คำเตือน!
ฟิคชั่นเรื่องนี้เหมาะสมสำหรับผู้มีอายุมากกว่า25+ ปีขึ้นไป
เนื่องจากตัวดำเนินเรื่อง ไม่ใช่สาวน้อยสวมชุดเดรสสีพาสเทล วิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์
หัวเราะต่อกระซิกกับเหล่าสาวใช้ ขี่ยูนิคอร์นกับพระเอกตาหวาน
หากไม่ตรงตามความต้องการของผู้อ่าน โปรดกดกากบาทมุมขวาทันที!
ไม่รู้ว่าชาติที่แล้ว 'ฮาตาเกะ คาคาชิ' ครูหนุ่มสุดฮอต ทรงเสน่ห์ ไปทำเวรกรรมที่ไหน
เจ้ากรรมฯถึงได้มาในรูปแบบนักเรียนลุคเฉิ่มสุดเชย เบื้องหน้าใสๆในคราบ เทพธิดา
ใครยักจะรู้ว่าตัวจริงยิ่งกว่า นางมารร้าย ในละคร
“ ที่จริงแล้วพ่อเซนเซย์ก็ไม่ได้แย่นะคะ “
“ เว้นพ่อฉันสักคนมันจะตายไหมหรือผู้ชายไม่ตกถึงกระเพาะ? “
“ เห็นใกล้จะลงโลงแบบนั้นเข่ายังดีอยู่เลย “
“ ฉันต้องจ่ายให้เท่าไหร่ถึงเธอจะไสหัวออกไปจากชีวิตพ่อฉัน ? “
“ จ่ายด้วยเงินคงจะไม่ไหว...แต่ถ้า จ่ายด้วยร่างกายของเซนเซย์ ก็ว่าไปอย่างค่ะ“
เส้นเลือดใหญ่ในสมองแทบจะแตกตายคาที่ด้วยฝีมือของเด็กนักเรียนหญิงตัวน้อยอายุแค่สิบเจ็ดปีตรงหน้า
ถ้าเป็นเด็กผู้ชายพูดจายั่วประสาทเขาคงงัดหน้าทิ่มลงไปนอนคุยกับไส้เดือนใต้ต้นมะม่วงเรียบร้อย
แต่นี่เป็นนักเรียนภายใต้การดูแลของเขามีหรือคาคาชิจะกล้าลงมือทำร้ายได้ลง?
- ฟิคชั่นเรื่องนี้เขียนขึ้นมาด้วยความจริงจัง โปรดรับอ่านกันด้วย ความบันเทิง
- อ่านแล้วเมนต์ กดหัวใจ กดไลค์ เสมือนเป็นน้ำทิพย์ ชโลมใจผลักดันให้ ไรท์เตอร์มีแรงปั่น