว่า เธอต้องรับมือความเจ็บปวดที่จะได้รับจากฉันให้ได้ เพราะฉันจะทำลายเธอทุกวิถีทาง ฉันจะพรากความสุข รอยยิ้ม ความรู้สึกดี ๆ ไปจากเธอให้หมดสิ้น เหลือไว้แค่ความทรงจำที่เจ็บปวด ให้เธอได้สัมผัส จมปลักอยู่กับมันไปชั่วชีวิต!”
กันตาช้อนสายตามองดวงตาคู่คมของกรชวัลผ่านม่านน้ำตาอย่างร้าวราน
************
นางเอก
กิ่ง หรือ กันตา
กันตา เคยฝันเอาไว้ว่าวันแต่งงานของเธอคงเป็นวันที่เธอจะมีความสุขและได้เริ่มต้นมีชีวิตคู่ที่ดี แต่กรชวัล เขามันคือมารร้ายที่พรากความสุขทุกอย่างไปจากเธอ ยัดเยียด ข่มเหงน้ำใจอย่างไร้ราคา เมื่ออยู่ใต้อาณัติต่ำทรามของเขา คำว่าอิสระ มันยากเกินกว่าเธอจะเอื้อมมือไขว่คว้าออกไปได้
“ทำให้ฉันช้ำใจสักเท่าไร ก็ขอให้คุณปวดใจไม่แพ้กัน!”
“ฉันจะรอวันนั้น จะไม่รีบตายไปนรกแล้วกัน”
*************
ตัวอย่างวร้าย ๆ
“เอาความหวังดีที่เสแสร้งกองไว้ตรงนั้นล่ะ ฉันไม่ต้องการ”
หญิงสาวเชิดหน้า ไม่สนใจสิ่งที่เขาบอก กรชวัลได้แต่กำมือแน่นเก็บความโกรธกับความอวดดีของเธอเอาไว้ ถ้าไม่ติดว่าเจ็บตัวอยู่ ก็คงจะโดนมิใช่น้อย ปากดีอย่างนี้ สมควรโดนดี!
“ถ้าหายดีเมื่อไร เธอคงรู้นะว่าโดนจัดหนักแค่ไหน”
กันตาหันมามองด้วยความขุ่นเคือง
“คุณมีอารมณ์กับคนที่ไม่รักได้อย่างนั้นเหรอคะ คุณชวัล”
เขากระตุกยิ้ม
“อย่างนั้นหรอกเรอะ คงจะยังไม่รู้อะไรสินะ”
“อะไร!”
“ทำไมเธอไม่ถามตัวเองล่ะกันตา คืนนั้นมันไม่ใช่ยาปลุกเซ็กซ์หรอก มันก็แค่ยาบำรุงเท่านั้น ความกลัวของเธอปรุงแต่งความอยาก ความกระสันซ่านขึ้นมาเองต่างหาก จนยอมตกเป็นของฉัน ทีนี้เธอจะถามตัวเองได้หรือยัง ว่ากล้าดียังไง ถึงมีอารมณ์ร่วมกับคนที่ไม่รักอย่างฉันได้”
“ไม่จริง คืนนั้นคุณฉีดยาบ้า ๆ นั่นให้ฉัน” เธอเถียงสุดใจ
“จริงไม่จริง เธอรู้ดีแก่ใจ คนอย่างไอ้ชวัลไม่เคยใช้ยาพวกนั้นไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน”
“แต่ก็ทำระยำด้วยการใช้กำลังปลุกปล้ำคนไม่มีทางสู้ คงภูมิใจมากสินะ ไอ้คนหน้าตัวเมีย”
หมัดที่กำเอาไว้แน่น เขากำมันให้แน่นกว่าเก่า
“ไอ้หน้าตัวเมียที่เธอกล่าวหา มันทำให้ครางเสียงดังไปจนถึงท้ายไร่ สำนึกบ้างนะกันตา ว่าความสุขที่ได้รับจากฉัน มันสำลักจนตัวสั่นขนาดไหน นับหรือเปล่าว่าตัวเองเสร็จไปกี่ครั้ง หรือว่ามันเพลินเมื่อโดนขย่ม”
“คุณชวัล!”
*****************
ฝากติดตามผลงานเรื่องใหม่ของโมรินด้วยนะคะ
ลงนิยายตอนแรกต้นเดือนมิถุนายน 64
รัก
โมริน
คำเตือน
สวัสดีค่ะแฟน ๆ นักอ่านทุกท่าน โมรินสายดราม่ากลับมาแล้วค่ะ สำหรับนิยายเรื่องทาสพิศวาสอาญาเถื่อน เป็นนิยายรัก / โรมานซ์ หน่วง ดราม่าปวดตับ กุมขมับ เลิฟซีนพอตัวค่ะ และเป็นนิยายพระเอกสายเลือดสาด มือหนัก นิสัยเลว เอวดุ ปากร้าย ใจหยาบช้า มีการกระทำรุนแรงต่อนางเอก พระเอกใจร้ายแต่รักมากกกกกกก^^
ป.ล. คุณชวัลมีบทเรียนและได้รับผลกรรมที่ตัวเองก่อแน่นอนค่ะ
ต่อให้กันตาต้องรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น
คนอย่างกรชวัล ก็ไม่มีทางเห็นใจ!
******************
Guest
