หลงรัก

ที่ไนค์คลับแห่งหนึ่งกลางใจกรุง

"เนื้อ นม ไข่ อกดูมๆ บั้นท้ายบ่ะเริ่มเหิ่ม เอาคนนี้เลยพวกเมิงงงงหกนาฬิกา หกนาฬิกา" คเชนทรบอกเป้าหมายในคืนนี้ หลังจากนั่งเล็งมานาน

"กูไม่เล่น" ไม่น่าเป็นเพื่อนกับพวกมันเล้ยยยยยยยยให้ตาย เกมส์ห่าอะไรของพวกมันเนี่ย หนองใน ซิฟิลิส พ่วงเอดส์เป็นของแถมกลับบ้านไปด้วย ซิปหายยยยยยย ได้ตายก่อนวัยอันควรพอดีกู ปริญทำหน้าเซ็ง ไอ้พวกห่านี่ มันไม่มีอะไรทำแล้วรึไงว่ะ

"ไอ้คุณชายยยยยยยยลงมาจากหอคอยงาช้างได้แล้วมึง พ่อจับวางซ้าย มึงก็ไปซ้าย แม่จับวางขวา มึงก็ไปขวา ชีวิตโคตรรรรรรรรขาดรสชาติเลยว่ะ มึงไม่เซ็งบ้างเหรอว่ะ ชีวิตแม่ง โคตรห่วย" วชิระทำหน้าเซ็ง กว่าจะเข็ญมันออกมาจากหอคอยงาช้างของมันได้ก็โคตรเหนื่อย ชอบอย่างเดียวมันคือรถแข่ง อย่างอื่นมันsay noหมด เพลีย เขาทำหน้าเซ็งเลยตอนนี้

"ไอ้คุณชายปริญ พวกกรูขึ้นครูกันหมดจนเข้าขั้นปรมาจารย์ขั้นเทพเซียนกันหมดแล้ว เหลือเมิงงงงงงงงงงคนเดียว กูม่ายยยยยยยอม มึงต้องเล่น"คเชนทรยืนคำขาด พวกเขาสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลขาบานกางเกงสั้น คบกันมาจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว ไปไหนไปกันสาบานเป็นเพื่อนรักจนวันตาย สวรรค์น้อยๆรอมันอยู่ตรงหน้า เกมส์ล่าแต้มที่เขาคิดตั้งขึ้นมา มันต้องเล่น เขาไม่ยอม

ปริญลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปที่เป้าหมายทันที

ตื๊ดดดตื๊ดตื๊ดดดตือตื๊อตือตื๊ดดดดตื๊ดดดดดด

เหล้ามึนๆดนตรีมันส์ๆมัสยาเต้นย่อส่ายเอวส่ายศีรษะแรงๆโคตรรรรมันส์เลยคืนนี้ ได้ปล่อยกายปล่อยใจไปกับดนตรีและสุรา มันโคตรดี ดีจริงๆเธอส่ายเอวแรงขึ้นแรงขึ้น เมื่อดนตรีมันเร่งเร้าจิตใจเธอตอนนี้

"ขอสักที ชาตินี้กูจะไม่ลืมบุญคุณมันเลย" เฝ้ามันมาสี่ปี เป็นได้แค่มดแดงแฝงพวงมะม่วง พศินกลืนน้ำลายดังเอือกกกก แม่งแข็งไปหมดแล้วกู เขาถึงกับต้องนั่งเอามือลูบเป้ากางเกงตัวเองเลยตอนนี้ ถือศีลอดมาตั้งสี่ปี สอยมันลงมาทำแฟนไม่ได้สักที ทำไงดีว่ะ ใกล้จะเรียนจบแล้วด้วย ไมมันทรมานได้แบบนี้ว่ะกู มือที่ลูบเป้ากางเกงตัวเองใต้โต๊ะมันเร็วขึ้นเร็วขึ้นแล้วตอนนี้ ไม่ไหวแล้วกู พศินรีบลุกขึ้นตรงไปที่ห้องน้ำทันที

"เท่าไหร่"

"ห๊ะ"เป็นบ้าอะไรของมันเนี่ย ไอ้หน้าหล่อนี่ อยู่ดีๆมาตั้งราคาเธอ ชุดกูมันผิดปกติตรงไหนว่ะวันนี้ มัสยาก้มมองดูตัวเอง เดรสสีแดงเพลิงตัวเก่งของเธอ มันทำให้เธอดูต่ำจนไอ้บ้านี่ถึงกับมาตีราคาให้เธอเลยเหรอ มัสยาเงยหน้าขึ้นไปมองคนตรงหน้า ออกจะหล่อ แต่ทำไมกินไม่เลือก จิ๊ เธอจิ๊ปาก เสียดายจริงๆ เสียของดีแท้ๆ

"คืนนี้ ฉันเหมาเธอ จะเอาเท่าไหร่ ฉันจ่ายได้หมด บอกมา" ปริญก้มลงไปพูดจนจะชิดติดริมขอบใบหูเธอ

ขนทุกเส้นในตัวเธอถึงกับลุกชัน เมื่อสัมผัสลมหายใจอุ่นๆของเขา เกิดมาเพิ่งเคยเป็น ใจเธอสั่นตึ๊กตึ๊กตึ๊ก ไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ ทุกทีเธอรังเกียจ ไอ้พวกหน้าหม้อเจอเข่าเธอมานับร้อยต่อร้อยแล้ว "อ่ะ"อยู่ดีๆไอ้หน้าหล่อรวบเอวเธอเข้าไปกอดเลย สองมือเธอดันอกเขาไว้อย่างเร็ว

"ไปกัน"

หูมันอือ ตามันลาย มือก็ถูกลากจูง สติเหมือนหลุดลอยออกจากร่าง สองขาเธอก็เดินตามมันไปเหมือนต้องมนต์เลยตอนนี้