ตอนนี้กรพินท์ไม่รับรู้อะไรมากไปกว่าไอความร้อนในตัวที่พุ่งสูงขึ้น
ร่างอวบอัดเบียดเข้าหาเขาอย่างไม่อาจระงับตัวเองมิหนำซ้ำยังแอ่นทรวงอกให้เขาบีบเค้นอย่างลืมตัวลืมอายด้วยแรงฤทธิ์พิศวาสที่ครอบงำ
ริมฝีปากหนาค่อยๆเคลื่อนยายจากกลีบปากสีแดงจัดซุกไซร้เรื่อยมาจนถึงลำคอขาวผ่องเมื่อเขาขบเม้มเบาๆ
กรพินท์ก็รู้สึกเร่าร้อนไปทั่วทั้งตัว
ฝ่ามือหนาสอดนิ้วเข้าไปใต้กลุ่มผมนุ่มที่ถูกเกล้าเป็นมวยไว้
ก่อนจะดันให้ใบหน้าของเธอเชิดขึ้นเพื่อที่เขาจะได้สำรวจผิวเนื้อนุ่มอย่างถนัดถนี่
ทันทีที่ไรหนวดหยาบๆ
ทิ่มตำไปบนผิวเนื้อละเอียดของเธอ
เรือนร่างอรชรก็บิดเร่าอย่างไม่อาจต้านความเสียวสะท้านแปลกๆ
ที่ได้รับ
แต่แล้วก็ต้องกระตุกอย่างแรง เมื่อริมฝีปากหนาดูเม้มเบาๆ ก่อนจะแรงขึ้นคล้ายมันเขี้ยว
...
เขากำลังสร้างรอยคิสมาร์กให้แก่เธอ!
ครั้นได้สติแม้จะเพียงน้อยนิดแต่กรพินท์ก็ผลักเขาออกอย่างต่อต้าน
“
ปล่อย
...”
หากทว่านอกจากจะไม่ปล่อยแล้วเขายังสร้างรอยที่คอเธออีกครั้งกรพินท์ไม่ได้รู้สึกเจ็บนอกไปจากความเสียวสยิว แต่เธอก็พยายามผลักเขาออก
“
ปล่อยไก่เถอะนะคะ
...
คุณภพ
”
ชื่อของเขาที่หลุดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นสะท้านทำให้ธนาภพเผลอยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
ชายหนุ่มขบเม้มเนื้อขาวๆ
อีกครั้งก่อนจะขยับกลับมาเพื่อทำหน้าที่ขับรถต่อไป
เมื่อกลับมาเป็นอิสระหญิงสาวก็รีบจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ทั้งๆ
ที่มือของเธอยังคงสั่น
ไม่สิ
!
ต้องบอกว่าสั่นไปทั้งร่างกายและหัวใจเลยจะดีกว่า
ถ้าไม่อุปทานไปเอง กรพินท์ก็รู้สึกว่าริมฝีปากของเธอบวมเจ่อขึ้น
เมื่อหยิบกระจกขึ้นมาส่องดูก็พบว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆ
มิหนำซ้ำบริเวณลำคอขาวเริ่มกลายป็นจ้ำสีแดงอย่างเห็นได้ชัด
!
คนบ้า
เป็นแบบนี้แล้วเธอจะไปทำงานได้ยังไง
แล้วน้ำตาของกรพินท์ก็มีทีท่าว่าจะไหลลงมาอีกรอบถ้าเสียงห้าวไม่เบรกขึ้นเสียก่อน
“
ห้ามร้อง
ถ้าไม่อยากโดนแบบเมื่อกี้อีก
”
หญิงสาวชะงักพยายามขบริมฝีปากกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้หลุดออกมาในขณะเดียวกันก็รีบปาดน้ำตาที่กำลังไหลรินให้หายไปอย่างรวดเร็ว
นี่อย่าบอกนะว่าพอเห็นน้ำตาแล้วมีอารมณ์!
------------------------------------
ฝากเฟสบุ้คด้วยค่ะ
https://web.facebook.com/มนต์นาง-นักเขียน-1642613692669440/?ref=settings