เปื้อนราคีเถื่อน

เปื้อนราคีเถื่อน

วัลลีซ

หมอแสนสวยที่มีกิริยาอ่อนหวาน น่ารัก น่าครอบครองสำหรับชายหนุ่มหลายๆ คน ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็จะมีคนรักและเอ็นดูกับท่าทางเรียบร้อยน่ารักนั่น แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคายัคฆ์ถึงจงเกลียดจงชังเธอนักตั้งแต่แรกเห็น ไม่ว่าเธอจะพยายามทำดีด้วยแค่ไหนก็เหมือนเขาจะไม่เห็นค่า ไม่รับรู้...แถมยังคอยฉวยโอกาสเธอทุกครั้งที่มีโอกาส .. เห็นอย่างนี้เธอก็สู้คนนะ อย่าให้ถึงวันที่เธอหมดความทน!

คายัคฆ์

ชายหนุ่มที่มีทั้งความเย็นชาและเงียบขรึมอยู่ในตัวสูง ในใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค้นที่มีให้กับพ่อของตัวเอง สิ่งที่เขาเกลียดมากที่สุดบนโลกใบนี้คือ...รอยยิ้ม! ตั้งแต่แม่ของเขาตายไปเพราะพ่อแท้ๆ ไปมีชู้ เขาก็ไม่ยิ้มให้ใครอีกเลยแม้แต่คนในครอบครัว .. จนมาพบกับวัลลีซ เขาเกลียดเธอตั้งแต่แรกเห็น ผู้หญิงบ้าอะไรแจกยิ้มอย่างกับหว่านเสน่ห์ เขาอยากทำให้โลกสดใสบริสุทธิ์ของเธอมืดมน อยากลบรอยยิ้มแสนหวานนั่นออกไปจากใบหน้าคมสวยนั่น!

พิศุช

นักธุรกิจหนุ่มแสนเจ้าชู้ ที่ชอบความสดความสาวของผู้หญิงเป็นชีวิตจิตใจ เขาเปรียบเสมือนแวมไพร์หนุ่มที่หิวกระหายความบริสุทธิ์ทุกวี่ทุกวัน เขาหมายปองวัลลีซตั้งแต่แรกเห็นแต่เธอกลับปฏิเสธเขาอย่างไร้เยื่อใย! ทำให้พิศุชรู้สึกเหมือนโดนหยามเกียรติเต็มเปา ไม่ได้! งานนี้เขาจะต้องครอบครองวัลลีซ...เขาจะต้องได้พรหมจรรย์ของเธอมาเป็นของตน!

วันนะ 

หนุ่มแว่นหน้าตี๋ ที่รู้จักกับวัลลีซเพราะเธอช่วยเหลือเขาจัดหนังสือที่หอสมุด เขาเข้าใจเอาว่าที่วัลลีซมาอ่านหนังสือทุกอาทิตย์เพราะแอบชอบเขา อาจจะเป็นเพราะหญิงสาวมีนิสัยยิ้มง่ายและอ่อนหวานกับทุกคน .. จากนั้นวันนะจึงตามจีบเธอไม่ห่าง คอยเอาอกเอาใจหมอสาวอยู่ตลอดเวลา และเขาก็มีความคิดที่เพ้อฝันว่าอยากได้เธอมาครอบครอง!

พะพราย

นางแบบคนสวยหุ่นดีและพกความมั่นใจเป็นเลิศติดตัวอยู่ตลอดเวลา เธอเข้ามาตีสนิทกับคายัคฆ์เพราะเขาหล่อและรวย ถึงแม้เขาจะชอบทำร้ายเธอทางจิตใจมากมายแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเขายังให้เงินและให้ความสนใจกับเธออยู่ล่ะก็...ต่อให้คายัคฆ์ไปมีหญิงอื่นเธอก็ไม่เกี่ยงงอน แต่...ตั้งแต่คายัคฆ์เจอกับวัลลีซ ทำไมเขาถึงไม่ค่อยสนใจเธอเลยล่ะ! เธอจะต้องตามสืบให้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้มีดีอะไร! และ...ตามรังควานให้เธอเลิกยุ่งกับคายัคฆ์ให้เร็วที่สุด

บทนำ

“ทำไมคะ คุณมีจิตใจที่มืดมนคนเดียวไม่พอหรือไง .. ถึงได้ต้องมาดึงคนอื่นให้ดำดิ่งลงไปกับคุณด้วย! ”

วัลลีซสลัดคราบหญิงสาวเรียบร้อยและสวมบทนางร้าย วีนใส่คนตรงหน้าไม่ยั้ง..มันสุดจะทนแล้วจริงๆ กับความเลวที่เขายัดเหยียดให้เธอตั้งแต่เจอหน้ากัน!

