ใจดวงนี้...มีเพียงรัก 18+ ( ชื่อเดิม Love only...มีเพียงรัก ) ***มี e-book***

https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=52762

กดจิ้มที่ลิงค์นี้ สำหรับท่านที่ต้องการอ่านเเบบอีบุ๊ค ตอนนี้สามารถดาว์นโหลดได้เเล้วค่ะ

จัดโปรโมชั่นราคาพิเศษที่เมพถึง 10ต.ค60 นี้ นะคะ

คำว่า "บุญคุณ” ที่ค้ำคออยู่ อีกทั้งฐานะที่ไม่มีอะไรเทียบกับเธอได้เลยในตอนนั้น จึงทำให้คุณตาของเธอกีดกันให้เขาและเธอเป็นได้เพียงพี่น้อง ชายหนุ่มไม่อยากได้ชื่อว่า เป็นคนอกตัญญูกินบนเรือนขี้รดบนหลังคาจึงจำต้องเอ่ยวาจาตัดรอนความสัมพันธ์อันงดงามนั้นออกไป โดยทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าตัวเขาหมดเยื่อใยจากเธอไปแล้ว เเต่ก็ไม่ได้หมายความว่าชายหนุ่มจะหมดรักในตัวหญิงสาวที่อยู่ในฐานะน้องสาวของตนเองไปเสียเลยทีเดียว หากเเต่ตรงกันข้ามเขายังติดตามข่าวคราวของเธอเสมอดังเงาตามตัวและรอเวลาที่จะกลับมายึดครองหัวใจของเธออีกครั้ง!! 

***********************************************************************

หญิงสาวมองลึกลงไปในตาสีน้ำตาลกลมโตนั้นอีกครั้ง คิ้วหนาเข้ม ริมฝีปากหนา จมูกโด่งเป็นสัน มีลักยิ้มที่ข้างแก้ม และอาการหน้าแดงนั้นก็ไม่ได้รอดพ้นสายตาคนที่อยู่ด้านบนร่างของเธอ

“ว่าไง คิดนานจังคุณหมอจำพี่ได้รึยัง?”ฝรั่งตัวโตเอ่ยถามเสียงนุ่ม

“คิดถึงเมี่ยงที่สุดรู้ไหม? อยู่แบบนี้มันเมื่อย นั่งคุยกันดีกว่าค่ะ” หญิงสาวดันอกหนาพี่ชายออกอีกครั้งเขาก็ยอมแต่โดยดี แต่ไม่ลืมที่จะใช้มือใหญ่ดึงแขนหญิงสาวไว้แล้วประคองเธอให้นั่งหันหน้าเข้าหากัน

ภัทธิยะยังคงไล้ริมฝีปากวนเวียนอยู่กับแก้มนวลไล้ไปทั่วใบหน้านวลของหญิงสาว จูบแผ่วเบาที่เปลือกตาไล่ริมฝีปากเรื่อยลงมาตามแนวสันจมูกแล้วหยุดที่ริมฝีปากเล็กอีกครั้ง ดูดดึงเอาความหวานจากเรียวปากสีชมพูระเรื่อนั้นโดยไม่ได้ซอกซอนเข้าไปข้างใน เป็นจูบที่อ่อนโยนหวาบหวามไปถึงหัวใจเพราะความโหยหาอย่างสุดหัวใจของชายหนุ่มเอง

 “สวัสดีค่ะคุณแพทริค” คุณหมอสาวเอ่ยทักทายเรียกชื่อเล่นแบบเต็มๆของเขาออกไป อยากจะเรียกชื่อจริงก็กลัวว่าจะเป็นทางการเกินไปพร้อมยกมือกระพุ่มไหว้ก้มหน้าลงเล็กน้อยความโกรธความน้อยใจที่ถูกเขาตัดรอนยังเกาะกินใจไม่จางหาย มันเจ็บลึกๆหนึบในหัวใจอยู่จนถึงเดี๋ยวนี้ หญิงสาวมองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจสักเท่าไรก็เขาเองไม่ใช่หรือที่ปฏิเสธความรักของเธอแล้วนี่ยังไงอยู่ๆก็โผล่มา ทั้งที่ไม่เคยส่งข่าวหรือส่งรูปมาให้เห็นหน้าค่าตากันเลยตลอดระยะเวลาสิบกว่าปี

ไม่เคยติดต่อหรือส่งข่าวคราวกลับมาให้รู้บ้าง ทั้งที่เป็นคนบอกเองว่าให้เป็นพี่น้องกันแบบเดิมแต่กลับหายเข้ากลีบเมฆไม่เคยตอบอีเมล์เลยสักฉบับ แต่เมื่อกลับมาเจอกันครั้งนี้เหตุไฉนจึงได้ทำกิริยารุ่มร่ามเกินความสัมพันธ์ที่เขาเป็นคนขีดเส้นกำหนดมันขึ้นมากันเล่า

นิยายเรื่องนี้เเต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง จากจินตนาการของผู้เขียน มิได้มีเจตนาพาดพิงถึงผู้ใดให้ได้รับความเสียหาย

หากตัวละครในเรื่องนี้มีชื่อ หรือข้อมูลใดๆสอดคล้องกับท่านใด

ผู้เขียนใคร่ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

                                                                                                 ขอบคุณภาพประกอบจาก เว็บไซต์                                                                                                                  google.com และ wallpaper.thaiware.com