คำเตือน! ฟิคชั่นเรื่องนี้เหมาะสมสำหรับผู้มีอายุมากกว่า25+ ปีขึ้นไป มีเนื้อหารุนแรง
เต็มไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย ไม่สมควรจะนำไปเลียนเเบบเด็ดขาด!
เนื่องจากตัวดำเนินเรื่อง ไม่ใช่สาวน้อยสวมชุดเดรสสีพาสเทล วิ่งเล่นในทุ่งลาเวนเดอร์
หัวเราะต่อกระซิกกับเหล่าสาวใช้ ขี่ยูนิคอร์นกับพระเอกตาหวาน หากไม่ตรงตามความต้องการของผู้อ่าน
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาโปรดกดกากบาทมุมขวาทันที!
วองโกเล่รุ่นที่เก้าเกิดหายตัวไปอย่างไร้ปริศนา ทำให้ ซาวาดะ อิเอมิสึ จึงส่งลูกน้องคนสนิท
อย่าง 'เดนเซล' สาวห้าวเจ้าเสน่ห์มากด้วยฝีมือ เข้าไปตามสืบเรื่องจากกลุ่มนักฆ่าวาเรีย
ผู้คนต่างพากันจดจำเรื่อง " คดีเปลเด็ก" ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะหัวหน้าก่อการกบฏอย่าง 'แซนซัส'
เขาตกอยู่ในฐานะของผู้ต้องสงสัยอันดับหนึ่ง จากข้อมูลมีเพียงแค่ศูนย์และลางสังหรณ์ล้วนๆ
ยังพอมีความโชคดีที่ได้รับความร่วมมือจากสควอโล่ ส่งผลให้เดนเซลเริ่มใกล้สู่ความจริงมากยิ่งขึ้น
ทว่ายิ่งเข้าใกล้ 'แซนซัส' มากเท่าไหร่ คนใกล้ตัวของเดนเซล เริ่มทยอยล้มตายเป็นใบไม้ร่วง
กว่าเดนเซลจะรู้ตัวว่าแซนซัสเป็นบุคคลอันตรายที่ไม่ควรเข้าใกล้ ก็สายเกินไป
หล่อนเกิดเผลอเทใจให้ให้เขาเกือบหมด ทำให้เดนเซลต้องตัดสินใจเลือกเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
ระหว่างหน้าที่ความรับผิดชอบต่อภารกิจหรือทำตามหัวใจซึ่งหล่อนได้มอบมันใส่มือให้แก่อาชญกรตัวร้าย
หล่อนควรจะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองอย่างไรกันแน่?...
“ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน! “ แซนซัสยกมือขวา เปล่งแสงสว่างจ้าชวนแสบตาขึ้นมา
ทุกคนที่อยู่ในอาณาเขตบริเวณ ถึงกับวิ่งส่งเสียงฮือคล้ายผึ้งแตกรัง บอสวาเรียกำลังเอาจริง! เกรี้ยวกราดเบอร์สุด!
หากสมาชิกทุกคนยังยืนเสนอหน้าอยู่ตรงนี้แล้วละก็...ไม่ถึงสิบวินาทีคงได้เข้าเมืองผีแน่ๆ
“ ก็มาดิครับ “ สิ้นน้ำเสียงท้าทายตีตั๋วทัวร์ยมโลกของเดนเซล ทุกอย่างก็สว่างคาตาขึ้นมาทันที
เสียงระเบิดโครมคราม กึกก้องกัมปนาทไปทั่วภูเขาทั้งลูกหรือราวๆห้าร้อยกว่าเอเคอร์
แผ่นดินทรุดตัวเกือบสามเมตร กำลังบอกให้รู้ว่าบอสใหญ่แห่งวาเรียหมดความอดทนถึงที่สุด
พร้อมจะเด็ดกระชากหัวไอ้ลิงเวรให้ออกจากบ่า ตัดลิ้นออกมาแช่ฟอร์มาลีนให้หายอวดดีนัก!
“ เธอก็รู้อยู่แก่ใจ...ว่าฉันไม่อยากทำร้ายเธอ “
*ฟิคชั่นเรื่องนี้ไรท์เตอร์เขียนขึ้นมาด้วยความจริงจัง ขอให้นักอ่านทุกท่านอ่านด้วยความบันเทิง!
*หนึ่งคอมเมนต์ หนึ่งกำลังใจของทุกท่านเป็นแรงขับเคลื่อนให้ไรท์เตอร์บ้านนี้มีแรงอัพตอนต่อไป!
Guest
