The Prince 😘
The Prince คือ โฮสคลับ เป็นแหล่งรวมบรรดาชายหนุ่มรูปงามไว้คอยเทคแคร์สาวๆ ว้าวววว!!!
แต่จะมีสมาชิก พิเศษ อยู่ 6 คน เรียกว่า King
หมายเลข1
เจ้าชาย ซีม่อน [ZeeMon]
นาย ศิระ โรจน์วัจนะ
อายุ 25 ปี ส่วนสูง 180 น้ำหนัก 60
ลูกชายนักธุรกิจชั้นแนวหน้าของประเทศ
คติ : รอยยิ้มของสาวๆ คือ ความสุขของผม ^^
หมายเลข2
เจ้าชาย เจโอ [JO]
นาย จัตตรี วงศ์สืบสาร
อายุ 24 ปี ส่วนสูง 178 น้ำหนัก 62
ลูกชายท่านรัฐมลตรี จักกรี วงศ์สืบสาร
คติ : การมอบความสุขให้กับพวกคุณไม่ใช่หน้าที่ แต่เป็นความตั้งใจของผม
หมายเลข 3
เจ้าชาย เฟียส
นาย พัชระ รักษ์วิเศษนาม
อายุ 25 ปี ส่วนสูง 179 น้ำหนัก 60
ลูกชายเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์ นำเข้า และ ส่งออก
คติ : ทุกคนคือ เจ้าหญิงของผม ^^
หมายเลข4
เจ้าชาย เคสตร้า
นาย คีตะ โรจน์วัจนะ
อายุ 23 ปี ส่วนสูง 178 น้ำหนัก 59
ลูกพี่ลูกน้องกับเจ้าชายซีม่อน ^^
คติ : ไม่ถนัดเรื่องรบ ถนัดแต่เรื่องรัก
หมายเลข5
เจ้าชาย เปเปอร์
นายปรัชญา บวรวิสุทธ์
อายุ 24 ปี ส่วนสูง 182 น้ำหนัก 65
ลูกชายนักธุรกิจอสังหาริมทรัพท์ชั้นแนวหน้าของประเทศ
คติ : ที่ผมเงียบเพราะอยากให้พวกคุณได้ยินเสียงหัวใจผม
หมายเลข6
เจ้าชาย เลิฟยู
นาย สุดที่รัก พิศาลสกุลกาล
อายุ 24 ปี ส่วนสูง 180 น้ำหนัก 62
ลูกชายเจ้าของธุรกิจการท่องเที่ยวและการโรงแรม
คติ : ได้โปรดเรียกผมว่า สุดที่รัก ^^
บทนำ
'เรื่องของความรัก....มันบังคับกันได้ที่ไหน สำหรับฉันการที่คนสองคนจะรักกันได้นั้น เพราะมีปฏิหาร และฉันก็อยากให้ปฏิหารเกิดกับฉันสักครั้ง....จริงๆ'
"เพ้อเจ้ออะไรอีกล่ะ รันตา?"
เสียงของยัยจีน่าดังขึ้นจากทางด้านหลัง...ก่อนที่มันจะหย่อนก้นลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆฉัน
"ก็เขียนเว็บบรอทนั่นแหละ...ว่าแต่แกเหอะ ไปไหนมาทำไมมาช้าจัง"
ฉันเอ่ยถามยัยเพื่อนสาวคนสนิทก่อนจะปิดโน๊ตบุ๊คแล้วหันไปเอาคำตามจากมัน
"เอ่อ....รัน ฉันว่าจะชวนแกไปเปิดหูเปิดตาอ่ะ"
ยัยจีน่าไม่ตอบคำถามฉัน...แต่กลับหันมาชวนฉันด้วยน้ำเสียงทีาฟังดูตื่นเต้น
"เปิดหูเปิดตา?"
ฉันถามย้อนกลับไปทันที
"อืม...ไปนะ แกอยากไปทะเลไม่ใช่หรอ เสาร์อาทิตย์นี้เราไปกันมั้ย ไปนั่งชิวๆริมทะเล จิบเบียร์เย็นๆ แบบที่แกเคยพูดไว้ไง"
ใช่แล้วล่ะ...ฉันเคยเพ้อให้มันฟังว่าฉันอยากทำแบบนั้น แต่ตอนนั้นฉันโสดนี่...ตอนนี้ฉันมีแฟนแล้ว พี่อิฐคงไม่ยอมแน่ๆ แค่คิดก็สยองละ พี่อิฐโหดจะตาย บรื้อ!!
