บทนำ: เสียงกระซิบแห่งพงไพร
กลางป่าดงลึก อันหนาแน่นด้วยมวลไม้นานาพันธุ์ นามว่า ป่า “ ดงพญาไฟ” ที่ซึ่งแสงตะวันสาดส่องลงมาได้เพียงริบหรี่ผ่านม่านใบไม้อันหนาทึบ ยังมีเรื่องราวของพรานผู้หนึ่งนามว่า “พรานเมฆ” เรื่องของพรานผู้นี้ถูกเล่าขานในหมู่พรานและชาวบ้านป่า และให้ฉายานามว่า "พรานไพร"
พรานไพรที่มีวิชาอาคมกล้าแกร่ง วิชาอาคมที่พรานเมฆมีนั้นไม่ใช่ไสยสาสตร์มนต์ดำ แต่เป็นอาคมสายขาวที่เน้นความเมตตาและการสื่อสารกับสรรพสัตว์ เป็นหลัก ทำให้เขาสามารถใช้ชีวิตกับผืนป่าได้อย่างน่าอัศจรรย์ โดยเฉพาะวิชาเสือเย็นที่หลวงตาประสิทธิ์ไว้ให้
อีกสิ่งที่ทำให้พรานเมฆหรือพรานไพรแตกต่างจากพรานคนอื่น คือสหายคู่ใจ นามว่า “ขุน” เสือโคร่งลายพาดกลอนขนาดตัวใหญ่สูงพอกับวัวหนุ่ม ที่มีดวงตาสีอำพันสุกใส ขุนนั้นไม่ใช่เสือสมิงที่เกิดจากวิชาอาคมหรือการกินคนเข้าไป แต่เป็นเสือจ้าวป่า จ้าวเขาที่อยู่คู่ป่าแห่งนี้มาหลายชั่วอายุคน เสือตัวนี้มีจิตผูกพันธ์กับพรานเมฆอย่างน่าอัศจรรย์ เสมือน 2 ชีวิตนั้นรวมกันเป็นหนึ่ง เพื่อปกป้องผืนป่าจากบรรดาคนโลภทั้งหลาย
และ หมอผีจัน ผู้ปรารถนาอยากได้จิตวิญญาณของขุนมาครอบครองเพื่อเสริมพลังอาคม ไสย์ดำในตัวและเขาได้เข้าป่าดงพญาไฟ เพื่อไล่ล่าเอาดวงวิญญาณของขุน จนเกิดการต่อสู้ วิชาอาคมขึ้นระหว่าง พรานไพร ผู้ปกป้องผืนป่า กับ หมอผีจัน จ้าวแห่งไสย์ศาสตร์มนต์ดำ
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามได้ใน นวนิยายภัยพิศวง
ตอน พรานไพรแห่งป่าพญาไฟ
นนทวัตร เปรมชาติ ผู้แต่ง ( ไม่อนุญาติให้นำไปอ่านลงช่อง เพจ หรือ คัดลอกหรือนำไปแก้ไขดัดแปลง ใดๆ )
Guest
