วิวาห์ลวง(ใจ)
*******************************
คำโปรย
“การแต่งงานมันไม่ใช่เรื่องล้อเล่นนะเม เธอจะเดินเข้ามาในคอนโดเราแล้วขอร้องเราให้ไปเป็นเจ้าบ่าวแทนแฟนเธอ มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ” ‘ณภัทร’ ชักสีหน้า เสียใจกับคำขอร้องของ ‘เภตรา’ เพื่อนสนิทที่กำลังยืนจ้องหน้าเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นแค่ ‘ถังขยะ’ ที่เธอมักมาระบายความรู้สึกแล้วจากไป
“เราขอให้ท็อฟช่วย เราไม่ได้บังคับ ถ้าท็อฟไม่ทำเราก็ไม่อยากเซ้าซี้ให้นายรำคาญ”
“แล้วตินล่ะ ผู้ชายคนนั้นเป็นแฟนเม ทำไมเมไม่ไปขอให้เขามาแต่งงานด้วย”
‘เภตรา’ ช้อนสายตาขึ้นมองเพื่อนสนิทแล้วถอนหายใจ
“ตินยังไม่อยากแต่งงาน เขายังไม่พร้อม”
ณภัทรแค่นหัวเราะอย่างขมขื่น เขาก็แค่ถังขยะสำหรับเธอ…
“แล้วเราล่ะเม อะไรทำให้เมคิดว่าเราพร้อม อะไรทำให้เมมั่นใจว่าเราจะทำ” ชายหนุ่มพรั่งพรูความรู้สึกออกมาด้วยความเสียใจ เขาโกรธ และน้อยใจที่เธอไม่เคยเหลียวมองเขาอย่างผู้ชายคนอื่นกลับเอาแต่ผลักไสให้เขายืนอยู่ไกลๆ ในที่ของตัวเองมาตลอด 15 ปี ทิ้งระยะห่างแต่ก็ให้ความหวังเรื่อยมา
“โว้ย ถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ เราบังคับท็อฟเหรอ เราสั่งเหรอ ก็ไม่ ถ้าท็อฟลำบากใจมากมายขนาดนั้น เราก็จะเลิกตอแย ขอโทษที่ทำให้นายรำคาญ!”เภตราตวาดเสียงดังก่อนจะเดินปึงปังไปหยิบกระเป๋าเป้ที่วางอยู่บนโซฟา หญิงสาวตวัดสายตาแข็งกร้าวมองเพื่อนสนิทที่คิดไม่ซื่อกับตัวเองมาตลอดแล้วเม้มปากพูดเสียงแข็ง
“ถ้าเราไม่ลำบาก เราไม่บากหน้ามาที่นี่หรอก!”
“หึ”ณภัทรแค่นหัวเราะ มือหนากำแน่นอย่างสะกดอารมณ์ เมื่อร่างเล็กของเภตราเดินไปที่ประตูห้องแล้วเอ่ยคำพูดเสียดแทงหัวใจของเขาก่อนไปก่อนจะปิดประตูใส่หน้าเขาเสียงดังลั่น
เจ็บ ชายหนุ่มกัดริมฝีปากตัวเองแน่น
เสียใจ กับความรักและความหวังดีที่เขาทุ่มเทให้เธอมาตลอด 15 ปี
“ถ้าเมสงสารเราสักนิด เมจะไม่ทำร้ายเราด้วยคำขอร้องบ้าๆ นั่น”
เอริณ อ่านว่า เอ-ริน
หากผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ด้วย
ขอบคุณที่คอยติดตามและให้กำลังใจนะคะ
Guest
