ราคีจ้าวหัวใจ
เขียนโดย
ดอกไม้ริมธาร/ใบไม้ริมธาร
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ลงเนื้อหาเพียง 70 % เท่านั้น
เนื้อหาทั้งหมดเขียนขึ้นจากจินตนาการเพื่อความบันเทิง
หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยค่ะ
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
พลาธิป วัฒนานุพงศ์
นายพุก
“คืนนี้ฉันจะนอนกับเธอ มีร่างนุ่มนิ่มให้กอดคงหลับสบายทั้งคืน”
“ไม่นะคะคุณพุก อุ่นไม่ยอมให้คุณนอนในห้องอุ่นเด็ดขาด” ร่างเล็กปราดเข้าไปดึงแขนกำยำเอาไว้เมื่อร่างสูงใหญ่ล้มลงนอนบนเตียงเล็กขนาดสามฟุตของเธอ
“งั้นก็ไปนอนห้องฉัน เลือกเอาว่าอยากนอนที่ไหน”
“อุ่นจะนอนห้องอุ่น แล้วคุณพุกก็ต้องกลับห้องตัวเองด้วย ลุกค่ะ” คนตัวเล็กพยายามดึงอีกฝ่ายให้ขึ้นจากเตียงของตน ทว่าร่างสูงใหญ่ดุจหินผาก็หาได้ขยับไม่ มิหนำซ้ำแรงยื้อยุดก็ทำให้เสียหลักล้มทับบนตัวเขาด้วย ลำแขนแกร่งพันธนาการเธอไว้กับอกกว้างทันที แถมยังฉวยโอกาสหอมแก้มนุ่มนิ่มฟอดใหญ่
“คุณพุก!” อุ่นไอรักเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ใบหน้าร้อนราวขึ้นมาทันใดราวเป็นไข้จับสั่น เมื่อริมฝีปากอุ่นกดลงบนพวงแก้มของเธอเป็นครั้งที่สอง “ปล่อยอุ่นนะคะ”
“อยู่นิ่งๆ ไออุ่น ถ้าเธอดิ้นฉันอาจจะทำมากกว่ากอด”
“แต่อุ่นหายใจไม่ออกนี่คะ” เมื่อใช้ไม้แข็งไม่ได้ก็บอกเขาเสียงอ่อย ทำให้อีกฝ่ายหัวเราะเสียงดังอย่างพอใจก่อนจะคลายอ้อมแขนออกอีกนิดเมื่อรู้สึกว่ารัดร่างของเธอแน่นเกินไป
“ไม่เจอหน้าทั้งวัน คิดถึงมากรู้ไหม”
อุ่นไอรัก ทองสกุล
ไออุ่น
“ไม่ค่ะ อุ่นไม่อยากเป็นผู้หญิงของคุณ ปล่อยอุ่นเถอะค่ะ” เธอมองเขาด้วยแววตาอ้อนวอน ไม่อยากเป็นแค่ของเล่นบนเตียงของเขา
“เธอรังเกียจฉันมากขนาดนั้นเลยเหรอ” พลาธิปหลุบตามองเจ้าสิงน้อยที่กำลังแทะนิ้วเท้าของเขาอย่างมีความสุขก็ทำเป็นไม่สนใจ เขาช้อนตาขึ้นมาจ้องดวงหน้านวลนิ่งพร้อมเร่งเร้าเอาคำตอบ “ตอบมาไออุ่น”
“อุ่นไม่เคยรังเกียจคุณพุก แต่สิ่งที่คุณพุกเสนอให้อุ่นมันไม่สมควร แค่คืนเดียวอุ่นก็นึกรังเกียจตัวเองจนไม่กล้าสู้หน้าใครแล้ว อย่าทำให้อุ่นต้องละอายใจมากกว่านี้เลยนะคะ”
“เธอโตแล้ว เป็นผู้ใหญ่แล้ว คงไม่คิดจะอยู่ในปกครองของป๊าตลอดชีวิตหรอกใช่ไหม” เขาโน้มหน้ามากระซิบถามจนรับรู้ถึงลมหายใจผ่าวร้อนของกันและกัน
“คุณลุงมีพระคุณกับอุ่นมาก ถ้าท่านไม่เมตตาอุ่นก็คงไม่มีวันนี้ ท่านมอบชีวิตใหม่ให้อุ่น แล้วคุณพุกจะให้อุ่นเนรคุณท่านเหรอคะ อุ่นทำไม่ได้หรอกค่ะ”
“แต่ชีวิตก็ยังเป็นของเธอไออุ่น เธอมีสิทธิ์เลือกที่จะทำอะไรก็ได้ ตามความต้องการของหัวใจ ฉันรู้ว่าเธอก็แอบชอบฉันเหมือนกัน ฉันเดาถูกใช่ไหม”
“คุณพุก...” คนตัวเล็กพูดไม่ออก ความตื่นตระหนกปรากฏขึ้นในแววตาอุ่นไอรักที่โดนเขาดักคอราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในใจของเธอก็ไม่ปาน แต่พอสบดวงตาคมดุที่ทอประกายวับวาวของเขาก็รีบปรับอาการให้ปกติ ก่อนจะตัดสินใจหาเกราะป้องกันตัวเองให้พ้นจากบ่วงพิศวาสที่เขาพยายามต้อนให้เธอเดินเข้าไป
“อุ่นไม่ได้ชอบคุณพุก อุ่นมีคนที่อุ่นรักอยู่แล้วค่ะ”
“คนที่เธอรัก?” พลาธิปทวนคำ ยอมรับว่าอารมณ์ขุ่นมัวขึ้นมาทันทีเมื่อเธอบอกเช่นนั้น
“ค่ะ เราสัญญากันว่าอุ่นเรียนจบโทเมื่อไหร่ เราจะแต่งงานกันทันที”
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
ฝากเป็นกำลังใจ และอย่าลืมโหวต ลืมเม้นต์กันนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
ดอกไม้ริมธาร / ใบไม้ริมธาร
ปล. 1 นิยายเรื่องนี้ไม่มีเลิฟซีนเร่าร้อนนะคะ
มีแค่กรุ้มกริ่ม พอหอมปากหอมคอค่ะ
Guest
