จากที่ไปแต่งไว้ในพันทิพ และมีกระแสตอบรับพอสมควร จึงเอามาเก็บไว้ในนี้ครับ จะได้หาง่ายๆ ปลอดภัยๆ ^ ^
ต่อจาก 3 บรรทัดนี้ไป คือคัดลอกมาจากในพันทิพเลยนะครับ แต่ก็ขอกราบระลึกถึงบุญคุณอาจารย์ป้า ทมยันตี (ป้าอี๊ด) ไว้ ณ ที่นี้ด้วย
เพราะ หากไม่ได้รู้จักเจ้าหญิงเมอริตาเตนของอาจารย์ นอกจากจะไม่ได้เป็นนักเขียน ก็คงไม่รู้ว่า ตาแบบที่ฟิลลิปมี ซึ่งฝรั่งเขาเรียก Peaceful eyes คืออะไร และงานเขียนชุดนี้คงจะไม่เกิดขึ้น ขอบพระคุณครับ
งืมๆ งอยๆ นอยๆ คนที่ผมเชียร์ 2 คน คือ แบงค์ (เด้งไปแล้ว) ส่วนแซม... (แกจะพัฒนาร่างเป็นซูปเปอร์พริตตี้ แซมมี่ เอาชาติไหนฟะะะะ)
แล้วก็กลับไปดู Mv ของน้องนิดนึง แม้จะไม่ได้เชียร์น้องแต่แรก และย้ำว่าจนตอนนี้ ก็ยังหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ใดๆ มา awaken แซมได้ (ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่า % สำเร็จมันน่าจะแค่ราวๆ 0.0000001 % = =) แต่ในเมื่อ น้อง มีแววตาเหมือนเด็กคนนึง ที่เคยชอบเคยเชียร์เมื่อราวๆ 10 ปีก่อน และก็เหมือนแววตาของตัวละครเอกตัวหนึ่ง ในงานเขียน (และละคร) ของนักเขียนที่เป็นไอดอลในดวงใจ
จะขอเขียน Fic แบบย่อๆ ให้ น้อง หน่อยละกัน ใครรักร้อง ชอบน้อง ลองมาอ่าน แล้วตอบโพลหน่อยละกัน 555
*** หมายเหตุ เรื่องนี้รับอิทธิพลและมีแรงบันดาลใจจาก กฤติยา ของ อจ ทมยันตี ตรงๆ เพราะน้อง มีดวงตาที่มีพลังแบบ เจ้าหญิงเมอริตาเตน ในเรื่องกฤติยา ดังนั้น เนื้อหาอาจจะสะท้อนถึงกัน แต่จะพยายามทำหน้าที่ Fan fic writer ที่ดีที่สุด ทั้งนี้เพื่อ น้อง และ อจ ทมยันตี และงานเขียนที่เป็นต้นแบบ นะค้าบบบ
ในอดีตกาล ณ แผ่นดินอียิปต์ เคยมีเจ้าหญิงนางหนึ่ง ซึ่งมีดวงตาที่เปี่ยมเสน่ห์ จนได้รับการกล่าวขานด้วยบทกวีว่า " ตาของเจ้า ยามทอดแลออกไป จะมีชัยเหนือทุกสรรพสิ่ง แม้แต่ ผู้ที่จะเอาชีวิตเจ้า "
บัดนี้...ในแผ่นดินยุกโดรัล (แผ่นดินสมมุติเน้อ) แม่มดโลลิก้า...ที่ปรึกษาใหญ่ของราชอาณาจักร กำลังเฝ้าปรารถนาถึงบุรุษเพียงผู้เดียว นั่นคือแม่ทัพฟิลลิป ผู้มีใบหน้าและดวงตาที่งดงาม ถึงแม้รูปกายจะแลดูเล็กไปสักหน่อย จนเมื่อแรกเข้ารับราชการ จะถูกพวกรุ่นพี่หลายๆคนติงว่า " รูปร่างแบบนั้น ใบหน้าแบบนั้น แทนที่จะมาจับดาบรบ ไปถือพิณบรรเลงเพลงให้พวกสนมนางในฟังดีกว่าไหม " แต่แทนที่ฟิลลิปจะตอบโต้ เขากลับเข้าร่วมสมรภูมิรบกับข้าศึก ที่ใช้อสูรไลก้า เป็นสัตว์สงคราม และสามารถช่วยหัวหน้าทหารกุน รอกิน และนายพล นิคคิ เหนียวไก่ ให้นำชัยชนะกลับสู่บ้านเมืองได้
