ฤทธิ์รักคนพาล

“เฮ้ย...นั่นมันยอดยาหยีของแกนี่หว่าไอ้ศัณ นี่มึงมานั่งเหล่หญิงอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ มาๆ เดี๋ยวกูพาไปเสนอหน้า” ตงหันหน้าดำๆ มาทางเพื่อนพร้อมทั้งส่งสายตาล้อเลียน

“มึงไม่เห็นหรือวะว่าสาวๆ นั่งทำรายงานอยู่ แล้วหน้าตาอย่างพวกเราเข้าไปใกล้ๆ ไม่โดนสายตารังเกลียด พวกหล่อนก็ลุกหนีตัดความรำคาญ และทีนี้กูก็อดมองหน้ายาหยีของกูพอดี” เขาตัดสินใจพูดปฏิเสธไป ถึงเพื่อนจะรู้ว่าเขาชอบหญิงสาวแต่ก็ไม่รู้ว่าเขากับหล่อนคบหาดูใจกันอยู่

“กูละเบื่อกับความอืดอาดของมึงไม่ได้ เป็นกูหน่อยไม่ได้รับรองว่าเรียบร้อยโรงเรียนไอ้ชัยเรียบร้อยไปแล้ว” เจ้าตัวส่ายหัวกับความไม่เอาไหนของเพื่อนรัก

“มันดีแต่ตีต่อย ส่วนบอกรักนะต้องรอเป็นชาติ นี่ถ้าไม่หน้าหล่อ บ้านรวย มึงคิดหรือว่ามันจะได้แอ้มหญิง” ลูกคู่อีกคนก็ใส่มาอีกชุดเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนขึ้นมา ก่อนจะร้องโอ๊ะโอ้เมื่อเห็นหนุ่มน้อยเจ้าประจำเดินตรงมายังโต๊ะที่สาวๆ นั่งอยู่ มาถึงก็จัดแจงนั่งลงฝั่งเดียวกับยอดยาหยีของเพื่อนรัก

คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันทีที่หน้าละอ่อนนั่นนั่งลงและหันไปส่งยิ้มให้คนรักของตนและหญิงสาวก็ส่งยิ้มกลับอย่างยินดี ปากบางเม้มเข้าหากันอย่างไม่ชอบใจเมื่อเจ้าเด็กนั่นเอื้อมมือไปลูบผมหญิงคนรัก แม้หญิงสาวจะบอกเขาว่าคิดกับเด็กคนนี้แค่น้องชาย แต่เขาเป็นผู้ชายด้วยกันทำไมจะดูไม่ออกว่าฝ่ายชายคิดยังไง

เด็กก็เด็กเถอะ วันไหนเขาทนไม่ได้ ก็อย่าหาว่าเขารังแกเด็กก็แล้วกัน

“เฮ้ย จะไปไหนว่ะ” ตงเอ่ยขึ้นทันทีที่คนหน้าตาบึ้งตึงลุกขึ้นยืนด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว

“ไปทักทายสาวๆ หน่อย”

“ลุกๆ ไอ้ชัย เดี๋ยวไอ้ศัณก็ทำเสียเครดิตตัวเองอีก เม่-ง ยิ่งไม่ค่อยมีดีอยู่ด้วย” ตงรีบดึงอีกคนให้รีบตามไป เพราะทันทีที่ศรัณภพเอ่ยจบก็เดินดุ่มๆ ไปยังกลุ่มที่อยู่ในสายตาทันที

""

""

""

""

""

""

""

""

""

""

""

""

ศรัณภพส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปยังเด็กหนุ่มทันทีที่เห็นบางอย่างอยู่บนผมหญิงคนรัก มือหนาเอื้อมมือไปหยิบเกสรดอกไม้ออกจากเส้นผมริมข้างใบหูและค่อยๆ ดึงออกอย่างอ้อยอิ่ง หลุดจากผมหญิงสาวแทนที่จะทิ้งเจ้าตัวก็ดึงมันขึ้นจรดจมูก สายตาคมเลื่อนมาจับจ้องดวงหน้ามนที่ตอนนี้ปรากฏเลือดฝาดขึ้นข้างแก้มอย่างน่ารัก ปากหนาคลี่ยิ้มเล็กน้อยอย่างชอบใจ

“หอม...” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อนำเกสรออกจากจมูกและวางลงบนหนังสือที่หญิงสาวเปิดอยู่เบาๆ ร่างสูงตัดใจลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกจากโต๊ะในเวลาต่อมาด้วยอารมณ์ราวกับว่าตอนเข้ามาไม่เคยขัดข้องหมองใจมาก่อน

ทางด้านทัศภูมิเมื่อชายหนุ่มที่ทำให้วันอันแสนสุขของเขากลายเป็นวันขมุกขมัวหันหลังเดินออกจากโต๊ะ ก็หันมาลงไม้ลงมือกับเกสรดอกไม้เจ้าปัญหา ยิ่งเห็นดวงตาของรุ่นพี่ที่ตนปักใจรักมองมันด้วยสายตาหวานซึ้ง แก้มแดงๆ ที่ลามจนถึงใบหูนั่นอีก... ยิ่งมองยิ่งขัดใจ

“ทิ้งไปเถอะครับ เรามาอ่านหนังสือกันดีกว่า” พูดจบเจ้าตัวก็เอื้อมมือมาหยิบออกจากหนังสือเธอแล้วหันมาสนใจหนังสือเรียนของตนต่อ

ปานทิพย์หันมองชายหนุ่มรุ่นน้องที่หลังจากหยิบเกสรไปทิ้งก็ตั้งใจอ่านหนังสือตรงหน้าต่ออย่างอ่อนใจ ส่วนสองสาวเพื่อนรักต่อให้ทำเป็นไม่สนใจเรื่องตรงหน้ามากนัก แต่เชื่อเถอะว่าจบจากนี้เธอถูกเพื่อนล้อเป็นหางว่าวแน่นนอน แต่ไม่เป็นไร... อย่างน้อยวันนี้เธอก็มีกำลังใจอ่านหนังสือไปทั้งวัน

ดวงตาคู่สวยเหลือบมองเศษกระดาษที่ถูกเสียบเข้ามาในหนังสือของตนในขณะที่ทุกคนกำลังสนใจกับการทะเลาะแบบเด็กๆ ระหว่างชายหนุ่มทั้งสอง

มือไวจริงๆ...

มือบางเลื่อนไปผลักให้เข้าไปอยู่ในเล่มเรียบร้อย ต่อมาก็หันมาตั้งใจอ่านหนังสืออีกครั้งเมื่อนึกได้ว่าอีกไม่กี่วันก็ถึงวันสอบ

------------------

เรื่องก็ประมาณนี้แหละค๊าาาา....

ถึงจะอันธพาลไปหน่อย แต่พระเอกก็รักนางเอกมากๆ นะค่ะ 

โครงเรื่องจะเป็นยังไงคงต้องรอให้ยัยเป็นตา สมรัก สมรส ก่อนนะค่ะ

ซีรี่ย์...แรกรัก

รุ่นขุ่นแม่คนสุดท้าย เน้อ....