ปณาลี หญิงสาววัย26ปี ค่ำคืนที่เมาแบบไร้สติทำให้เธอสูญเสียสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีิวิตไปแบบไม่มีวันได้มันกลับคืนมา
เธอต้องราคีจากคนแปลกหน้าที่ฉวยโอกาสตอนเธอเมา แต่เธอเลือกจะเก็บมันไว้เป็นความลับและคิดว่ามันคือฝันร้ายไม่ใช่เรื่องจริง
//////
ณภัทร ชายหนุ่มหน้าตาดีอายุ35ปี เขาแค่ไปเที่ยวพักผ่อนเพียงแต่ดื่มจนเมาและพาสาวสวยแปลกหน้าไปเปิดโรงแรมม่านรูดนอน แต่พอเขาตื่นขึ้นมากลับจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง มีเพียงหญิงสาวที่เปลือยกายอยู่บนเตียงนอน แต่เขากลับจำได้แค่ส่ิงเดียวคือปานรูปหัวใจสีแดงใต้ราวนมด้านซ้ายของเธอ เขาบอกตัวเองซ้ำๆ ว่าทุกอย่างคือเรื่องสมยอมเขาไม่ได้ขืนใจเธอเพราะเขาและเธอต่างก็เมาทั้งคู่
/////
ณัฐดนัย หนุ่มหล่อวัย28ปี เป็นน้องชายเพียงคนเดียวของณภัทร เขาคือต้นเหตุของการนำพาพี่ชายและปณาลีมาพบเจอกันอีกครั้ง เมื่อเขาเข้าไปพัวพันกับเด็กสาวที่เพิ่งจบม.ปลายมาหมาดๆและเป็นลูกพี่ลูกน้องกับปณาลี เรื่องวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น
////
พิมพ์พักตร์สาวน้อยวัย18ปี กำลังปลูกต้นรักกับณัฐดนัยที่เป็นรักแรกของเธอ แต่เมื่อเธอตัดสินใจผิดพลาดที่ทำเรื่องก่อนวัยอันควรทำให้พี่สาวอย่างปพิชญาและปณาลีต้องออกโรงมาปกป้องและขัดขวางความรักของเธอกับณัฐดนัย จุดจบความรักของเธอจะเป็นอย่างไร?
/////
ปพิชญา สาวสวยวัย30ปี พี่สาวเพียงคนเดียวของปณาลี เมื่อต้องเป็นทั้งพี่สาวและพ่อแม่ให้ปณาลี เธอต้องเข้มแข็งและจัดการทุกเรื่องด้วยตัวเอง แต่โชคชะตาทำให้เธอไปตกหลุมรักณภัทรเข้าอย่างจัง ความรักของเธอจะลงเอยในรูปแบบไหน?
ฝากติดตามด้วยนะคะ
“ฉันเมามาก แล้วฉันอยู่ที่ไหน ห้องอะไรมีกระจก ไม่นะ!!!” หญิงสาวคว้าขนหนูที่วางข้างๆ มาพันรอบตัวก่อนจะเหลือบไปมองกระดาษสีขาวหน้ากระจก
‘ผมมีธุระด่วน ผมจำไม่ได้ว่าเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ผมคิดว่าคุณคงเมาและผมก็คงเมาเช่นกัน เราสมยอมกันทั้งสองคน เงินสดสองหมื่นและสร้อยทองสองบาทที่ผมมีติดตัวผมให้คุณนะ ผมไม่รู้จะรับผิดชอบยังไงในเมื่อจำอะไรไม่ได้เลย
’
“ไอ้บ้า คนเลว คนชั่ว!!!” เสียงกรีดร้องพร้อมน้ำตาที่หลั่งออกมาอย่างไม่รู้ตัวก่อนหญิงสาวจะรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นและค้นหาข้อมูลบางอย่าง
‘ยาคุมฉุกเฉินยี่ห้ออะไรดีที่สุด’
เมื่อได้ข้อมูลตามต้องการคนร่างบางก็รีบแต่งตัวและออกไปอย่างรวดเร็ว ก่อนหญิงสาวจะรีบเดินกลับมาที่ห้องอีกครั้ง
“รีบจนลืมเงินลืมทอง ไอ้บ้า ไอ้ชั่ว คนเลว!!!” หญิงสาวคว้าเงินพร้อมกับสร้อยทองที่วางไว้ก่อนจะรีบเดินออกไป
******************************************************************************
จิกกัดกันบ้างแต่ก็นะคนเรามันจะรักกันช่วยไม่ได้อิอิ
“ปากเหรอนั่น ใครยัดฟองน้ำแม่ให้มาย่ะ!” ปณาลีพูดพลางมองหน้าอกตัวเองก่อนจะสะบัดหน้าหนี
“แม่ให้มาน้อยไงเลยยัดฟองน้ำ”
“อีตาณภัทรนี่!!!ไม่รู้ก็หุบปากเลยนะ”
“อ้าวคุณพูดแบบนี้อยากให้รู้ว่ายัดฟองน้ำหรือไม่ยัดแบบนั้นใช่ไหม?”
