หากคุณนึกถึงคนรักคุณจะนึกถึงอะไร
เจ้าชายเหรอหรือเทพบุตร...
แต่กับฉันคือไม่เขาไม่ใช่สิ่งเหล่านั้นตรงกันข้ามเขากลับโหดร้ายและเลือดเย็น
เธอคนหนึ่งผู้ซึ่งจงรักภัคดี..ยอมทนทุกอย่างเพื่อคำว่ารัก
เขาคนหนึ่งผู้ซึ่งไม่เคยเหลียวแล..ทำได้ทุกอย่างที่ทำร้ายจิตใจเธอ
คำโปรย...
"กาย นุ่นรักกายนะเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้มั้ย"คำพูดของเม็ดนุ่นมันทำให้ฉันใจสั่นเป็นเพราะอะไรนะเหรอ มันเป็นเพราะฉันกลัว กลัววันนั้นจะมาถึง
"กายเงียบทำไมกายไม่รักนุ่นแล้วเหรอ นุ่นมาช้าไปใช่มั้ย"หยดน้ำตาของเม็ดนุ่นไหลเธอร้องไห้ปานจะขาดใจ
"มันไม่ช้าไปหรอกนุ่น สำหรับกายนานแค่ไหนก็รอได้เพราะกายรักนุ่น"กายพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาและกอดเม็ดนุ่น
"กาย"น้ำเสียงสั่นๆของฉันเรียกเขาขณะที่น้ำตาจะไหลออกมาให้ได้สีหน้ากายดูตกใจเล็กน้อยแล้วเขาก็ทำสีหน้าปกติราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ภาพที่ฉันเห็นตรงหน้ากับน้ำเสียงมันยื่นยันได้ชัดเจนว่าต่อไปนี้ฉันควรอยู่ที่ไหนและสถานะอะไร ที่ผ่านมาฉันเคยคิดตลอดว่าสักวันเขาจะลืมอดีตและหันกลับมารักฉัน มันก็ถูกแล้วเม็ดนุ่นเป็นคนดีและสวยมันไม่มีอะไรและใครที่จะเพรียบพร้อมกับกายเท่าเม็ดนุ่นอีกแล้ว
"ถึงเวลาแล้วสินะ"ฉันยิ้มพร้อมกับหยดน้ำตาและเดินหันหลังจากไป มันคงเวลาอย่างมี่เม็ดนุ่นบอกฉันแล้วจริงๆ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันควรจากเขา...
Guest