"เอ่อ...แกก็รู้จักแฟนฉันดีนะจี เพราะฉนั้นเลิกล้มความคิดสะเถอะ"
"แหม!พี่อิฐคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง...ไปกับฉัน"
ฉันอยากจะบอกมันเสียจริงว่า เพราะไปกับแกนั่นแหละพี่อิฐไม่มีทางให้ฉันไปแน่ๆ ทำไมน่ะหรอ ยัยจีน่า แสบจะตายเปลีายนผ฿้ชายแทบไม่ซ้ำหน้า จนบางทีพี่อิฐเคยสั่งให้ฉันเลิกคบ แต่ฉันก็มีเหตุผลของฉัน เพราะนั่นมันเรื่องส่วนตัวของมัน ไม่เกี่ยวกับฉันสักหน่อย เพราะสำหรับฉันจีน่าเป็นเพื่อนที่แสนดีสำหรับฉันเลยแหละ มันอยู่ข้างฉันมาตลอด เรารู้จักกันตั้งแต่ปี1จนตอนนี้เราอยู่ปี3
"เอ่อ...ฉันไม่อยากมีปัญหากับพี่อิฐน่ะ"
ฉันตอบไปแบบนั้น...ก็จริงๆนั่นแหละ ฉันไม่อยากทะเลาะหรือมีปีญหากับพี่อิฐ พี่อิฐเป็นรุ่นพี่ฉันปีนึง เค้าเข้ามาจีบฉันเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้เราคบกันได้1ปีแล้วแหละ พี่อิฐเป็นผู้ชายที่ดูดี เรียนเก่ง ฐานะทางบ้านก็ดี ซึ่งต่างจากฉันเอามากๆเลยแหละ ฉันยังแปลกใจว่าทำไมเค้าถึงเลือกที่จะมาจีบฉัน เคยถามหลายครั้ง ก็มักจะตอบว่า ชอบก็คือชอบ ไม่มีเหตุผล ช่วงแรกๆ ฉันนี่โดนนินทาเป็นว่าเล่น ถึงเรื่องความไม่เหมาะสม ความต่างระหว่างฉันกับพี่อิฐ แต่พี่อิฐก็จะคอยปกป้องความรู้สึกฉันตลอด และบอกฉันไม่ต้องแคร์ใคร ให้แคร์แค่เค้าก็พอ...น่ารักใช่มั้ยล่าาาาา ^^
"รันตา!!"
นั่นไง!!พูดถึงปุ๊บ...มาปั๊บเลยมั้ย -*-
"หวัดดีค่าาา พี่อิฐ"
จีน่าหันไปทักทายพี่อิฐที่ยืนตีหน้านิ่งอยู่ห่างจากเราออกไปประมาณเกือบร้อยเมตร ทำให้ฉันต้องลุกจากม้านั่งเดินตรงไปหาเค้าทันที
"สวัสดีค่ะพี่อิฐ มารับรันหรอคะ ^^"
ฉันรีบเอ่ยถามแฟนสุดหล่อของฉันทันทีที่เดินมาถึงจุดที่เค้ายืนอยู่ ครั้งนี้มาแปลกแฮะ! ปกติเค้าจะยิ้มตอบ แต่วันนี้ เค้ากลับปั้นหน้านิ่งใส่ฉัน นี่ฉันไปทำอะไรให้เค้าไม่พอใจหรือป่าวเนี้ยยยย
"เราเลิกกันเถอะรัน"
"ค่ะ....หะ.....หาาาา"
มะ...เมื่อกี้พี่อิฐพูดว่าอะไรนะ เราไปกันเถอะใช่มั้ย ฉันคงหูฟาดได้ยินว่า เลิกกันเถอะ ฮ่าๆ ฉันคงจะเพี้ยนไปแล้ว
"เลิกกันเถอะ!!"
"O.O"
ไม่ผิด....ฉันได้ยินไม่ผิด พี่อิฐบอกเลิกฉัน นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยยยย!???
#ฝากติดตามนิยายเรื่องแรกของยูนิฟด้วยนะคร่าาาาา😊😊😊