สวาทรักสีกุหลาบ

                                      โปรย...

อรรณพ ตอบรับคำขอร้องของวาริน หญิงสาวรุ่นพี่ที่เขาเคยรักทั้งๆที่ไม่เห็นด้วย แต่ก็ต้องจำยอมเพื่อให้เธอเกิดความสบายใจ เเต่สำหรับเด็กน้อยเเล้วเขาฟูมฟักทะนุถนอมราวกับลูกในไส้มาตั้งแต่แบเบาะด้วยความยินดี

ชลาลัย ซึ่งไม่เคยรู้เรื่องราวครั้งเก่าแต่หนหลังระหว่างมารดากับชายหนุ่มที่เธอเรียกว่า น้า

เขาและเธอถูกผูกมัดกันไว้ด้วยสัญญาใจ ที่คนบนฟ้าได้สร้างขึ้นไว้ก่อนจะลาลับจากโลกนี้ไป...

 ทุกเรื่องราว ทุกการกระทำที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะสาเหตุใดกันแน่

            เพราะความต้องการที่แท้จริงจากหัวใจ หรือเพราะสัญญาที่ให้ไว้กับใครบางคน

***********************************************************************************

“ว่ายังไง ไม่คิดถึงน้าบ้างเลยหรือ...?

น้ำเสียงตัดพ้อและยังคงรอฟังคำตอบเมื่อเห็นว่าเธอเงียบไป เหมือนกับลังเลอะไรอยู่สักครู่

ชลาลัยหลุดออกจากภวังค์ความคิด เมื่อเขาเอ่ยย้ำเสียงหนัก มือใหญ่ที่แตะปลายคางลงน้ำหนักจนเธอรู้สึกได้

“คิดถึงสิคะ คิดถึงมาก คิดถึงจนนอนไม่หลับ” เอ่ยตอบเสียงแผ่ว แต่สำหรับคนฟังรู้สึกว่ามันดังก้องอยู่ในโสตประสาทการรับรู้

มันเป็นคำตอบที่เขาพอใจ อรรณพอยากจะจับร่างบางนั้นนอนลงบนเคาน์เตอร์ในครัว แล้วแสดงให้เห็นว่าเขาเองก็คิดถึงเธอมากเพียงไรในแบบฉบับของเขา

แต่ก็ต้องยั้งใจไว้อีกครั้งอย่างสุดฤทธิ์ ทรมานลึกๆ พร้อมกับกดปากหยักประทับจูบเบาๆ ลงกับหน้าผากเนียนคล้ายกับตั้งใจประทับตราจองตัวเธอเอาไว้

ก่อนย้ายมากดจูบลงไปอีกครั้งที่เปลือกตาทั้งสองข้างอย่างแผ่วเบา เคลื่อนปากหยักออกไปประทับลงครั้งสุดท้าย ที่ริมฝีปากอิ่มสีชมพูระเรื่อ...

พ่อเลี้ยงหนุ่มมั่นใจในสายตาตนเองว่าไม่ได้ฝาด และเห็นได้ว่ามันเผยออ้าน้อยๆ รอรับจุมพิตจากเขาอยู่แล้ว ก่อนที่เขาจะส่งเรียวปากหนาทาบทับลงอย่างนุ่มนวล กดย้ำหนักๆ หลายครั้ง เพื่อสะกดกลั้นความต้องการที่อยากจะสอดแทรกปลายลิ้นเข้าไปดูดกลืนน้ำหวานในโพรงปากเล็ก

อรรณพทำเพียงขบเม้มกลีบปากบางอิ่มแสนยวนยั่วนั้น สลับไปมาทั้งบนและล่าง ยั่วเย้าหลอกล่อเธอให้หลงเคลิ้มไปกับเขา เปิดรับสัมผัสบางอย่างที่กำลังส่งผ่านเข้าไปให้เธอได้รับรู้

ร่างบางอ่อนระทวยไร้แรงทรงตัว ยกมือเรียวแตะเข้าที่ปากบางของตัวเองอย่างตกใจเล็กน้อย เมื่อน้าชายถอนริมฝีปากออกไปแล้ว

“เฟริ์สคิสของหนู...” ราวกับละเมอแก้มสาวร้อนผ่าว

ชลาลัยเปล่งเสียงใสออกมาอย่างแผ่วหวิว แต่กระนั้นก็ทำให้คนที่ยืนอยู่ด้วย ได้ยินสิ่งที่เธอเอ่ยออกมาอย่างชัดเจน แถมยังฉีกยิ้มกว้างจนแก้มปริอย่างพอใจเมื่อเธอเอ่ยเช่นนั้น

ปากอิ่มสั่นระริกไม่เคยพบพาลความรู้สึกหวามไหวที่ยากแก่การควบคุม สัมผัสนั้นทำให้รู้สึกถึงความร้อนที่แล่นซ่านไปทั่งร่างกาย  

ด้วยครั้งก่อนๆ เขาแค่เพียงกอดและหอมแก้มนวลเท่านั้นเธอก็เกือบจะทรงตัวไม่อยู่ แทบจะละลายกลายเป็นของเหลวอยู่ในอ้อมกอดของเขา

 มาครั้งนี้เขารุกเข้าจูบโดยไม่ทันตั้งตัว สาวน้อยไร้เรี่ยวแรงขัดขืน ร่างบางอ่อนปวกเปียกเป็นขี้ผึ้งถูกลนด้วยความร้อน

ติดตามความรักสไตล์น้าหลาน หวานๆ ฟินๆ ได้ที่นี่ เร็วๆนี้

         หวังว่าจะได้รับการต้อนรับจากรีดเดอร์ที่รักด้วยดีเช่นหลายๆเรื่องที่ผ่านมา

         นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน มิได้ตั้งใจพาดพิงหรือต้องการ

         ให้มีส่วนเกี่ยวข้องกับผู้ใด 

                 หากผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยไว้ ณที่นี่ด้วยค่ะ

                                                            ด้วยรัก                               

ปาณัสม์