ก่อนอื่นขอแจ้งให้ทราบและเข้าใจก่อนว่านิยายเรื่องนี้คือเป็นจินตนาการล้วนๆไม่ได้พาดพิงบุคคลใดๆหรือสถานที่ใดๆเนื้อหาคือเรื่องสมมุติ ขออภัยล่วงหน้าหากชื่อหรือสถานที่ไปตรงกับบุคคลใด
อ้อ!ยังไม่จบและถ้าจบเมื่อไหร่มีแค่อีบุ๊กนะจ๊ะ
//ปาลีสิตางค์//
เชิญเสพความดราม่าเล็กน้อย เศร้าหน่อยๆ หัวเราะเบาๆ ใจสั่นเล็กน้อยได้เลยค่ะ
เธอเจอเขาโดยความบังเอิญแต่เขากลับมอบราคีติดตัวเธอไว้กลายเป็นรอยแผลที่ฝังลึกจนยากจะลืมเลือน
กินรี เด็กสาวบ้านป่าบ้านเขาที่ต้องการไปตามหาพ่อเพื่อบอกข่าวเรื่องการเสียชีวิตของแม่ ชีวิตกลับไม่ง่ายดายเลยเมื่อเจอพ่อกำลังถูกยิงเสียชีวิต มิหนำซ้ำถูกจับตัวไปขังไว้เมื่อหนีได้ก็กลับได้เจอกับเขา คนที่พรากความสาวเธอไปทั้งที่เธออายุแค่สิบเจ็ดปี เขาทิ้งร่องรอยความบอบช้ำเอาไว้พร้อมดวงใจอีกหนึ่งดวง
ธารทิวา หนุ่มเมืองกรุงที่โดนสาวหักอกไปคว้าคนใกล้ตัวมาเป็นแฟน เขาแค่ต้องการหลีกหนีเรื่องวุ่นวายไปพักตัวในป่าในเขา วันหนึ่งได้เจอกับเด็กสาวคนหนึ่งความเมาเป็นเหตุทำให้เขาพลาดพลั้งข่มเหงเด็กสาวคนนั้นเพียงแค่ว่าเขาเห็นหน้าอดีตคนรักเก่า
ธารเทวา น้องชายฝาแฝดของธารทิวา ที่แย่งคนรักพี่ชายไปทำให้ปมร้าวฉานเริ่มต้นขึ้น
แพรพรรณ สาวสวยที่ทิ้งธารทิวาไปคบกับธารเทวา แต่ทุกอย่างไม่ได้สวยหรูอย่างที่คาดหวัง
กุลธิดา เพื่อนสาวคนสนิทของแพรพรรณและแอบรักธารทิวาตั้งแต่เจอกันครั้งแรก
ไตรภพ ชายหนุ่มอารมณ์ดีเพื่อนสนิทของธารทิวา เขาเป็นคนชุบชีวิตใหม่ให้กินรีในวันที่กินรีไม่เหลือใครเลย
เครดิตภาพประกอบจากgoogle รูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายค่ะ
///เธอเจอเขาโดยความบังเอิญแต่เขากลับมอบราคีติดตัวเธอไว้กลายเป็นรอยแผลที่ฝังลึกจนยากจะลืมเลือน///
“แพร โผมร้ากคุณ” เขาคว้าข้อมือนิ่มไว้แน่น
“ไม่ใช่ค่ะ” กินรีรีบแกะมือเขาออกแต่เขาก็จับแน่นเกินไป
“แพร โผมร้ากคุณมาก” เขาดึงข้อมือนิ่มไปหาตัวแล้วรั้งร่างอรชรไปทับด้านบน
“ไม่ค่ะไม่ใช่”
“แพร” คราวนี้เขามองคนตรงหน้าเป็นคนเคยรักไปเสียแล้ว มือแข็งแกร่งเลื่อนไปมารอบเอวคอดกิ่วก่อนจะเลื่อนตัวมาคร่อมทับคนร่างอรชรแล้วก้มลงจูบริมฝีปากงาม
“อื้อ” กินรีร้องดังสุดเสียงคราวนี้คงยากที่ขัดขืนได้เพราะที่นี่ไม่มีใครอยู่ใกล้เลย แรงที่มีคงไม่อาจต่อต้านเขาได้เมื่อร่างแข็งแกร่งทับแน่นและกอดก่ายไม่ยอมปล่อย
“มันเอาใจเก่งโตงหนายแพร” เขาถอนจูบแล้วเลื่อนริมฝีปากมาจูบลำคอระหงก่อนเลื่อนมือสอดผ่านเสื้อตัวหลวม