บ่วงรักกลเสน่หา 20+

“พ่อเลี้ยงนี่มันจะมากไปแล้วนะ อย่างนี้มันเรียกกักขังหน่วงเหนี่ยวใจร้ายใจดำที่สุด” 

“เธอนั้นแหละจะมากไปแล้ว ยายเด็กเหลือขอ เพราะเธอยุยงเสี้ยมสอนหลานฉันใช่ไหม มันถึงได้แอบไปหาผู้ชายแบบนี้” ลีลาวดีส่ายหน้าให้กับตาแก่หัวดื้อบ้านติดกันอย่างเซ็งในอารมณ์ 

‘ 

ชายแก่ 

’ 

ที่ลีลาวดีแอบนินทาเรียกในใจ แท้จริงแล้วเป็นชายหนุ่มวัยสามสิบเศษหน้าตาหล่อเหลารูปร่างบึกบึนสมกับเป็นเจ้าของไร่ส้มและองุ่นกว่าพันไร่ หากทว่าเพราะหญิงสาวอายุเพียงยี่สิบ จึงไม่แปลกอะไรถ้าเทียบกันแล้วเขาจะแก่ในสายตาเธอ 

“นี่คุณอา ก็เพราะคุณอานั่นแหละเผด็จการเกินไป ทำให้ยายนิลมันไม่อยากอยู่ด้วย” เธอแกล้งว่าเขาเพราะรู้ดีว่าเขาไม่ค่อยชอบเธอสักเท่าไร่ แต่เธอก็ยังชอบหาเรื่องหาราวมาเรียกร้องความสนใจเขาอยู่เสมอ 

...เพราะอะไรนั่นเหรอ ก็เพราะเธอแอบชอบคนแก่คนนี้มาตั้งแต่อายุสิบห้านั่นเอง... 

ในขณะเดียวกันปริญธรก็มองหญิงสาวผิวขาวร่างอวบอึ๋มในชุดนักศึกษาที่ยืนเท้าสะเอวกล่าวหาเขาอยู่บริเวณรั้วกั้นด้วยแววตาเครียดขรึม 

“ปากดีจริงๆ เลยนะ ยายเด็กแสบ อย่ามาเรียกฉันว่าอา เพราะเธอไม่ใช่หลานฉัน” 

...เขานั่นแหละที่ปากร้ายไม่มีเปลี่ยนแปลง จะใจดีกับเธอบ้างไม่ได้เลยรึไง 

... 

ลีลาวดีได้แต่คิดอย่างเซ็งๆ แต่ทำได้เพียงลอยหน้าลอยตากลับไป 

“ได้สิคุณตา คุณก็แก่เกินกว่าจะเป็นคุณอาของฉันจริงๆด้วย” น่าแปลกที่ครั้งนี้ เขารีบตรงปรี่มาที่เธอ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้แม้จะปะทะคารมกันหลายครั้งหลายหน เขาก็ไม่เคยย่างเท้าออกมาจากอณาจักรของเขาเพื่อจัดการเธอเลยสักที 

“ปากดีนักใช่ไหมมานี่เลย” แล้วเขาก็โผเข้ามากระชากแขนเธอ ลากเข้าไปในเขตบ้านเขา ดึงเข้าไปในมุมลับสายตาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว 

“จะทำบ้าอะไรคุณตาปล่อยนะ” ลีลาวดีพยายามบิดแขนไปมา ทว่านอกจะไม่สามารถสะบัดให้หลุดออกจากมือแข็งแร่งราวคีมเหล็กของเขาได้แล้ว ร่างกำยำของคนตรงหน้ายังเบียดกายเข้ามาแนบชิดเรือนร่างอวบอิ่มของเธออย่างคุกคาม 

“เรียกใหม่เดี๋ยวนี้” เสียงเข้มชิดที่ริมหูจนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ 

“ไม่!” หญิงสาวเม้มปากแน่นอย่างไม่ยินยอม 

“ฉันบอกให้เธอเรียกใหม่” ร่างแข็งแกร่งแนบชิดเสียจนเธอได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ปนกลิ่นกลิ่นเหงื่อสะอาดของเขาทว่านอกจากไม่นึกรังเกียจแล้ว ยังรู้สึกดีมาก แต่เธอก็ยังกัดฟัน ส่งเสียงแข็งกลับไป 

“ไม่ๆ ๆ ตาแก่หัวดื้ออย่างคุณก็เป็นได้แค่คุณตาคุณตา คุณตา...อุ๊บ” 

หญิงสาวถึงกับเบิกตากว้างอย่างคิดไม่ถึง เมื่ออยู่ดีๆ คุณตาที่มีแต่กล้ามบึกบึนไปทั่วทั้งตัว ก็ก้มลงมาปิดเรียวปากเอิบอิ่มของเธอ ด้วยริมฝีปากแข็งกระด้างของเขาอย่างรุนแรง ก่อนจะบดเบียดอย่างหนักหน่วงจนลีลาวดีแทบจะตั้งรับไม่ทัน 

หญิงสาวรู้สึกถึงอาการเต้นแรงของของหัวใจ แต่ถึงอย่างนั้นก็พยายามยกกำปั้นขึ้นทุบที่ไหล่หนาของเขาอย่างไม่ยินยอม สะบัดตัวดิ้นอย่างรุนแรง กระทั่งริมฝีปากของเธอหลุดจากการคุกคามของเขา หญิงสาวก็ตบลงไปที่หน้าเขาเต็มแรง 

ปริญธรเงยหน้าขึ้นมองหญิงสาวด้วยแววตาวาวโรจน์ ก่อนจะจับใบหน้าของเธอเข้ามาหา กดริมฝีปากลงไปควานหาความหวานอย่างรุนแรงจาบจ้วงอีกครั้ง ราวกับต้องการทำโทษ ลีลาวดีถึงกับสั่นไปทั่วทั้งตัว หญิงสาวรู้สึกเหมือนกำลังขาดอากาศหายใจ ยิ่งเธอหายใจหอบเหนื่อยมากเท่าไหร่ ริมฝีปากหยักก็บดเบียดเข้ามาดูดซับความหวานของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า... 

หญิงสาวพยายามยกมือขึ้นทุบตีหยิกข่วนเพื่อดิ้นรนให้พ้นจากพันธนาการของร่างหนาใหญ่ แต่ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นผล เพราะคนที่เหนื่อยลงเรื่อยๆ ก็คือเธอ...กระทั่งในช่วงเวลาที่คล้ายจะหมดลมหายใจ ชายหนุ่มก็เป็นฝ่ายกระชากร่างเธอออกอย่างแรง ก่อนจะก้าวหายเข้าไปในเขตรั้วของตัวเองอย่างรวดเร็ว โดยไม่คิดจะหันกลับมามองเธออีกเลย... 

...ผู้ชายบ้าอะไรใจร้ายที่สุด... 

-------------------------------------------------------------- 

โหลดอีบุคได้ที่ 

เวป meb เสิร์ดชื่อ มนต์นาง หรือ บ่วงรักกลเสน่หา 

ราคาอีบุ๊ค 249 บาท ค่ะ จากราคาหน้าปกหนังสือ 330บาท 

วางจำหน่ายแล้วค่ะ ตามลิ้งค์นี้เลย 

http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=21897