จารใจ [刻骨铭心]

刻骨铭心

ท่านปู่ร่ายยาวเป็นสิบประโยค หาเหตุผลให้นางและพี่สามระเห็จออกจากจวนตระกูลจ้าว "บุตรหลานตระกูลจ้าว

ไม่ได้ดีไม่กลับบ้านเกิด" ในใจนางและพี่สามบั

งเกิดความฮึกเหิมยิ่งนัก เรื่องราวมากมายที่พวกนางสร้างไว้หลังลงจากเขาซูซันล้วนแล้วแต่เป็นแผนการอันแยบยล ท่านปู่หลงกลส่งนางและพี่สามไปยังเมืองหลวง หวังให้สำนักศึกษาหมื่นอักษรขัดเกลาให้อยู่กับร่องกับรอย เฮอะ! พวกนางไหนเลยจะทำให้เสียชื่อตระกูลจ้าว พี่ใหญ่เป็นถึงแม่ทัพหนุ่ม พี่รองเป็นยอดองครักษ์ นางกับพี่สามย่อมเป็นยอดคน...

พระ-นางของเรื่องนี้มีความคิดที่แตกต่างจากชาวจีนทั่วไปอยู่บ้าง เนื่องด้วยผู้เขียนอยากสื่อถึงคนคู่หนึ่งที่ช่วงวัยเด็กต่างกัน การใช้ชีวิตและวิธีคิดในตอนแรกนั้นอาจจะดูไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง แต่ถ้าหากอ่านไปเรื่อยๆ จะรู้ว่าตัวละครไหนทำไมจึงเป็นเช่นนี้เจ้าค่ะ

ส่วนเรื่องของอายุ หากเขียนจบแล้วเราจะมานั่งไล่เรียงอีกทีว่าจะปรับยังไงบ้าง ตอนนี้ยังไม่จบก็อ่านไปเรื่อยๆ ก่อนนะคะ ^^

อิมเมจตัวละครคร่าวๆ นะคะ

หลี่หยางหลง/หลี่เซียวหลง