ณ เวลานั้น โลลิก้า วางแผนว่า จะต้องกราบทูลพระราชา ให้เลื่อนตำแหน่งฟิลลิปเป็น ผบ สูงสุด เพราะถ้าเป็นแบบนั้น เขาจะอยู่ ณ ตำแหน่งเดียวกับนาง (ในการทหาร) ขณะที่ตัวนางจะเป็นใหญ่ในการศาสนา และถ้าเขากับนางจะแต่งงานกัน ก็คงจะเป็นคู่ที่เหมาะสมกันอย่างที่สุด
แต่...!! หลังจากงานฉลองชัยชนะ หัวใจของโลลิก้าก็แทบแหลกสลาย เมื่อพบว่าฟิลลิปได้เผยความใน ให้แก่เจ้าหญิงเจสซี่ ธิดาองค์เล็กของพระราชา และทางผู้ใหญ่ก็เห็นดีด้วย!!! ทั้งๆที่เจสซี่ไม่มีอะไรเทียบกับโลลิก้าได้เลย ทั้งสติปัญญา หรือว่าพลัง ที่สำคัญ...นางแย่งหน้าที่สระผมรับขวัญฟิลลิปไป (ทั้งๆที่โลลิก้าหมายมั่นปั้นมือว่า นางจะต้องได้ทำหน้าที่นี้) แถมยังสระผมพลาด ทำแชมพูเข้าตาฟิลลิปไปหลายรอบ จนดวงตางามของแม่ทัพหนุ่มเกือบจะบอดไป ดวงตาคู่นั้น...ก็สำคัญมาก เพราะสาวๆทั้งยุกโดรัล เคยร่วมกันแต่งบทกวีพรรณนาความงามดวงตาแห่งสันติคู่นั้นว่า " ตาของท่าน ยามเหลือบแลไปสบเนตรหญิงใด จะครอบครองใจนางเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย แม้กระทั่ง นางผู้นั้นจะกำลังมอบความตายให้กับท่าน ก็ตาม "
" ถ้าดวงตาคู่นั้น เหลียวมองมาที่ข้า ข้าจะมีทุกอย่างที่ฝัน โลกที่วุ่นวายใบนี้ คงสวยงามขึ้นมาทันที " โลลิก้ารำพึงในใจ ทั้งๆที่ความเป็นจริง คือ ฟิลลิป ณ เวลานี้ เอาแต่ใช้ตาคู่นั้นมองดวงหน้าของเจสซี่ ทั้งๆที่นางเคยเกือบจะทำให้ตาสองข้างของเขานั้นบอดเพราะแชมพู!!
" ฟิลลิป...เปลี่ยนใจเถิด คนเก่ง คนดีที่สัก 100 ปีจะมาเกิดแบบท่าน ไม่คู่ควรกับเจสซี่หรอก ไม่ลองมองคนอื่นดูบ้างเหรอ " โลลิก้าเอ่ยกับเขาในยามวิกาล หลังจากมาดักพบแม่ทัพหนุ่มสำเร็จ แต่คำตอบของฟิลลิปกลับทำร้ายนางยิ่งนัก
" เป็นไปไม่ได้หรอก โลลิก้า ชีวิตนี้ ข้ารักใครไม่ได้อีกแล้ว " และคำตอบนั้นเอง คือประกาศิตแห่งความตาย ที่ทำให้ยุกโดรัลทั้งแผ่นดินถูกกลืนหายไปจากความทรงจำของคนทั้งโลกในชั่วข้ามคืน
ขณะที่ฟิลลิปกำลังหลับสบาย โลลิก้าได้ร่ายมนต์ต้องห้าม " แรงพิโรธแห่งองค์แม่ " ทำให้ประชาชนยุกโดรัลทั้งแผ่นดิน รวมถึงปราสาทและเมืองทั้งเมืองถูกกลืนหายไปในเปลวเพลิงแห่งความเคียดแค้นและริษยา เมื่อฟิลลิปตื่นมาก็สายเกินแก้เสียแล้ว ทุกอย่าง...ทั้งเมืองที่เขาเติบโตมา เพื่อนๆ ครอบครัว รวมถึงเจ้าหญิงเจสซี่จอมเปิ่นไฮเปอร์ของเขา ล้วนกลายเป็นเถ้าธุลี คงเหลือแค่ แม่มดโลลิก้าเท่านั้น ที่ยืนรอประจัญหน้ากับเขาอยู่
" ข้าจะฆ่าเจ้า... " แม่ทัพหนุ่มกล่าวลอดไรฟันพร้อมกับกระชับดาบในมือ แม้สายตาคู่นั้นจะฉายประกายแห่งความแค้น แต่มันก็งดงามจนหัวใจของโลลิก้าถึงกับเต้นระส่ำ " ในที่สุดเจ้าก็ยอมมองข้า "
" ใช่...แต่ไม่ได้มองด้วยความรัก ข้ามองเจ้าด้วยความเกลียด และจะเกลียดตลอดไป ข้าจะฆ่าเจ้าเสีย แล้วก็จะตายตามผู้หญิงคนเดียวที่ข้ารัก "
