"ซี๊ดดดดด"
"อุ๊แม่เจ้า!ใครมาซี๊ดซ๊าดอะไรอยู่ตรงนี้"กอหญ้ากลิกาตกใจ เธอเดินถอยหลังไปแอบอยู่มุมห้องน้ำแทบไม่ทัน
"แล้วทำไม กูต้องหลบด้วยว่ะเนี่ย คนที่ควรอายมันไม่ใช่กูนี่หว่า เสร็จยังว่ะ" เธอเงี้ยหูฟังอีกครั้ง
"ซี๊ดดดดอ๊าาาาส์ดูดลึกๆอย่างงั้นซี๊ดดดดด"
"กูขอดูหน่อยเถอะ ใครว่ะ"เธอค่อยๆเอื้อมหน้าออกไปดู ใครมันหน้าหนาได้ขนาดนี้ ถ้าอยากมากห้องหับมี ทำไมไม่ไปเปิดว่ะ
"ไอ้นาฟฟฟฟฟ"ดูหน้ามัน
"ไอ้เวรเอ๊ย ขอให้เป็นโรคหนองในตาย ซิฟิลิสรุมแดก เอดส์ถามหา ตากูจะติดเชื้อโรคกับมึงมั๊ยเนี่ย อึ๊ยยยย ขนลุกเลยกู " เธอกอดลูบแขนตัวเองหลายๆที ยี๊หยองจริงๆ ทำไงดีกูทีนี้ เธอค่อยๆเดินย่องออกไป
"แก๊บ" เหยียบอะไรว่ะกู
กอหญ้าหยุดเดินแล้วก้มมองเท้าตัวเอง ไม้บ้าไม้บออะไรมันมาอยู่อะไรตรงนี้ว่ะ ไอ้นาฟมันจะได้ยินกูมั๊ยเนี่ย เธอวิ่งเข้างานเลี้ยงหางจุกตูดทันที
ในงานเลี้ยงส่งอำลาชีวิตนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ชั้นปีที่สี่ แสงสีเสียงเพลงบรรเลง หนุ่มๆสาวๆโยกย้ายส่ายเอวกันอย่างเมาส์มันส์ บางคนดื่ม บางคนกิน บางกลุ่มนั่งเมาท์มอยกันอย่างสนุกสนาน
"ไปซะนาน กูนึกว่าตกส้วมตายไปแล้วมึง"จีด้าจีรวรรณทักกอหญ้าเมื่อเพื่อนกลับมา
"ตกส้วมตายก็ดีดิ กูโคตรซวย เมื่อกี้ตอนออกจากห้องน้ำมา ไอ้นาฟมันเล่นหนังสดให้กูดู กูต้องไปล้างตากี่วัดกี่วานี่ กูถึงจะหายซวย ไอ้มั่วเอ๊ย" เธอเกลียดขี้หน้ามันจริงๆ ส่ำส่อน เอาไม่เลือก คลำดูไม่มีหาง แม่งมันฟาดเรียบ พีคสุดตรงมันฟาดด่ะแล้วทิ้งนี่สิ ไอ้พวกผู้หญิงก็โง่เหลือเกิ๊น ยอมให้มันกินตับ หวังว่าจะสามารถทำให้มันคบด้วยได้ ไม่เห็นทำสำเร็จได้สักกะคน ฉายามันไอ้นาฟนาบแล้วทิ้ง ดังกะฉ่อนมอขนาดนั้น ยังจะยอมมันอีก โง่จริงๆอย่างมันมีดีก็แค่หน้าหล่อๆเท่านั้นแหละ
"เมื่อกี้มึงแอบดูกูเหรอ"ยศวีย์เดินตามมา เขาไม่พอใจอย่างแรง แม่งเขาจะเอาหญิงอยู่ดีๆมันดันมาขัดจังหวะ จนหญิงตื่นตกใจหนี ไม่ยอมทำให้เขาต่อ โคตรเซ็ง
กอหญ้าสะดุ้งสุดตัว หลังเธอเย็นว๊าบ
"กูก็ไม่ได้อยากแอบดูสักหน่อย ของอุบาทว์พันธุ์นั้น ใครเขาอยากไปดูของมึง" เธอแอบไปยืนหลบอยู่หลังไอ้จีด้า ดูหน้ามันตอนนี้ เธอไม่อยากเข้าใกล้มันจริงๆ
"เดี๋ยวนะเดี๋ยว ไอ้หญ้ามึงเห็นอะไรของไอ้นาฟ "มังกรตกใจ เขาฟังไม่ผิดใช่มั๊ย ของอุบาทว์พันธุ์นั่นที่เธอพูดถึง มันหมายถึงไอ้นั่นของไอ้นาฟใช่มั๊ย ลมจะออกหูเขาแล้วตอนนี้ ขอบอก หึงมาก กอไก่ล้านตัวความรู้สึกเขาตอนนี้
"ก็จะอะไรอีกล่ะ มันยืนให้ผู้หญิงโม๊คให้ ไม่อายผีสางเทวดาเลย อยากมากขนาดนั้นทำไมมึงไม่ไปเปิดห้องว่ะ อุจ๊าดตากูจริงๆ"
"อุ๊ยตายว๊ายยยกรี๊ดดดดกะเทยชอบ ใหญ่มั๊ยว่ะของมัน"ซินดี้สาวประเภทสองเพื่อนร่วมรุ่นอีกคนตาโตเท่าไข่ห่าน เธอมองเป้ากางเกงยศวีย์ตาเป็นมัน แล้วทำท่าเลียริมฝีปากตัวเอง