“หมายความว่าไงคุณพูดมาดีๆ”
“พิสูจน์ไงคุณว่าคุณยัดฟองน้ำหรือเปล่า ถอดเสื้อออกสิ!” คนออกคำสั่งยิ้มมุมปากพร้อมกับเดินเข้ามาหญิงสาวอย่างรวดเร็ว
“บ้าเหรอ มีแต่คนบ้าที่ถอดเสื้อให้คนอื่นดู”
“อ้าวจะได้รู้ไงว่าแม่ให้มาเท่าไรมากน้อยหรือเท่าไข่ไก่เบอร์หนึ่ง”
“ทะลึ่ง!!!”
“อ้าวผมพูดจริงคุณแค่ถอดผมมองด้วยสายตาไม่แตะต้องก็รู้แล้วของจริงหรือฟองน้ำ”
“ไปไหนก็ไปเลยไป!!!” มือบางผลักหน้าอกเขาจนเต็มแรงก่อนอีกคนจะรีบคว้ารอบเอวคนใจร้อนและขี้หงุดหงิดมาแนบตัวเอง ปลายจมูกมนปะทะที่แผ่นอกเขาเต็มแรงจนต้องรีบเบนหน้าหนีก่อนจะผลักเขาออกอีกครั้งแต่คราวนี้เหมือนแรงผลักจะน้อยไปเพราะคนที่ร่างสูงและหนากว่าได้แต่ยิ้มและมองคนร่างบางที่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดเขา
“ปล่อย! กอดทำไมปล่อยๆ” ปณาลีดิ้นไปมาก่อนอีกคนจะรีบกอดให้แน่นขึ้น
“อยู่เฉยๆ แค่จะพิสูจน์ว่าอึ๋มจริงหรือว่าอึ๋มปลอม” เขาพูดจบคนร่างบางถึงกับหน้าชาไปเลย
“จะทำอะไรฉันปล่อยนะ!!!”
“ว่าจะจับถอดเสื้อดูซะหน่อยแต่เท่าที่ดิ้นไปมาเมื่อกี้โดนหน้าอกไปหลายทีก็ไม่ต้องละ ยัดฟองน้ำมาถอดไปก็ไม้กระดานเสียอารมณ์”
“ปล่อย!!!” หญิงสาวตะคอกใส่หน้าเขาก่อนจะเขย่งขาขึ้นกัดที่ต้นคอเขาเต็มแรง
“เจ็บ!!!เขามีแต่ดูดคอนี่มากัดยัยบ๊องเอ้ย!”
“จะปล่อยไหมหรือจะให้กัดอีก!!!”
“เอาสิอยากกัดให้เป็นรอยให้พี่สาวคุณมาถามก็ตามใจ”
“ปล่อย!!!”
รูปภาพประกอบจากgoogle รูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายนะคะ
เนื้อหาเน้นความบันเทิงสนุกสนานไม่ได้พาดพิงบุคคลใดนะคะ