คำพูดประโยคแรกๆ ไม่มีผลใดๆต่อจิตใจอันเข้มแข็งจนเกือบจะเลือดเย็นของโลลิก้าเลยแม้แต่น้อย แต่ประโยคสุดท้ายนั่นสิ... ตายตามผู้หญิงคนเดียวที่เจ้ารักยังงั้นรึ โลลิก้าทวนคำๆนั้นในใจ ก่อนจะเผลอตัวยกไม้เท้าขึ้นด้วยความโกรธจนขาดสติ
พรวดด พืชปีศาจโผล่เครือเถาขึ้นมาจากผืนดินใต้ฝ่าเท้าของนักรบหนุ่ม และพันธนาการเขาเอาไว้แน่น
" นังแม่มด!!! " ฟิลลิปตะโกนด้วยความแค้น ขณะที่โลลิก้าทอดถอนใจ พลางนึกในใจ " ทำไมนะ ทำไมข้าถึงเป็นคนเดียวที่ไม่เคยได้รักจากเจ้าเลย " คิดแล้วโลลิก้าก็ยื่นคำขาด
" ฟิลลิป ข้าจะบอกอะไรให้ ตอนนี้เจ้ามีทางเลือกแค่สองทาง คือยอมเป็นสามีข้า หรือไม่ก็ตายอย่างเดียวดาย...เพราะก่อนหน้าที่เจ้าจะมาที่นี่ ข้าได้สาปสรรวิญญาณของเจสซี่ไปแล้ว วิญญาณของนางถูกดูดหายไปในช่องว่างระหว่างมิติที่กั้นกลางระหว่างโลกของความเป็นและความตาย จะไม่มีใครเจอนางได้อีก และนางจะไม่มีทางกลับมาเกิด เป็นใครได้อีกเช่นกัน "
" แก!!! นังปีศาจร้ายยย!! " เขาสวนมาด้วยความโกรธยิ่งกว่าเดิม ใบหน้าของเขาตอนนี้ มองโลลิก้าดุจมองข้าศึกในสนามรบ ไม่สิ...กระแสแห่งความเกลียดชังที่ฉายออกมาจากดวงตาคู่นั้น มันรุนแรงกว่า " แต่ไม่เป็นไร ถึงเขาจะเกลียดชังข้าแค่ไหน แค่มีเขาอยู่ใกล้ๆ แม้ข้าจะต้องใช้เถาวัลย์มัดเขาไปชั่วชีวิต ก็เพียงพอแล้ว " โลลิก้านึกเข้าข้างตัวเองในใจ แต่ ณ ชั่วพริบตานั้นเอง สิ่งที่แม่มดสาวคาดไม่ถึงก็บังเกิดขึ้น
" ถึงจะเป็นแบบนั้น ข้าก็ยินดีที่จะตาย " แม่ทัพหนุ่มรวบรวมกำลังเฮือกสุดท้าย สะบัดดาบในมือจนหลุดจากพันธนาการของต้นไม้ปีศาจ และแม้การกระทำแบบนั้นจะทำให้แขนของเขาบาดเจ็บสาหัส แต่ชายหนุ่มก็ยังมีแรงมากพอจะตวัดคมดาบเข้าหาคอหอยตัวเอง เลือดสีแดงไหลนองลงบนอกกำยำและเถาวัลย์ของพืชนรก ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องของโลลิก้า
" ม่ายยยยย!!! " นางแม่มดรีบถลาเข้าไปแก้ร่างไร้วิญญาณของชายหนุ่มออกจากเครือเถาของพืชปีศาจ พร้อมกับเขย่าตัวเขาไปมา " อย่าทำแบบนี้ๆ เจ้าจะตายแบบนี้ไม่ได้!!! " แต่ไม่มีปฏิกิริยาใดๆตอบกลับมา เขาจากไปแล้วจริงๆ โลลิก้าถึงกับกรีดลั่นราวกับคนบ้า ก่อนจะวางมือข้างหนึ่งลงบนหน้าผากของเขา และร่ายมนต์สุดท้าย " ขอให้วิญญาณของชายผู้นี้ หลีกหนีหายไปจากแผ่นดินแห่งนี้ หลายหมื่นปี หลายหมื่นลี้ ขอให้เขาลืมทุกๆอย่างเกี่ยวกับยุกโดรัลจนหมดสิ้น แม้ในเบื้องลึกแห่งจิตวิญญาณ ก็มิอาจจะระลึกชาติได้ และข้าจะขอผนึกความทรงจำทั้งหมดของตนเองไว้ ให้จำทุกอย่างในภพนี้ได้ ทุกชาติ ทุกชาติ และข้าจะขอตามไป ตามไป...เพื่อเกิดในแผ่นดินและห้วงเวลาเดียวกับเขา "
เปรี้ยงงง สายฟ้าฟาดลงมายังร่างทั้งสอง จนดับสลายไปพร้อมกัน
และแล้ว...
