เชลยรักพันธะเถื่อน 20+

นิยายใหม่ 

เชลยรักพันธะเถื่อน 

แนวนิยายเรื่องนี้ 

- แนวพระเอกใจร้าย ปากแข็ง มาเฟียใจทราม 

- นางเอกอ่อนแอ มีสู้บ้าง แต่ไม่รอด ถูกส่งตัวมาขัดดอก 

- เลิฟซีน 25+ (จะเปิดให้อ่านจนกว่าอีบุ๊กจะวางขาย ถ้าอีบุ๊ควางขายไปแล้ว ไรท์จะไม่เปิดเลิฟซีนบทนั้นนะคะ) 

- นางเอกท้อง (ไรท์ชอบแบบนี้ เลยมีแต่แนวแบบนี้) 

- แอบรัก 

- นิยายเรื่องนี้อัปไม่จบ อัปแค่ 70% 

- นิยายเรื่องนี้ไม่ติดเหรียญ 

ตัวละคร 

พระเอก 

สตีเฟน บาคาดี้ เจมส์ (สตีฟ) 

Photo Credit :: Ben Hill 

https://www.pinterest.com/pin/251357222939710825/ 

“ผมเป็นคนอารมณ์รุนแรง โดยเฉพาะ เรื่องอย่างว่า ถ้าไม่อยากเดินขาถ่าง ก็อย่าดื้อด้านให้มันมากนัก เพราะคนอารมณ์ร้ายแบบผม…” เขาก้าวขาเข้ามาแนบชิด ก่อนจะก้มลงไปกระซิบ “ส่วนตัวชอบความรุนแรง มีของแถมคือเสร็จยาก จะลองดูไหม” 

นางเอก 

เปมิกา วัฒนาธิกุล (แป๋ม) 

Photo Credit :: Jung Chae Yeon 

https://www.pinterest.com/pin/778630223052119535/ 

“ฉันรู้มาว่ามาเฟียน่ากลัวและโรคจิต เวลามีอะไรกันกับคู่นอน พวกเขาชอบทารุณ และยังทำให้เจ็บตัว ออกแนวซาดิสม์ด้วยซ้ำไป”   

“คุณต้องลองกับผม แล้วจะรู้ว่าสิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมด มันไม่ใช่เรื่องจริง” 

“ก็มาเฟียทุกคน” 

“ไม่ทุกคน หนึ่งในนั้นไม่ใช่ตัวตนที่ผมจะทำ ผมอาจจะรุนแรงอย่างอื่น ไร้อุปกรณ์ เพราะผมเก่งพอที่จะไม่ใช้ตัวช่วย แค่ผมคนเดียวคุณก็ดิ้นไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว” 

คำโปรย 

 “สิ่งที่คุณควรจะรู้ไว้เวลาอยู่กับผม” 

“อะไร” 

“ผมเป็นคนอารมณ์รุนแรง” 

“คุณเกี้ยวกราด นั่นฉันก็รู้” เธอเข้าใจแบบนั้น 

“ผมหมายถึงเรื่องอย่างว่า ถ้าไม่อยากเดินขาถ่าง ก็อย่าดื้อด้านให้มันมากนัก เพราะคนอารมณ์ร้ายแบบผม…” เขาก้าวขาเข้ามาแนบชิด ก่อนจะก้มลงไปกระซิบ “ส่วนตัวชอบความรุนแรง มีของแถมคือเสร็จยาก จะลองดูไหม” 

คนฟังแก้มร้อนผ่าว เหมือนรู้ชะตากรรมของตนเอง 

“คุณจะไม่ทำแบบนั้นกับฉัน” 

“คุณแน่ใจได้ยังไง อะไรทำให้คุณมั่นใจขนาดนั้น” 

“ก็…” เปมิกาขบคิด “เพราะถ้าคุณจะทำ คงทำไปนานแล้ว ไม่ปล่อยฉันไว้แบบนี้แน่” 

สตีเฟนยกมุมปากยิ้ม “ก็ถ้าไม่ใช่เพราะคุณมีรอบเดือนอยู่คงโดนไปนานแล้ว และต่อไปคงรู้นะว่าถ้ามันหายเมื่อไหร่ คุณจะเจออะไรบ้าง จำเอาไว้ว่าอย่าท้าทายอำนาจ” 

“ก็ฉันบอกคุณแล้วไง ฉันแค่อยากหาอะไรทำ คุณจะกักขังฉันในห้องสี่เหลี่ยมบ้าๆแบบนั้นไม่ได้” 

“งานอะไร? จะให้บอกอีกกี่ครั้ง ว่างานของคุณคือสิ่งที่ผมจะบัญชาให้ นั่นคือการนอนรอบนเตียงทุกคืน และไม่มีวันหยุดพัก” สตีเฟนชี้หน้าคาดโทษ “อย่าดื้อกับผม รู้นะว่าผลตามมามันจะจบยังไง” 

เปมิกาน้ำตาไหล “อย่าให้ฉันหนีไปได้นะ” 

“ก็รู้อยู่ว่าไม่มีวันนั้น” เขาคว้าต้นแขนเธอด้วยความรุนแรง “คุณถูกส่งตัวมาให้ผมแล้ว ผมมีสิทธิ์จะทำยังไงกับคุณก็ได้ ห้ามต่อรอง ห้ามมีข้อแม้ เพราะคนแพ้ไม่มีสิทธิ์อะไรทั้งนั้น!” 

“ฉันเจ็บนะ ปล่อย” เธอบอกน้ำเสียงสะอื้น 

สตีเฟนนึกอะไรดีๆออก 

“ถ้าอยากได้งานจากผม คืนนี้ก็มาเจอกันบนเตียง”  

ลงนิยาย 1 ตุลาคม 62 

โมริน