รักเดียวหัวใจนี้ให้เธอ❤

ก่อนอื่นขอออกตัวไว้ก่อนนะคะว่าเรื่องนี้คือเรื่องที่คิดไว้ตั้งแต่ปี2554และมีโอกาสได้เขียนจริงๆคือปี2560 ไรต์หยิบเอาชีวิตจริงตัวเองมาเขียนแต่มันแค่ช่วงสั้นๆนะคะจะเป็นช่วงชีวิตตอนอยู่มัธยมปลายของนางเอก นอกนั้นคือเป็นเรื่องปรุงแต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะคะ

รักเดียวหัวใจนี้ให้เธอ

ปานระพีสาวน้อยวัยใสที่ตกหลุมคุณครูคนใหม่เข้าอย่างจัง รักแรกที่ตื่นเต้นลุ้นระทึกของเธอจะเป็นอย่างไรบ้างต้องติดตามนะคะ

ครูบีมหรือพัศนัย คุณครูคนใหม่ที่ขโมยหัวใจของลูกศิษย์ ครูบีมจะรับมือกับลูกศิษย์ได้แค่ไหนเมื่ออยู่ในสถานะที่ไม่อาจจะแสดงความรู้สึกของตัวเองออกมาได้

//////////////////////

//////////////////

เครดิตภาพประกอบจากgoogleรูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายค่ะ

“ทำไมคะ” คนถามหน้าแดงก่ำก่อนจะถูกคนตรงหน้าสัมผัสที่ริมฝีปากเบาๆ

“ก็จะโดนทำแบบนี้ไงครับ” พัศนัยใช้มือช้อนคางมนยกขึ้นเล็กน้อยก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปชิดจนแทบได้ยินเสียงลมหายใจของอีกคน

“จูบแรกหนู!!!” สองมือดันเขาออกสุดแรงแต่ไม่มีผลอะไรเมื่ออีกคนกำลังปล่อยตามเสียงของหัวใจตัวเอง และคนที่แรงน้อยกว่ามีหรือจะต้านทานไหว กว่าจะรู้สึกตัวว่าทำอะไรผิดพลาดไปเพราะไม่หักห้ามใจก็สายเกินไปเสียแล้ว หญิงสาวมองคนที่นอนข้างๆกายตอนนี้ด้วยความรู้สึกสับสนไปหมด สักพักคนข้างๆก็หันหน้ามา พร้อมกับพูดบางประโยคจนหญิงสาวแทบแทรกหน้าหนี

“พอแล้วนะพี่เหนื่อยมากไม่มีอีกรอบนะ” พูดจบก็ทำท่าหลับตาทันที

คนฟังถึงกับเอาผ้าห่มคลุมโปงตัวเองพร้อมกับลำดับเหตุการณ์ที่ผ่านเมื่อไม่กี่นาทีนี้เองว่าทำอะไรลงไปบ้างพอนึกได้ก็รู้สึกละอายใจจนพูดอะไรไม่ออก ปานระพีดึงผ้าห่มพันตัวเองแล้วค่อยๆลุกและวิ่งเข้าห้องน้ำทันที ส่วนอีกคนได้แต่ตะโกนตามหลังดังๆ

“อายเหรอครับ มะกี้ไม่เห็นอายเลยนะ”

“พี่บีมบ้า!” เสียงตะโกนสวนกลับมาทันที