หลายพันปีต่อมา ที่แผ่นดินสยาม ชายหนุ่มคนหนึ่งจากสวีเดน กลับคิดถึงมาตุภูมิจนต้องหวนกลับมา และในจังหวะที่เขาเดินออกจากสนามบิน ชายหนุ่มก็พบกับสตรีผู้หนึ่ง ซึ่งเขาเห็นแววตาแล้วรู้สึกสะท้านใจอย่างบอกไม่ถูก ชายหนุ่มจึงรีบโบกแท็กซี่แล้วขึ้นรถจากไปทันที ขณะที่ฝ่ายหญิงก็ได้แต่เฝ้ามองทุกการกระทำของเขา ด้วยท่าทีขบขัน
" ฟิลลิป...ข้าหาเจ้าเจอแล้ว และในครั้งนี้แหละ เจ้าจะต้องเป็นของข้า... "
อะ ตอนจบจะเป็นเยี่ยงไร ผู้เขียน ได้ออกแบบตอนจบไว้ให้ถึง 4 แบบ คือ
ฟิลลิปจำอดีตได้ และฆ่าโลลิก้าสำเร็จ แต่...ถึงยังงั้นก็หาทางปลดปล่อยเจสซี่ให้กลับมาไม่ได้ เขาเลยออกบวช...
ฟิลลิปจำอดีตได้ ฆ่าโลลิก้า และเอาเจสซี่กลับคืนมาสำเร็จ
ฟิลลิปจำอดีตไม่ได้ และตกเป็นของโลลิก้า
Fc ฟิลลิป ระแคะระคาย จึงช่วยกันสืบจนรู้อดีตของฟิลลิป และช่วยกันกำราบโลลิก้า ทำให้ได้เจสซี่คืนมา แต่...ฟิลลิปติดหนี้ Fc เสียแล้ว และเหล่า Fc ก็ขอให้เขาเลือกตนเองเป็นคนรักเพื่อตอบแทน คราวนี้ฟิลลิปจะตัดสินใจยังไงล่ะ?
ซึ่ง Fc ของฟิลลิปที่พันทิพ ก็ได้เสนอมา ดังนี้ ครับผม
รักในชาติก่อนไม่มีผลสำหรับน้อง เพราะในชาตินี้..หัวใจของน้อง ตกเป็นของเธอแล้ว...
คิมทัคกู เจ้าชายขนมปัง
12 กันยายน เวลา 22:22 น.
ชาติภพปัจจุบันโลลิก้าเป็นนักเปียโนระดับเลิศ
มีเสียงไพเราะดั่งนกการเวก
แถมยังเป็นนักยูโดสายดำ
เป็นอาจารย์สอนจูจิสสึ
ส่วนเจสซี่นั่นถึงหุ่นจะแน่นเปรียะ แบบสาวละติน คมเข้ม คมขำ
แต่ทำเคมเปญพังจนต้องเสียพี่ชายใหญ่แจ๊คซู
ฟิลลิปถึงยอมตัดใจและเปิดใจให้กับโลลิก้าสาวในอุดมคติ
จบ
ตอบกลับ
บางลำภูสแควร์
12 กันยายน เวลา 22:44 น.
เจสซี่หลุดออกจากห้วงมิติมาเกิดใหม่ แต่ฟิลลิปส์เลือกโลลิก้าเพราะเจสซี่ทำแคมเปญทีมแม่พัง 555+
รักเรื่องนี้ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก ถ้า fc น้องในกลุ่มไลน์เรามาอ่านนี่คงดังระเบิด ขอบคุณที่สนับสนุนน้องเหมือนเราครับ
ตอบกลับ
สมาชิกหมายเลข 1147049
13 กันยายน เวลา 02:35 น.
ดังนั้น...ด้วยมติของแฟนๆที่เป็นเอกฉันท์ ตอนจบ...ฟิลลิปจึงตกเป็นของโลลิก้าครับ ^ ^
Guest