“คุณคิดถูกทั้งหมด” คายัคฆ์แสยะยิ้มโชว์ฟันขาวที่เรียงรายกันอย่างคนรักษาสุขภาพมาอย่างดี “โดยเฉพาะคุณ..หมอสาวที่ฉาบหน้ากากเป็นชีวิตจิตใจ นี่ถามหน่อยเถอะ คุณคิดจะเสแสร้งแกล้งทำตัวเป็นนางเอกอีกนานมั้ย”

คายัคฆ์ผลักคนตัวเล็กกว่าให้ชิดกับกำแพง ก่อนจะเขาจะตามมาทาบทับเธอเอาไว้ไม่ไหวดิ้นหนี วัลลีซตวัดดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าอย่างไม่พอใจ คิดว่าเป็นผู้ชาย ตัวใหญ่กว่า มีแรงเยอะกว่าก็จะข่มเหงกันง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ

“ฉันจะทำตัวยังไงมันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ! ถอยไปค่ะคุณคายัคฆ์ กรุณาให้เกียรติฉันด้วย”

“เกียรติเหรอ” ร่างสูงโน้มหน้าลงมาจนลมหายใจรินรดปลายจมูกน้อย “ถือเกียรติติดตัวตลอดเวลาเมื่อยบ้างมั้ย”

ไม่ว่าเปล่า เขายังเบียดกายสมส่วนที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นเข้าหาเธอมากขึ้น ฝ่ามือหนาข้างหนึ่งวางลงบนสะโพกกลมมนอย่างถือวิสาสะ วัลลีซที่กำลังจะต่อว่าต่อขานกลับชะงักงัน...เมื่อคายัคฆ์ใช้มืออีกข้างบีบคางเธอแน่นพลางดันให้แหงนหน้าขึ้น

นาทีที่เธอกำลังจะด่าเขาให้หายแค้นใจ ริมฝีปากร้อนจัดก็ประกบลงมาอย่างฉับพลันยิ่งกว่าสายฟ้าแลบ คนตัวน้อยดิ้นขลุกขลักอยู่นานจนกระทั่งลิ้นอุ่นชื้นชอนไชเข้ามาในโพรงปากนุ่ม หมอสาวคนเก่งก็ถึงกับแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ เธอกำชายเสื้อสูทเนื้อดีของคนที่กำลังคุกคามไว้แน่น เนื้อตัวบอบบางสั่นเทิ้มจนคายัคฆ์เริ่มได้ใจ

ร่างสูงเลื่อนมือไปทางด้านหลังจนสะดุดเข้ากับซิปชุดเกาะอก เขาลืมตามองสาวน้อยตรงหน้าที่กำลังหลับตาพริ้มเพลิดเพลินกับจูบแสนหวานที่เขา...จงใจหลอกล่อให้เธอติดกับ!

ครืด

รวดเดียวเท่านั้น! ชุดเกาะอกตัวน้อยสีขาวสะอาดตาก็ลงไปกองอยู่แทบเท้าทันใด วัลลีซสะดุ้งสุดตัวพลางผลักแผงอกกว้างพัลวัน ผิวกายสาวเริ่มเย็นเฉียบเมื่อกระทบกับอากาศเย็นของแอร์คอนดิชั่นเนอร์เต็มเปา

“แน่ใจว่าอยากให้ผมออกห่าง .. เพราะถ้าผมถอยออกไปแล้ว...”

คายัคฆ์ลากเสียงยาวและเว้นจังหวะให้คนในอ้อมกอดหายใจ พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งที่กลมกลึงและสมส่วนของหมอสาวพราวเสน่ห์

“อื้อ ปล่อย”

“ผมจะเห็นทุกสัดส่วน ทุกซอกทุกมุมของคุณ..ทั้งหมด”

ถึงจะว่าอย่างนั้นแต่กายสูงใหญ่ก็ไม่ผละจากร่างนุ่มนิ่มแม้แต่วินาทีเดียว เขาสัมผัสร่างอรชรราวกับเป็นเจ้าข้าวเจ้าของและคุ้นเคยเป็นอย่างดี ทั้งที่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกเนื้อต้องตัวเธอแบบจาบจ้วงเช่นนี้!

“ปล่อยเดี๋ยวนี้ คายัคฆ์” เสียงใสเริ่มสั่นเครือเมื่อนิ้วร้อนแตะผะแผ่วไปทั่วเรือนกาย

เธอพยายามผลักไสแขนล่ำให้ออกห่างแต่เขาก็ไม่ฟังเอาซะเลย วัลลีซเบิกตากว้างมากขึ้นเมื่อมือใหญ่ผลุบหายเข้าไปในกางเกงตัวจิ๋วอย่างรวดเร็ว คายัคฆ์เริ่มปั่นป่วนเธอทันทีที่ล้วงล้ำเข้าไปได้

“ผมอยากจะรู้จริงๆ ว่าหมอสาวแสนสวยอย่างคุณ...” เว้นพลางขยับนิ้วให้ตรงกับปากถ้ำสวาท “...จะครางออกมาได้เซ็กซ์เอ็กซ์แตกมากแค่ไหน”

พรวด!

“ฮื่อ อ๊ะ! ”

อดใจรออีกสักนิด เนื้อเรื่องกำลังจะตามมาค่ะ..วางพล็อตเสร็จเรียบร้อยแล้ว (ขอกำลังใจหน่อย!!!)

หรรษา - แฮปปี้

หรรษา - แฮปปี้