"อึ๊ยยยสยองรอชาติหน้าตอนบ่ายๆเถอะมึง"ยศวีย์กุมเป้าตัวเองเอาไว้แน่น สยองจริงๆ
55555555555เพื่อนทุกคนพากันหัวเราะมันเสียงดัง
"ไมอ่ะตะเองเป็นเขาไม่ได้รึไง"ซินดี้กระแซะเข้ามาใกล้ๆเขาเข้าไปอีก
"ไปให้ไกลๆตีนกูเลยมึง"ยศวีย์ยกมือจะฟาดกระโหลกเพื่อน
"ใจร้าย กูไปแดนซ์ก็ได้ ไอ้หญ้าไปมึง วันนี้มึงต้องดื่มให้มันเมา ไม่งั้นมึงได้ฝันร้ายทั้งคืนแน่ๆ"ซินดี้ฉุดมือเพื่อนไปแดนซ์กลางฟลอร์ทันที
"กูไปด้วย"จีด้ารีบวิ่งตามเพื่อนไป
มังกรได้แต่นั่งดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า เขาสาดเหล้าเข้าปากไม่ยอมหยุด จนเมาโงหัวไม่ขึ้นแล้วตอนนี้
"ไอ้หญ้าของกูไม่น่าเลย ทำไมไม่เห็นของกูเป็นคนแรกว่ะ ไอ้นาฟมึง ไอ้เพื่อนเวร เอาไม่เลือกที่ ไอ้เวรเอ๊ยยยย" คนเมาเริ่มพูดอ้อแอ้ไม่รู้เรื่องฟุบราบไปกับโต๊ะปากก็บ่นไม่หยุด
ส่วนกอหญ้าที่เต้นอยู่กลางฟลอร์ เธอถูกเพื่อนส่งเหล้าให้ดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าเหมือนกัน ขาเธอเดินเซจนจะยืนไม่อยู่แล้วตอนนี้
งานเลี้ยงล่วงเลยมาเกือบจะตีสอง เพื่อนบางคนทะยอยกลับกันไปบ้างแล้ว ยศวีย์ยังนั่งดื่ม ไม่มีวี่แววว่าจะเมาบ้างเลย
"ที่รักไปส่งยัยนี่ให้หน่อย พ่อมันเมาอยู่โน้นนน"ซินดี้แบกกอหญ้าเอามาโยนลงบนตักยศวีย์
"กลับบ้านนนไมโลกมันหมุนแบบนี้ว่ะ"เธอเวียนหัว อยากจะอ๊วก โลกมันหมุนไปหมด
"แว๊ะ"
"โอ๊ะเชี๊ยะเอ๊ยยย"เต็มเสื้อเขาเลย ยศวีย์คอแข็งจะอ๊วกตาม ไม่ไหวแล้วกู เขาผลักเธอออก แล้ววิ่งไปอ๊วกจนหมดไส้หมดพุงก่อนจะเดินกลับมานั่งที่โต๊ะอีกครั้ง
"มึงไปส่งมันหน่อยไอ้นาฟ กูไม่ไหว ไอ้มังกรพ่อมันก็เมาเหมือนหมาอยู่ทางโน้นนนน มึงช่วยดูแลมันแทนหน่อย กูขอร้อง" ซินดี้มึนจริงๆวันนี้คงขับรถไปส่งเพื่อนไม่ไหว
"ทำไมกูต้องมารับผิดชอบมันด้วยว่ะเนี่ย"ยศวีย์มองเธออย่างขัดใจ ยัยปลาร้าเน่าเอ๊ยยย เน่าสมชื่อมึงจริงๆวันนี้ เขาไม่มีทางเลือกนอกจากแบกเพื่อนขึ้นบ่า พามันไปส่งที่หอพักด้วยเท่านั้น จะปล่อยมันให้นอนเน่าอยู่ตรงนี้ เขาก็ทำไม่ลง
ถึงรถferraryคันงามของเขา ยศวีย์วางเธอลงบนเบาะนั่งอย่างแรง แม่งหนักชะมัด
"อยากอ๊วกจัง ไมมันเวียนหัวแบบนี้ว่ะ"เธอมึนมาก ยิ่งเจอแรงกระแทกเมื่อครู่ อาหารในท้องมันยิ่งดันขึ้นมา
"อย่าอ๊วกใส่รถกูนะมึง ทำไงดีว่ะเนี่ยกู"ยศวีย์มองหาที่มารองรับอ๊วกเพื่อน ทำไมไม่มีว่ะ
"แว๊ะ"
"เชี๊ยะเอ๊ย"ปี๊บบบบบบเขาบีบแตรจนสุดแรงด้วยความโมโห
"โธ่โว๊ย ลูกชายกูต้องมามัวหมองเพราะมึงคนเดียว มึงต้องรับผิดชอบ "ยศวีย์เหยียบคันเร่งจนมิดเข็มไมล์ เขาจะลงโทษเธอ งานนี้เขาไม่ยอม เขาจะเอาคืนอย่างสาสม เธอต้องรับผิดชอบในการกระทำครั้งนี้ จากที่ตั้งใจว่าจะไปส่งที่หอพักเธอ เขาขับรถตรงดิ่งไปที่คอนโดตัวเองทันที
Guest
